16. Bölüm : YAŞAMAK İSTEDİM..

310 247 689
                                    

SELAM güzelliklerim abilerim ve miniklerim...

Nasılsınız??

Ben çok iyiyim. Çünkü kitabım  öneriler kısmına düşmüş.
Hepinize gerçekten çok teşekkür ederim.. İyi ki varsınız..
Vee unutmayın
çok seviliyorsunuz :))

İyi okumalar..

Yüzüme çarpan su ile gözlerimi ağırca açtım. Belim çok ağrıyordu.
Etrafıma bakmaya çalıştım çünkü bulanık görüyordum.
Tam karşımda simsiyah takım elbisesi ile duran 40- 45 yaşlarında bir adam duruyordu.

Gözlerimi bir kez daha açıp kapattım. Mert tam yanımda bir sandalyede benim gibi bağlanmıştı.
Peki ya Esma?

-Kardeşim nerede! diye bağırdım

-Yanlış soru küçük hanım.

-Bak kardeşime bir şey olursa seni yaşatmam. Nerde kardeşim!
Mert'in hareket ettiğini gördüm.
Bir dakika ya! Mert vurulmuştu.

-Mert iyi misin?

Mert  yavaşça etrafına baktı, olayı anlamaya çalışıyordu sanki.

-Mert iyi misin?

-İyiyim sadece bacağımdan vuruldum, o küçük kız nerde?

-O  küçük kız benim kardeşim.

-Bunları daha sonra konuşacağız.
Nerde lan küçük kız! dedi Mert karşısındaki adama.

-Çık çık seninki de yanlış soru.

Gerçekten ağlayabilirdim. Kardeşim ortada yoktu, hem de yaralıydı.
Derin nefes alıp verdim sakin olmalıydım.

-Bak lütfen kardeşime bir şey olmasın.

-İstersen adama bir de teşekkür et, bizi kaçırdığı için.

-Ne diyorsun Mert!

-Asıl sen ne diyorsun? Kimsin lan sen çöz beni!

-Sakin ol küçük aslan.

-Senin ağzına sıçarım!

-Ay gerçekten küfür konusunda tıpkı baban gibisin Mert YAMAN. Ha bu arada kardeşini hastaneye götürdüler merak etme.

-Ne istiyorsun bizden?

-Senden alacağımı aldım. Şimdi Ebrar Sönmez 'de, dedi bana bakarak.

Kimdi bu adam, ne almıştı Mert' ten.

-Ne almışsın benden  dedi, Mert.
Çok rahattı, sanki kaçırılmak normalmiş gibi.
Üstelik bacağından yaralıydı.

-Bunu gerçekten bilmiyor musun?

-Benimle oyunu kes! Ne söyleyeceksen uzatmadan söyle!

-Ahh Mert YAMAN. Neden baban seni kurtarmaya gelmedi. Bir emniyet amiri için çok zor değil bence.

-Kimsin sen?  Güldü.

-Kimsin dedim!

-Beni gerçekten tanıyamadın mı? Mert Yaman.
Ben senin annenin katiliyim...
Yıllardır aradığınız Soner benim.

Kalbim durmuştu sanki, ne diyordu bu adam. Mert'e baktım Kıpkırmızı olmuştu.

-Mert?
Me-mert bir şey söyle.
Konuşmuyordu, öylece  kalmıştı.

-O gün  de öyle kalmıştın. Senin anneni gözlerinin önünde vururken işte öyle sessizdin. Güçsüzsün sen Mert YAMAN.

-Mer-

Mucizenin Felaketi Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin