Annee ben istanbul'a gitmeyi şimdi istemiyorum kii... TAbi her zaman ki cevabı aldım. "Kızım kaç kere söylemem gerekiyo?. Şimdi Taşınmamız gerek"
Burda ne güzel annemle yaşarken, hergün dışarlarda gezerken şimdi istanbul'a gitme fikri hiç iyi değildi.Hele de yaz tatilinin sonlarına doğru. Biraz daha eğleniyim sonra gidelim. Şimdi tatilimin geri kalan kısmı oraya alışmakla geçicek. Ama annemin her zaman dediği gibi oraya hemen alışıcaksın, ordaki evimiz daha güzel falan. Okuldan yana bi sıkıntım yok. Çünkü bu okulumu hiç sevmiyodum. Nedenini bilmiyorum ama bana hep öyle geliyo. Ben bunları düşünürken annem seslendi.
"Kızım hadi bana yardıma gel,eşuaları toplayalım" dedi.
Ben şöyle bi odama bakıp daha hiç bir yeri toplamadığımı gördüm.Anneme seslendim:
"Anne bu odanın bana ihtiyacı var" dedim.Annem:
"Of tamam kızım çabuk hazırlan yarın çıkıyoruz yola biliyosun" dedi bende tamam diye bağırdım. Aslında ben taşınmayı çok istiyodum. Ama sadece ben. Yani tek başıma. Orda yurtta falan kalmayı planlıyodum ama nerdee..
2 saat sonra~
Odayı halletmenin versidiği mutlulukla aşapı indim. Annemi koltukta uyurken buldum. Bizim meşhur olan koltuk üstünde bulunan battaniye yi annemin üstüne örttüm. Ve saçını okşamaya başladım. Ahh canım annem benim. Abimle babamı trafik kazasında kaybettiğimiz günden beri benim için o kadar uğraşıyodu ki. Aa doğru ben size söylemeyi unuttum. Geçen senee ailecek bi trafik kazası geçirdik. Ve abimle babamı kaybettim. O zamanları hatırlamak bile istemiyorum. Ama abimi anlatmak isterim. Çünkü o sanki benim abim değildi sevgilim di. O kadar iyi anlaşıyoduk ki. Ben yolda yürürken bi çocuk görsem hemen resmini çekip abime atardım. O bana kız arkadaşlarını anlatırdı. Kısacası birbirimizin herşeyini biliyoduk. Her neyse bu olay hakkında daha fazla düşünmek istemiyodum. Annemin yanından kalkıp odama çıktım. Ve yatağıma uzanıp hayal kurmaya başladım. Acaba yeni okulum nasıldı? Bu arada üniversite 1. Sınıfım. Annem herşeeyi öyle ayarladı ki liseyi izmirde bitirip öyle istanbul'a gidecektik. Ve öyle oldu da. Şimdi tam 4 yıllık bi turizm bölümü kazandım. Tam bu 4 yıl boyunca arkadaşlarımla değişik yerlerde staj yapma fikri kulağa hoş geliyodu. Umarım öyle de olur. Tabiki her genç kızın sorduğu bi soru da acaba taş çocuk var mı? Ben bu konuda lisede pek şanslı değildim. Umarım bu sefer sınıfımda taş çocuklar olur amin. Bunları düşündükten sonra bana yeni bir şehrin ve yeni arkadaşların iyi geleceğine emindim . Bekle beni İstanbul!
