BU FARKLI

Bölüm 3

Senden sonra boşlukta kaldım. Belki yerini doldurmak istemedim , belkide dolduracak birini bulamadım.

Bugün içinde ikimiz olan bütün hayalleri rafa kaldırdım. Attığın bütün mesajları sildim , rehberden de sildim seni , seni silmediğim yer kalmadı. Mesele ordan burdan silmek değilmiş , onu öğrendim. Ben çok sen olmuşum. Meğer silinmiyormuş hayaller. Meğer benim senden başka düşüm yokmuş. Anlatamamışım, anlamamışsın. Sen benim yerinin dolmasını istemediğim boşluğumsun. Bırak hep öyle kal.

Bir sigara daha yakıp ; olmayan bize, giden sen'e kurduğum hayallere , sana olan nefretimle bir kez daha hissedebilmek için bir nefes daha çektim içime.
Meğer hayallerin sadece hayalde kaldığını senle öğrendim, senle yaşadım.

Sigaranın bitmesiyle sarsılarak kendime geldim. Buydu işte benim hayatım. Ne zaman ne hissetceğini bilmeyen, herkeze iyi görünüp bir o kadar kötü olan herkezden nefret eden ben. Oturduğum bankta biraz daha yayıldım. Gözlerim uzağımdaki kız kulesine takılı kaldı. Oysa kız kuleside yalnızdı ama bütün istanbul ona aşıktı. Gelip geçen insanlari izlemeye başladım. Dışarıdan baksan hepsi mutlu , oysaki herkezin içinde sakladığı sorunlarla doluydu. Yine geldin aklıma "Eski sevgili" sana eski demeye bile utanırken sen nasıl eskide kaldın ki.

Oturduğum banktan yavaşça doğruldum. Sanki saatlere, dakikalara, saniyelere, saliselere inat o kadar yavaş hareket ediyodum ki ağır çekimde bile bu kadar yavaş kalkmazdım herhalde.

01.10.2012 tarihinde girmiştin güler yüzünle hayatıma. Kendinle beraberinde hayallerimizide hayatımıza getirdin.
Peki ben sana ne veremedim de böyle acımasız bir şekilde gittin. Şimdi dön ve arana bir bak yarattığin bana bir bak !

Seninle ilgili herşeyi kabullenebilirdim. Ama; "İhanet?" Ben herşeyinle benim olmanı istemiştim yetemedim mi sana da başkasınin altına girdin ?

Birine çarpmamla düşüncelerimden sıyrıldım. Karşımda 15-16 yaşlarında bir kız çocuğu "özür dilerim bayım" diyip arkasına bakmadan yoluna devam etmeye başladı. Bişey demedim beni düşüncelerimden kurtarmiştı. Başım çatlıyodu kaç saattir bu şekilde dolaşıyorum. Telefonu çıkarı Cihatı aradım. Onda da bir haller vardı ama neyse telefonu dördüncü çalışta açtı anca şerefsiz.
- Nerdesin oğlum sen
+Evdeyim abi

O yüzden telefona bakmıyodun dimi neyse
-Bizim mahalledeki top sahasına gel

Diyip telefonu kapattım kontörüm bitiyodu iştende çıkmıştım acilen iş bulmam lazımdı bunu aklımın kenarına not edip Bağcılar dolmuşunu beklemeye başladım. Dolmuşa binip en arkaya kurulup müzik dinlemeye başladım. Bugünü baya bir duygusal geçirdim yine gelmişti aklıma. Daha fazla düşünmek istemediğim için müzige odaklanmaya başladım. 25-30 Dakika sonra mahallemin yakınlarında inip meşhur top sahamıza doğru yola koyuldum.Vardığımda cihat ordaydı. Yanına gidip selamlaştıktan sonra banklardan birine oturduk. Cihatta birşeyler vardı dalgındı. Birkaç kere ne olduğunu sorduğumda birşey yok diyerek geçiştirmişti. Dalgaya vurarak " ne o karadenizde gemilerin mi battı " dedim. Duymadı yine dalmıştı işte. Kolundan sarsarak " cihat ne olduğunu anlat bir daha sormiycam" dedim. Derin bir nefes alıp gözlerimin içine baktı. Kafasını yukarı aşağı sallayıp olumlu şekilde cevap verdi. Bankta biraz daha yayılarak konuşmasını bekledim. Ağzını bir kaç kez açıp birşeyler demeye çalıştı ama tekrar ağzını kapatıp derin bir nefes daha aldı. Sıkmak istemiyordum ama sabrımı zorluyordu. Neyse diyip tekrardan konuşmasını bekledim.

"Abi ben aşık oldum" dedi.
Duyduğum sesle hemen kafamı ona doğru çevirdim. Ciddiydi hiç olmadıgı kadar ciddiydi. Sadece " kim?" diyebildim. Cidden kimdi cihatı bu kadar uzaklara daldıran kimdi?
Cihat "o hastanede kavga ettiğin kiz abi" dedi. Duyduğum şeyle sarsıldım birden. O salak kızamı aşık olmuştu benim kardeşim. Cihat konuşmaya devam edince onu dinlemeye başladım. " abi b- ben çok kötüyüm onu gördüğüm günden beri, aklımdan çıkmıyor. Saçları,gözleri, elleri,doğallığı. Ama ne adını biliyorum nede oturduğu yeri ben nerden bulucam onu." Gözlerimi iri iri açıp cihata bakmaya devam ettim cidden kötü görünüyordu. Elimi kaldırıp sırtını sıvazladım. "Sen o kızamı kaldın kardeşim" dedim. " hayır ben onu istiyorum aşık oldum aşııık"
O öyle deyince bisey demedim sustum. Tekrardan konuşmaya başladım.

" henüz yolumuz kesişmemiş abilir,başka yollarda geziniyo olabiliriz. Belkide karşıma hiç çıkmayacak ve " Biz " diye birşey olmayacak. Belkide onu sadece bir mere görmeme rağmen yüzünü ezberleyeceğim. Bazen düşününce anlam veremiyorum,Ona sarılmam gereken o kadar konu varken o hala nerede ?"

Cihatın söyledikleri kalbime bir OK gibi saplandı. Bügün ne kadar duygusal bir gün. Şuan çok değişik bir ruh haline sahibim. Cihatın söyedikleri bir yandan yaşadıklarım bir yandan.
İkimizde dalmıştık uzaklara çünkü biliyorduk yaşayamadığımız mutluluklar çok uzaklarda.....

Hikayemizi votelerseniz seviniriz okuduğunuz için teşekkür ederiz :)