Butterfly Effect (Tomione)

26.Bölüm: Platform

Ben geldim 💖👄💖

Hadi bakalım yorum yapın ha. Hiç yorum yapmıyorsunuz.

İyi okumalar (｡♡‿♡｡)

Çoktan sevgisizlikten taşlaştığını düşündüğüm kalbim söylediği şeylerle deli gibi atmaya başladı. Başım ağrıdan resmen çatlıyordu.

Yanıma usul adımlarla geldi ve cebinden siyah bir bandaj çıkardı.

Bandaja korkulu gözlerle bakarken beklemediğim bir anda konuştu.

-"Dilkilit."

Henüz ne olduğunu kavrayamadan
bandajı gözlerime sertçe bağladı.

İstemsizce korkudan ellerimi iki yana savuşturdum ve kafamı iki yana salladım. Havalandığımı hissetmem ile gözlerimden bir kaç damla yaş düştü.

Özür dilerim Harry.

Özür dilerim Ron.

Özür dilerim Hogwarts.

Kötü hiçbir şey yaşanmadan bu olayı kökten çözmek istedim. Sizi kurtarmak istedim. Kimse ölmeden bu işi başlamadan bitirmek istedim.

Eğer az sonra son nefesimi verirsem bil ki Harry.

Sana annen ve babanla mutlu bir çocukluk sunmak istedim.

❥❥

Arkamda hissettiğim beden ile vücudum hafifçe titremeye başladı.Neresi olduğunu anlamadığım bir yere gelmiştik. Hâlâ gözlerim kapalıydı ve şükür ki henüz ölmemiştim.

Arkamda hissettiğim sıcak nefes ve kalıplı beden kaybolunca kafamı iki yana salladım.

-"Neresi burası?"

Konuşabildiğimi farkettiğimde Tom'un büyüyü çözüp öyle gittiğini anladım.

Ellerimi aceleci bir şekilde bandajın ucuna götürdüm ve lastiği kavradığım gibi hızla çıkardım bandajı kafamdan.

Etrafıma bakıp ağzımdan bir kaç korku mırıltısı çıkardım.

Hiçbir şey görünmüyordu. Sadece karanlıktı.

Huzurlu ceza dediği şey buydu demekki.

Ellerimle vücudumu yokladım ve asamı bulmaya çalıştım. Nafileydi. Asamı alıp gitmişti.

-"Pekâlâ. Keşfetmeye başlayalım bakalım önümüzü görmeden."

Yerimde öylece durmak bana sadece vakit kaybettirirdi.

Sol elimi havaya kaldırdım ve duvar dibinde olup olmadığımı anlamaya çalıştım. Sol tarafımda hiçbir şey yoktu.

Sağ elimi havaya kaldırıp oradan oraya savunduğumda sağ tarafımda sert bir şey olduğunu anladım. Elimi o
hissettiğim sert şeye koyup gezdirdim.

Üzerindeki tek bir çıkıntısı olmayan klâsik bir duvardı. Duvarı takip ederek odanın büyüklüğünü ve içinde herhangi bir eşya olup olmadığını anlayacaktım.

Elimi duvara iyice yapıştırdım. Küçük adımlarla yürümeye başladım. Temkinli adımlarla bir duvarın sonuna geldiğimde soluma döndüm ve elime gelen başka bir duvardan destek alarak tüm odayı turladım.

Bu keşiften sonra odanın küçücük bir oda olduğunu anladım. Ayrıca içinde bir tane bile eşya yoktu.

Buranın bir oda olup olmadığından şüphleniyordum.

Daha çok büyülü bir platform gibiydi. Odanın içindeki büyü enerjisini çok net algılayabiliyordum.

-"Bayan Granger?"