1 ay sonra
Hinata'nın ağızından;
Kageyamanın ölümünden tam 1 ay geçmişti. İyi miydim? Hayır.
Peki şu an yalnız mıydım? O da hayır.
Odamda bana sevgilisinden bahseden bir adet Atsumu vardı. Ve ek paket olarak ilk defa gördüğüm ikizi Osamu-san vardı. Osamu-sanın sıkıldığı yüzünden anlaşılıyordu.Zaten benim de ondan bir farkım yoktu.Osamu-san kendinden geçerek sevgilisiyle yaptığı şeyleri anlatan Atsumuya "Sıkıldım lan sıkıldım sus artık."diye isyan etti. Atsumu" Tamam be sizede bir şey anlatılmıyor.İki dakika dinleseniz nolucak? "demiş ve benim yastığı elime alıp kafasına geçirmemi sağlamıştı. Ani sinirim ile" Atsumu senin ben... 3 saat oldu. Biraz daha sevgilinden bahsedersen seni evden atarım ve bundan sonra Osamu-san ile takılırım."diyerek haykırmıştım.Odaya bir sessizlik çöktü ve sanki hepimiz anlaşmışız gibi sırayla karnımız guruldadı.
Aşağı kattaki mutfağa inip annemin önceden hazırladığı sandiviçleri çıkardım. Üçümüz beraber sandiviçlerin ırzına geçerken melodisini ezbere bildiğim kapı ziline basılmıştı.Oturdupum yerden kalkıp hızlıca kapının olduğu yere varmıştım ve yavaşça kapıyı açmıştım. Karşında güzel gülümsemesiyle bana bakan Kenma-kun vardı. 1 ay önce beni öpmesini hatırlamamla kalbim hızlandı. Nedendir bilmem ama onu her gördüğümde öpüşü aklıma geliyordu. Doğru değildi bu. Benim sevdiceğim cenneteydi ve beni izliyordu. Oraya gelmemi bekliyordur. Ona nasıl ihanet edeyim?
"Hinata beni içeri almayacak mısın?"demişti ve bende anında kapının önünden çekildim. Elindeki siyah poşeti bırakmadan yüzünde ilk defa gördüğüm manyakça bir gülümseme ile "Oyun oynayalım mı millet?" dedi.
Yazarken moodum:
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yandere (Kenhina) >Tamamlandı<
Fanfictionİntihar vb.şeylerden rahatsız oluyorsanız okumayın.