KARANLIK SIRLAR

1. Bölüm Rana Kara

Rana Kara...
8 kasım 2009 doğumlu akrep burcu 8. Sınıf...
Rana'nın anlatımıyla:
Karlı bir kış günü yastığımın altında çalan alarm sesiyle uyandım saate baktım saat 07:05'di olduğum yerde doğruldum sırtımı yatağın başlığına yasladım ve yatağımın yanında duran komidinin üstündeki sürahiden bardağıma su doldurdum ve su içtim ve her gün olduğu gibi annem ile babam gene kavga ediyorlardı hep böylelerdi zaten boş boş şeylere kavga eder dururlardı çok geçmeden yataktan kalktım ve banyoya girdim elimi yüzümü yıkadım dişlerimi fırçaladım ve saçımı düzleştirdim,aşağı kattan hala kavga sesleri geliyordu umrumda değillerdi çünkü hem onlar beni istemiyor hemde ben onları istemiyordum banyodan çıktım odama doğru yürüdüm dolabı açtım ve okul formamı çıkardım bol paça siyah eşofmanımı ve formamı giydim formamın üstünede bı tane sweat giydim ve yakalarını dışarı çıkardım çantamıda tek koluma taktım,aşağıya indim merdivenlerden aşağıya indikçe bağrış sesleri artıyordu hiç birinin yüzüne bakmadan evden çıkacaktım ki babam denilen şahıs konuştu
"Oo Rana hanım sonunda inebildiniz ya!? Harçlığın orda al ne bok yersen ye"
Bağırırken öyle bı bağırmıştiki çenesinin altındaki kaslar belli oluyordu
Parayı aldım ve Babam denicek şahısa göz devirdim ve kapıyı sertçe çarpıp dışarı çıktım böyle giderse bu evdede kalamayacaktım
Okula doğru yürümeye başladım yürürken aklımda bu parayı yırtma düşüncesi vardı ama üzerinde ATATÜRK olduğu için saygısızlık olurdu her sabah okula giderken mutlaka uğradığım kahveciye gittim bitane sıcak sütlü kahve aldım ve okula doğru yürümeye devam ettim yerdeki karlar aynı gökyüzündeki bulutlar kadar beyazdı botlarım kara ayak izlerimi bırakıyordu on dakika yürüdükten sonra okula geldim herzamanki gibi gene erkekler camın köşeinde altı kişi toplanmış sohbet ediyorlardı kızların yarısı tuvalette dedikodu yapıyordu Ebrar kenarda yapmadığı ödevi yapmaya çalışıyordu sırama doğru yürüdüm çantamı sıraya taktım kahvem henüz bitmemişti zilin çalmasınada yirmi dakikaya yakın bı süre vardı dışarı çıkmaya karar verdim tam sınıftan çıktım öykü gelmiş off gene takılacak peşime hayır hayır bu sefer benimle gelmesine izin vermezdim
"Aaaa Rana günaydı-"
"Acil öğretmen çağırdı sonra görüşürüz!"
Dedim ve koşarak uzaklaştım
Arka bahçede dolaşmaya çıktım ki artık ne hikmetse okulun popüler çocuğu deniz ve kankası eymen'i gördüm yan yana'lardı ve sohbet ediyorlardı deniz beni gördüğünde eymen'e birşeyler söyledi ve uzun uzun bana baktı ne olduğunu anlamadan koşarak uzaklaştım birde giderken söyleniyordum
"Tüm deliler mı beni bulur ya?"
..........