YER GÖK bir olsa / GxG

21- Ç&G Değişik

°°°

Selaam :)

Gençler ben halâ bölüm yazamadım.
25 bitmedi yani.
Fazla koşturmaca içindeyim evde olmama rağmen.

Buyursunlar efenim :)

[□■□■□]

●●●

"Gidelim mi?"

iki elimi birden havaya kaldırıp,  yolu gösterirken,  "Yollar senin." diye cevap verdim.

●●●

Hareket ettikten bir süre sonra bana çevirdi bakışlarını kısa bir süreliğine Gökçe. "Gitmek istediğin bir yer var mı yoksa yine mi benim götüreceğim yeri tercih edeceksin?"

"Valla nereye gideceğimizi sen seçeceksin yine ama ne zaman döneceğimizi ben söyleyeceğim bu kez." Artık ağırlığımı koyma zamanım geldi bence. Buna kalırsak, 'Seni evine bırakana kadar konuşalım yeter.', diyecek yoksa. Der de yani. Var bunda o potansiyel. Dün net bir şekilde gördüm ben bunu.

"Nasıl oluyor o dediğin?"

"Bal gibi oluyor işte. Dün 'Vaktim var.' dememe rağmen dehledin beni yanından. Bugün izin vermeyeceğim buna. Ancak ben istersem dehleyeceğim kendi kendimi bugün, sen değil."

Yan yan şöyle bi daha yokladı göz ucuyla. Yerimde duruyor muyum durmuyor muyum diye kontrol ediyor kendince herhal.!? "Seni, -senin tabirinle- dehlemedim ben. Aile yapını bilmediğim için, zor durumda kalmanı istemedim sadece o kadar."

"Bırakta bunu ben düşüneyim. Sen niye benim yerime düşünüyon ki? Sen hep böyle başkalarının yerine düşünür müsün?"

"Genellikle, evet."

"Ne demek 'Genellikle evet.'?"

Cevap vermedi.

Vermezsen verme be.! Senin cevabına mı kaldım da sanki? Nasıl olsa zamanla anlarım ben bunu.

Anaa... Anlarım deyince bak, dur kız, nasıl atladım ben bunuuu.?

Şimdi bu bana gündüzünde 'Çözmek mi istiyorsun yoksa anlamak mı karar ver.' demedi mi? Dediii... Sonra da bıraktığı nota, 'Halâ çözmek istiyorsan, son bir randevumuz daha var. Ama anlamak istersen, ona o zaman bakarız.' yazmadı mı? Yazdııı...

"Bi'şey sorcam.", dedim kendi kendime aklımı karıştırıp da unutmayım, o da bana cevap vermekten kaçamasın diye.

"Hemen mi?"

"Hemeeen... N'olmuş ki? Soruların olgunlaşmasını beklemek mi gerekiyor? Hasat zamanı falan mı var?"

Afalladı sanki biraz. "Sen gerçekten değişiksin.", dedi ama bana değil de, kendi kendine söyledi gibi geldi o an bana. "iyi madem, sor bakalım." Hah.! işte bu cümle bana geldi.

Değişikmiş.! Asıl değişik olan sensin ayrıca be! Değişik olmasan burada benim işim ne zaten di mi? Çözmeye çalışıyoruz seni şurada. "Çözmekle anlamak arasındaki fark ne senin için?"

"Senin için bir farkı yok mu?"

"Bak yine soruma soruyla cevap verdin. Şu an ben soruyorum, sen cevaplayacaksın. Sen bana sorsaydın ben cevaplardım. Bak ne kadar düz ve anlaşılması kolay bi mantık." Güzel güzel konuşurken, son cümlede çemkirdim yine kıza. "Her zamanki gibi karambole getirme sorularımı."