Sürprizli ve içime sinen bir bölüm oldu.Keyifli okumalar ;))
Poyraz'la o konuşmayı yapmamın üstünden tam iki gün geçmişti ama ben hala o densizin söylediklerini düşünüyordum.Pislik,egoist,kendini beğenmiş manyak! Beni taciz ettiği için mutlu olmalıymışmışım...Hah! Ukala şey!
Dersten çıkıp bizimkilerin yanına giderken,Poyraz'ın o kibirli sesi kulaklarımda çınlıyordu..Ekrem'in yanındaki boş yere oturduğumda İlkim çatık kaşlarla bana baktı.
"Ada,iyi misin?" Onlara o gün olanları anlatmamıştım.Bu konuyu daha fazla üstelemek istemiyordum.Başımı iyiyim anlamında sallayıp konuyu değiştirmek için Onur'a döndüm."Onur,nasıl oldun?" Yüzündeki morluklar neredeyse geçmişti.Düne nazaran çok daha iyi gözüküyordu.
"Ada,yeter ama.Her gördüğünde sormaktan sıkılmadın mı? İyiyim ben,merak etme."
"Tabi öyle söyleyecek.'Senin yüzünden ağzım yüzüm dağıldı geçmiş karşıma bir de nasıl olduğumu mu soruyorsun' diyecek hali yok ya.." Sözlerin sahibine dönüp bakmama gerek yoktu.Gözlerimi kapatıp ya sabır çektim.
"Saçmalıyorsun Tuğçe.Kavgayı eden benim, tasasını çeken sizlersiniz.Bu konuyu kapatabilir miyiz artık?"
Hepimiz gözlerimizi Onur'dan kaçırarak önümüze döndük.Çocuk haklıydı.Bir haftadır her gün bu konuyu konuşuyorduk.
"Ama o pislik cezasını çekmeli." diye mırıldandı İlkim sadece benim duyabileceğim bir sesle.İçimden bir gülme geldi.Poyraz Gürkan mı cezasını çekecekti? O herif ne yapar eder suçu bize atardı.Bizi hapse bile tıktırabilirdi.Ben onda bu potansiyeli görmüştüm.
"Bu aralar iyice çıldırmış diye duydum." Ekrem'e soran gözlerle baktığımda "Poyraz" dedi.
"Bir hafta içinde tek başına on küsür kavga çıkarmış."
"Sen nereden biliyorsun?"diye sordu Beren.
"Gidenler anlatıyor.Açılalı daha iki ay olmadı ama bu gidişle kapatırlar orayı."
"Niye kapatsınlar canım,kime ne?" İstemeyerek de olsa Tuğçe'ye hak verdim.Orası Poyraz Gürkan'ın özel mekanıydı.Kim,nasıl kapatabilirdi ki?"
"Aslında Poyraz'ın değil,babasının demek daha doğru."
Onur lafa girdi. "Baba parası yiyen serserinin teki işte.Kesin babasını tehdit falan edip zorla açtırmıştır."
Ekrem alayla güldü. "Demir Gürkan'a mı bıçak çekecek? Çok komiksin Onur.O adam oğul moğul dinlemez öldürür valla."
"O da doğru.Demir Gürkan'ı sadece televizyondan görmeme rağmen adamdan tırsıyorum.Karşılaşsam ardıma bakmadan kaçarım."dedi Tuğçe korkmuş gibi yaparak.
"Neyse hanımlar beyler muhabbetinize doyum olmuyor ama benim artık kalkmam lazım.Dersim var."
Onur'un sözüyle saatime bakınca benim de dersimin on dakika sonra başlayacağını gördüm.
"Evet benim de.Mikroekonomi mi?" diye sordum Onur'a.
"Maalesef, istatistik." dedi yüzünü buruşturarak.Diğerlerine el sallayıp Onur'la beraber yürümeye başladık.
"Onur-" O da aynı anda Ada demişti.Gülerek 'Önce sen söyle.' dedim.
"Şey..İşin yoksa çıkışta bir şeyler yapalım mı?" Hımm..Grupça mı diye sormama gerek yoktu heralde.Bana sorduğuna göre ikimiz başbaşa olacaktık.Belki sadece arkadaşça takılmak istiyordur,diye düşündüm.Ama sonra bu düşünceme kendim de güldüm. Eğer öyle olsa neden başbaşa olmamızı istesindi ki? Onur'u kırmak istemiyordum.Benim için kavga etmişti ve ona borçluydum.Ben duraksayınca sessizliğimi yanlış anlayarak konuşmaya başladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BANA BİR TUTAM SEN LAZIM
RomanceSoruyorum size.. Kötü bir çocuk ve normal bir kız.. Çocuk okulun en popüleri.. Kızsa şehirde yeni.. Her şey peri masalı gibi.. Kız çocuğa aşık olur, Çocuksa deli gibi kıza.. Peki ben böyle bir hikaye yazar mıyım? Hayır fazla klişe.. Ne toz pembedir...
