Ερωτευμένη με τον λάθος άνθρωπο

Δεν πρέπει να τον ερωτευτεις..είναι λάθος..

Σήμερα θα ειναι μια ξεχωριστή μέρα..Σήμερα είναι η πρώτη μου μέρα στην σχολή..Εχω τόσο αγχος που είμαι σίγουρη οτι θα κανω καμια ανοησια..Πηγαίνω βιαστικά στην κουζίνα οπου βλέπω τον αδερφό μου να τρωει πρωινό

Καλημέρα.Η μαμα που είναι;

Μέρα.Δεν ξέρω.Δεν είναι εδω

είπε ο Άγγελος και συνέχισε να τρωει απο τα δημητριακά του.Πήγα κατευθείαν στο ντουλάπι να πάρω τα δημητριακά όμως για κακή μου τύχη δεν τα βρήκα.Αμέσως γύρισα και τον ειδα να γελάει

Εισαι τόσο βλάκας.Γιατι δεν μου άφησες λίγα;Τι θα φάω τώρα;

Οο είσαι τόσο βλάκας..Ο Αγγελε είσαι κακός αδερφός

είπε με γυναικια φωνη κοροιδευοντας με 

Εισαι βλάκας.Δεν μιλάω έτσι

Κ όμως ετσι μιλάς.Ασε με να φάω θα αργήσω

είπε και συνέχισε να τρωει..Τέλεια...θα πρέπει να πάρω πάλι καφε απ έξω..Ο Αγγελος οπως καταλάβατε είναι ο αδερφός μου..για την ακρίβεια ο δίδυμος αδερφός μου..Εκεινος πέρασε καλων τεχνών και εγω παιδαγωγικά..Για την ακρίβεια στεναχωριέμαι λίγο που μετά απο τόσο χρόνια θα είμαστε σε διαφορετικό χώρο γιατί πάντα με προστάευε αλλα τώρα θα έχω την κολλητη μου και θα με προσέχει εκεινη..Ξαφνικά το κινητό μου χτύπησε..Ποιος είναι πρωι πρωι;Το άνοιξα και αμέσως μου ήρθε μια ειδοποίηση για ενα πάρτυ...Χμμ πάρτυ!!Τέλεια!!ισως να πάμε με την Κρίστι.πήγα στο μπάνιο και έπλυνα τα δόντια μου.οταν κατέβηκα κάτω ο Αγγελος έλειπε απο την κουζίνα και η τηλεόραση έπαιζε τέρμα ενα τραγούδι που θα ορκιζόμουν οτι πρώτη φορά το άκουγα

Τι ακούει αυτό το παιδι;

είπα και οταν πήγα να την κλείσω έμεινα με το στόμα ανοιχτό..Αυτος...αυτος που τραγουδάει είχε ενα βλέμμα που σε κάρφωνε στην καρδια..Ειχε ενα χαμόγελο που Χριστέ μου και τι δεν θα έδινα να το είχα δικό μου..Επεσα στον καναπέ και είχα μεινει να τους κοιτάω..Ηταν τρια αγόρια..Πως είναι δυνατόν να μην τους είχα προσέξει ποτε στην ζωη μου;Τόσο όμορφος...τόσο όμορφος..Ξαφνικά το τραγούδι τελείωσε και μπήκε ενα αλλο

Ο έλα τώρα!!!!Γιατί το αλλάξατε;

είπα θυμωμένη πριν καν προλάβω να δω το ονομα τους για να ξέρω ποιοι είναι.Έκλεισα την τηλεόραση και βγήκα απο το σπίτι..Δεν μπορούσα να το πιστέψω οτι στην περισσότερη διαδρομή σκεφτόμουν το βλέμμα του και το χαμογελό του..Μπράβο Μαριτα...Σκέφτεσε πως θα πλησιασεις εναν διασήμο..πόσο σοφή σκέψη..Μπήκα μέσα στο μαγαζί και πήρα ενα καφε στα γρήγορα..Πριν προλάβω να φτάσω στην σχολή ειχα ηδη πιει τον μισο καφέ και τον υπόλοιπο τον πέταξα βιαστικά σε ενα κάδο.Προχώρησα ώσπου είδα την Κρίστι.Αμέσως χαμογέλασα και έτρεξα κοντά της και την αγκάλιασα όπως πάντα