Ben Fikret Zeynep Doğan adımı hayatını kaybetmiş iki küçük çocuktan aldım, bir adama aşık oldum, tamda kitaplarda, filmlerdeki gibi büyük aşklardan ama onu geçmişin laneti ve ön yargılar yüzünden kaybettim, yıllar sonra tekrar karşılaştığımızda ihan...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Merhaba arkadaşlar yukarıdaki müzik Zühre'nin çaldığı parça keman versiyonu gibi düşünebilirsiniz, bir de bir kaç arkadaştan Louis ve Zühre için fikir geldi o da yakında gösterimde olan bir dizinin başrol oyuncuları hatta arkadaşlarımızın tavsiyesiyle yarın akşam o diziye başlamayı planlıyorum o hikayenin başrol oyuncularının bizim hikayeyi çok uygun olduğunu söyleyince bende uygun olabileceğini düşündüm siz ne dersiniz? Bölümü okuduktan sonra beğeni ve yorumlarınızı sabırsızlıkla bekliyorum haftaya görüşürüz.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Zühre ne kadar çok konuştuğunu fark edince aniden sustu hep böyle yapıyordu sevdiği şeylerden bahsetmek birden bire enerjisini arttırıyor çenesini düşürüyordu kendine kızdı
"özür dilerim başını şişirdim değil mi?"
Louis Zühre'nin gözlerine daldığını fark edince kendini toparladı küçücük bir kız karşısında bu kadar aciz olmamalıydı Zühre elini şıklattı
"burada mısın en azından nezaket gösterip özrümü kabul edebilirdin"
Louis toparlandı "ne dedin özür dilerim"
"çok konuştum ve başını şişirdim değil mi?"
"hayır hayır çoktandır senin gibi küçük bir kızla konuşmamıştım ve seni dinlemek oldukça keyifli"
Diyerek yapmak istemediği itirafı yapmıştı
"ben küçük değilim tamam biraz minyon tipli olabirim ama 20 yaşındayım"
Louis çaktırmamaya çalışarak tebessüm etti
"demek küçük değilsin, mujer guerra o zaman hadi bana İstanbul'u gezdir "
"beni sinir etmek hoşuna gidiyor değil mi?"
Louis ayağa kalktı ve elini Zühre'ye uzattı
"gerçekleri duymak neden bu kadar seni sinir etti ki"
"küçük değilim de ondan"
Zühre uzattığı elini tuttu ve ayağa kalktı adamın göğsüne geliyordu ikisi de gülümsüyordu
