Unconditional Love

CHAPTER 42

Nasa hospital kami ngayon dinala namin si daddy sa hospital si mommy naman bumalik na sa wisyo niya pero naka admit din lumabas na ang doctor na nagpasok kanina kay daddy kaya agad ko siyang nilapitan.

"Doc, kumusta po siya?"

tinapik nito ang balikat ko at malungkot na tumingin sa akin

"I'm sorry ginawa namin lahat pero maraming dugo na ang nawala sa kanya at sa dibdib pa mismo tumama ang bala"sabi ng doctor nanlambot ang mga tuhod ko at napaupo sa sahig
"N-no..."sunod sunod ng tumulo ang luha ko sinubukan akong lapitan ng doctor pero itinaboy ko siya kaya iniwan na niya ako walang patid ang luha na tumutulo mula sa mata ko

"D-dad"kung sana alam ko lang lahat tangina bakit kasi kung kailan huli na ang lahat.

"ZANDERR!"I heard a familiar sound she's calling my name pinunasan ko ang luha ko kaso basa na rin pala ang damit ko .

"anong nangyari bakit ka umiiyak??okay lang ba si tita?"sunod sunod na tanong ni ash tumingala ako sa kanya at ngumiti ng mapait.

naramdaman ko na lang na upo ito sa tabi ko nasa sahig parin ako nakayakap sa tuhod umiiyak.

"Everything will be alright"umiling iling ako wala na siya pano pa magiging maayos ang lahat oo wala ng taong magpapahirap samin wala ng taong huhuthot ng pera pero lahat yun may dahilan...at siya pala yung nagligtas sakin when i was about to get hit by a truck. He saved me.

Mas lalo lang akong naiyak sa isiping yun inabutan ako ni ash ng panyo at ginamit yun pampunas ng luha ko.

"Did something happened to tita?"curious na tanong niya.

"My dad is dead."deretso kong sagot pinipigilan ko ang luha ko na tumulo"H-he's dead kanina noong umalis ako kinuha niya si mommy para sa pera pero akala ko yun talaga ang dahilan niya s-sinabi niya lahat here"inabot ko sa kanya ang wallet ni daddy at lahat ng kinukuha niyang pera ay nakatago lang binigay sakin yun ng tauhan niya at pinaliwanag ang intention niya.
"He didn't do it for money nagawa niya yun dahil sa sakit at galit sa totoo kong ama hindi ko siya masisisi nasaktan lang siya aminado akong nasaktan niya ako noong bata pa ako pero despite of that hatred he still saved me and didn't kill me"inalala ko ang panahong iyon nang muntik na akong mabunggo.

Flashback

Pauwi na ako galing school pero naalala kong naiwan ko pala yung lunchbox kaya binalikan ko agad yun marami pang tao ang naglalakas palabas nagtungo ako sa room.

"Andyan ka lang pala"sabi ko nang matagpuan ito binitbit ko na yun at lumabas sinara ko ang pinto ng room aalis na sana ako nang may narinig akong umiiyak natakot pa ako baka multo pero mukhang babae siya at bata.

Sinundan ko yung sound na naririnig ko at dinala ako nun sa isang babaeng nakaupo sa sahig at umiiyak nilapitan ko siya at umupo sa tabi niya

"Hoy bakit ka umiiyak?"tanong ko pero di ako nito pinapansin yung salamin niya basa na ng luha niya kinuha ko ang panyo mula sa bulsa ko at inabot sa kanya

"Eto oh gamitin mo ang dungis mo na"sabi ko di niya parin yun kinukuha nangangalay na kamay ko hays

"ayaw mo ba?"tanong ko ulit

"alam mo bang sinabi ni teacher na may multo raw dito"bigla nitong inangat ang ulo niya at tumingin sa akin tumigil rin siya sa paghikbi.

"T-totoo?"nauutal na tanong nito tumango tango ako.

"Oo, kinukuha nila ang mga iyakin kaya kunin mo na to at wag ka na umiyak"agad agad naman niyang kinuha ang panyong inaabot ko at pinunasan ang luha niya natatawa tuloy ako.