Satan Himself ⛓ Richard Ramírez

monster

31 Ağustos 1985, 4:30, Kalifornia /San Quentin Eyalet Hapisanesi 

Sıkıntıyla nefes vererek kolumdaki saati kontrol ettim. Bay Perez bana yarım saat önce burada olmam gerektiğini söylese de kendisi burada değildi. Oldukça sıcak geçen bir yaz ayında olduğumuzdan mı yoksa böylesine huzursuz olmamı sağlayan hapishane ortamından mı bilmem, normalden fazla terlemiştim. Saçlarımı ellerimle şekillendirerek sağ omzumda toplanmasını sağladım. Ellerimi havada sallayarak yüzümü havalandırdım, makyajımın akmasını istemiyordum. 

"Bayan Suarez, beklettiğim için üzgünüm." Bay Perezin sigara içmekten boğuklaşan sesi üzerine kafamı zeminden kaldırarak ayaklandım. 

"Sorun değil, efendim. Merhaba." Gülümseyerek elimi karşımdaki adama uzattım. O da aynı şekilde elimi sıkarak konuştu. 

"Birazdan burada olurlar. Sorgu başlayana kadar dosyaları gözden geçirebiliriz." Onu başımla onaylarken çantamın içindeki kağıtları çıkardım. "Özetleyebilir misin, lütfen?"

Yutkunarak dudaklarımı konuşmak için araladım. "Richard Ramirez, aslen Ricardo Leyva Munoz  Ramirez, 1960 Teksas doğumlu. Sizin ve tüm eyaletin de bildiği üzre tecavüzcü bir katil, röntgencilik ile başlayan cinsel takıntıları giderek artmış. Satanizme ilgi duyuyor ve küçük çaplı hırsızlıkları ile tanınmaya başlamış, uyuşturucu geçmişi var. Sabıkası kabarık değil, dediğim gibi yalnızca ufak çaplı hırsızlıklar." 

Duraksadım ve kaçırdığım herhangi bir detayın olup olmadığını görmek için hafızamı yokladım. Bay Perez ilgiyle beni izliyordu. Bu bilgilere zaten hakimdi, özetlememe neden gerek vardı ki?

"İlk cinsel saldırısı çalıştığı otelde konaklayan evli bir kadın üzerinde olmuş, efendim. Ancak çocukluk travmalarını kullanarak aklamanın bir yolunu bulabileceğimizi düşünüyorum."

Takım elbisesinin cebinden çıkardığı sigarayı alevlendirerek odayı duman altında bıraktı.

"Yapabileceğim tek şey bu, Bayan Suarez. İnanın bana bu hasta herifin savunulacak herhangi bir noktasını bulmak için haftalarca çalıştım ve ulaşabildiğim koca bir hiçlikti." 

Ona hak vererek kollarımı göğsümde birleştirdim. Gerçekten de bu adamı aklamak için hiçbir şansımız yoktu. Bay Perez bir avukattı, tanrı değil. Tanrının kendisi dahi gökyüzünden inse Bay Ramirez'i hukukun elinden alamazdı.

"Onu savunduğumuz için bizden nefret edecekler."Gri dumanlar arasında kalmıştı ve başını ellerinin arasına alarak bir süre bekledi.

"Bay Perez, sizin işiniz bu. Müvekkiliniz yapmadığını söylediğinde yapmadığına inanmanız gerek."

"Tanrı aşkına, Suarez!" Dedi sinirle. "Benim altı yaşında bir kızım var, onun en küçük kurbanı ile aynı yaşta." 

Ne diyeceğimi bilemeyerek yutkundum. "Efendim, biri bunu yapmak zorunda. Elbette yaptığı canilikleri savunmuyorum ancak biri onun yanında oturmak zorunda." 

Biçimli kaşları öfkesinden gram eksilmemiş yüzünde havalandı. "Madem bu kadar profesyonelsiniz Bayan Suarez, alın sizin olsun." 

Hızla başımı iki yana salladım. Bu isteyeceğim en son şeydi. "Hayır, efendim. Beni yanlış anladınız. Ben sadece size verilen her görevi gerektiği gibi yerine getirebileceğinizden emin olduğumu söylemek istedim. 

Yavaşça gözlerini yüzümde gezdirdi. Yorgun görünüyordu. Nasıl olmasındı? "Kusura bakmayın, Bayan Suarez. Bu canavarın yanında oturmak zorunda olmak sinirlerimi bozuyor."

Anlayışla gülümsedim. "Size bir kahve alacağım."