The annoying boy// Harry Styles fanfiction

part 34

Irene's  POV:

Ο  Harry  με  τραβηξε  για  να  ειμαι  πιο  κοντα  σε  αυτον  και  εγω  εβαλα  τα  χερια  μου  στο  στηθος  του,  ωστε  να  ξεφυγω  απο  αυτον,  αλλα  ηταν  πιο  δυνατος  απο  εμενα  και  δεν  με  αφησε. Τα  χερια  του  "χαθηκαν"  στα  μαλλια  μου  και  εγω, μη  μπορωντας  να  κανω  διαφορετικα,  τυλιξα  τα  χερια  μου  γυρω  απο  το  σβερκο  του. Η  αληθεια  ειναι  οτι  μου  αρεσε.  Μου  αρεσε  πολυ.  Οσο  με  κρατουσε  στην  αγκαλια  του  και  με  φιλαγε,  ενιωθα  σαν  να  ημουν  σε  ενα  ονειρο. Σαν  να  ημουν  σε  εναν  κοσμο  χωρις  προβληματα,  με  εμενα  και  τον  Harry να  ζουμε  ευτυχισμενοι.  Ομως  αυτο  το  ονειρο  "διαλυθηκε",  οταν   ακουσα  τα  βηματα  καποιου. Ανοιξα  τα  ματια  μου  και  κοιταξα  γυρω  μου  πανικοβλημενη,  ενω το  αγορι,  με  το  οποιο  ειμαι  ερωτευμενη  με  κρατουσε  σφικτα  στην  αγκαλια  του  κοιτωντας  με. 

"Harry...." ειπα  κοιτωντας  γυρω,  για  να  δω  αν  ειναι  κανεις,  αλλα  δεν  ειδα  κανεναν  και  τιποτα. 

"Τι  επαθες?"  με  ρωτησε  κοιτωντας  με  μπερδεμενος.  Πηρα  μια  βαθια  ανασα  και  κοιταξα  τα  πανεμορφα,  πρασινα  ματια  του. Θεε  μου!  Αν  το  μαθει  αυτο ο  Arthur  και  οποιοσδηποτε  αλλος,  τα  πραγματα  θα  γινουν  πολυ  χειροτερα!  Μισω  το  γεγονος  οτι  παντα  σκεφτομαι  τι θα  πουν  οι  αλλοι,  αλλα  αυτη  ειναι  η  αληθεια. Ισως  ο  Harry  να  μην  το  καταλαβαινει,  αλλα  ετσι  ειναι. Ηδη  εχουμε  αρκετα  προβληματα  και  δεν  θελω  αλλα.  Αυτος  συνεχισε  να  χαιδευει  τα  μαλλια  μου  και  να  προσπαθει  να  με  ξανατραβηξει  στην  αγκαλια  του,  αλλα  εγω  για  μια  ακομη  φορα  αρνηθηκα.

"Τι  κανεις?" τον  ρωτησα  αντι  να  απαντησω  στην  ερωτηση  του. O  Harry  χαμογελασε  και  φιλησε  το λαιμο  μου,  παρολο  που  προσπαθουσα  να  απομακρυνθω.

"Σε  φιλαω!"  απαντησε  σαν  να  μην  συμβαινει  τιποτα. Εστρεψα  το  βλεμμα  μου  προς  τον  ουρανο  και  πηρα  ακομη  μια  βαθια  ανασα,  με  σκοπο  να  κρατησω  τα  δακρυα  μου.

"Εννοω,  γιατι  με  φιλας?" τον  ξαναρωτησα,  αλλα  δεν  ξαναεκανα  καμια  κινηση  για  να  φυγω  απο  την  αγκαλια  του.  

"Γιατι  σ'αγαπαω!" με  ξαναφιλησε  στο  μετωπο. Ενιωσα  τοσο  χαρουμενη  εκεινη  τη  στιγμη! Ηξερα  οτι  με  αγαπαει,  το  ενιωθα,  αλλα  ειναι  πολυ  πιο  ωραιο  να  το  ακουω  απο  αυτον  τον  ιδιο. 

"Εμενα  με  ρωτησες  αν  θελω  να  σε  φιλησω,  ομως?"  παντα  περιμενα  αυτη  τη  στιγμη  και  απο  τοτε  που  τον  γνωρισα  την  ονειρευομουνα. Ονειρευομουνα  οτι  θα  μου  πει  πως  με  αγαπαει,  θα  κανω  και  εγω  το  ιδιο  και  μετα  θα  με  φιλησει, αλλα  ο  εγωισμος  μου  δεν  με  αφηνει  του  το  πω.  Ο  Harry φανηκε  ανησυχος  και  απομακρυνε  τα  χερια  του  απο  τη  μεση  μου. Αμεσως  ενιωσα  το  κενο  μεσα  μου.