Pâyidar - Akın Koçovalı

Tanışma

Mehpare

Üniversiteden çıktıktan sonra otobüsle çalıştığım kafeye gittim. Üniversite son sınıftaydım kimya okuyordum.
21 yaşındayım hem okuyor hem çalışıyordum.
Babam ben küçükken trafik kazası geçirmiş ölmüştü,annem dört ay önce kanserden vefat etmişti. Bende kendi ayaklarımın üzerinde durmaya çalışıyordum . Evimiz kendimizin üstünde olduğu için biraz daha rahattım.
Kafeye geldikten sonra önlüğümü takıp sipariş almaya başladım.

Gece işten çıkınca eve yürümeye başladım evim kafeye yakındı. Maaşımı aldığım için mutluydum ,arkamda adım sesleri duyunca kafamı çevirip baktım takım elbiseli bir genç başı önünde yürüyordu. Sokağı dönünce karşımda geçen gün benden para isteyen kafası güzel bir adam vardı. O zaman beş lira vermiş kaçmıştım ama şimdi para vermeye niyetim yoktu.

"Abla para!"
"Yok para falan."

Elindeki bıçağı bana uzatında bir adım geriledim.
"Para ver lan!"
Bıçağı bana doğru sallayınca ağzımdan ufak bir çığlık kaçmıştı. Bana doğru ilerleyecekken eline doğru birisi tekme atmış sonra kafa atmıştı. Adam yere düşünce kendine vurana baktı ve bende baktım arkamdaki takın elbiseli çocuktu. Adam bıçağı almak için uzanmıştı ama çocuk montunu açmış yerdeki adam beline doğru bakmış korkuyla bakıp koşarak kaçmıştı.
Genç oğlan endişeyle bana bakmıştı.
"İyi misiniz?"
"Ee-evet. Teşekkür ederim."
"Önemli değil. İsterseniz gideceğiniz yere kadar size eşlik edebilirim?"
İtiraz edicektim ama yolum adamın kaçtığı yerdeydi bir daha karşıma çıkar diye korkmuştum.

"Zahmet olmazsa çok iyi olur."
"Ne zahmeti, lütfen."
Yavaşça yürümeye başlamıştım yandan ona bakmış önüme dönmüştüm.
Evime gelene kadar konuşmamıştık. Ben durunca oda durdu.
"Eşlik ettiğin için teşekkürler yardım ettiğin içinde teşekkür ederim."
"Teşekküre gerek yok."
"O zaman yarın bu saate Menekşe kafeye gel sana bir kahve ısmarlarım."
"Söz vermiyim ama gelmeye çalışırım."
"Tamam,iyi geceler."
"İyi geceler."

Apartmana doğru ilerlemiştim sonra geri döndüm.
"Bu arada ben  Mehpare."
Olduğu yerde durmuş arkasını dönmüştü.

"Akın bende."

Akın

"Bu arada ben Mehpare."

Arkamdan seslenince durmuş ona dönmüştüm.

"Akın bende."

Gülümsemiş evine girmişti. Onu ilk gördüğüm yer hastaneydi. Dört ay önce bizim hasteneye gelmişti. Acilde görmüştüm gözleri yaşlı sedyenin peşinde koşuyordu. Onu takip etmiştim doktor annesinin öldüğünü söylediğinde dizlerinin üstüne çokmuş ağlamaya başlamıştı o an zor durdurmuştum kendimi yanına gitmemek için,o günden itibaren onu araştırmış bulmuştum cesaret edemiyordum yanına gitmek için dört ay uzaktan izlemiştim ama bugün tinerci bıçak çektiğini gördüğümde dayanamamıştım. Gayet nazikti birisiydi çok güzeldi kahverengi saçları yeşil gözleri, adı gibi ay parçası gibi güzeldi.

Kahveye gittiğimde amcamlar ve babam oturmuş Erdenetleri konuşuyorlardı.

"Gel yeğen gel."
Cumali amcam konuştuğunda sandalyeye oturdum.

"Bir şey bulabildiniz mi?"

Babam yandan bana bakmış Yamaç amcama dönmüştü.
"Araştırıyoruz ama adamlar holdingleri var."

Salih amcam babamın dediğine göz devirmiş.
"Baykal'ın da holdingleri vardı ama nerde şimdi."
Amcamlar kendi aralarında konuşmaya başlayınca bende Mehpare'yi düşünmeye başladım.

Mehpare

Sabah kalktıktan sonra kendime kahvaltı hazırlamış dizi izleyerek yemiştim. Öğlen dersim olduğu için hızlıca hazırlanmış okula gitmiştim. Derslerim bitince direk kafeye gitmiştim,bütün günüm böyle geçiyordu vizelerim başlayacaktı haftaya çalışmaya da başlamam gerekiyordu.
Gece işim bitimce hazırlanıp çıkmıştım. Kafenin önünde Akın'ı gördüğüm anda hatırlamıştım kahve ısmarlayacağımı.
Yanına yaklaştım.
"Merhaba."
Gülümsediğinde gözleri kısıldı ,çok mu tatlıydı.

"Merhaba."

Yürümeye başladığımda arkamda durduğunu gördüm.

"Hadi gelsene."

Kafasını sallayıp benimle yürümeye başladı. Evin önüne geldiğimizde apartmandan içeri girdik. İkinci kattaki daireye geldiğimizde kapıyı anahtarla açtım.

"Hadi gel."
Elimle salona gösterdiğimde ikimizde geçtik.

"Nasıl içersin?"
"Neyi?"
"Kahveyi."
"Haa sade."

Gülerek mutfağa gitmiş iki sade kahve yapmıştım. Geri içeri girdiğimde kahvesini önündeki masaya bıraktım tekli koltuğa oturup ona baktım ,kahvede bir yudum almış bana bakmıştı.
"Ellerine sağlık,çok güzel olmuş."
"Afiyet olsun."

Daha sonra konuşmaya başlamıştık ben ailemden bahsetmiştim Akın da bana Çukurdan ailesinden bahsetmişti. Liseden terk olduğunu öğrenmiştim ayrıca içeri girdiğini de ,aslında korkmam lazımdı ama korkmuyordum. Başıma bir şey gelene kadar korkup korkmadığımı anlayamayacaktım. Bir saniye galiba ben Akın dan hoşlandım çünkü başıma bir şey geleceğini düşündüm neden ki,daha çok mu görüşecektik?

<•••>