44

189 12 0
                                    

'Laten we het als volwassen mensen proberen' onderbrak Cassandra Fred zijn geraas, maar voor Cassandra verder nog iets kon zeggen vloog Fred haar om de hals en liep Christian hoofdschuddend weg.

'Ik heb je gemist, het spijt me' begon Fred maar Cassandra schudde haar hoofd 'In plaats van sorry en het spijt me, moeten we een keer goed praten Fred. Want sorry en het spijt me hebben we al vaker tegen elkaar gezegd en om eerlijk te zijn ben ik onze ruzies wel zat'

'Je hebt gelijk Cassy, het is ook altijd het zelfde waar we ruzie om hebben. Het zit me gewoon erg dwars dat we zo weinig tijd samen doorbrengen' zuchtte Fred, Cassandra trok haar wenkbrauwen op 'En dat is alleen mijn schuld? De helft van de tijd ben je met George bezig voor de fopwinkel en daar hoor je mij ook niet over, ondanks dat ik ook eens wat met z'n tweeën wil doen. Tijd samen doorbrengen is niet alleen als het jou uitkomt Fred, ook ik wil aan mijn toekomst werken en zeker nu die eindelijk normaal is' Fred viel even stil, op die manier had hij het nog niet bekeken...

'Waarom heb je daar niks over gezegd?' vroeg Fred na een lange stilte, 'Ik wilde niet zeuren, ik weet hoe belangrijk dit allemaal voor je is en ik had het misschien wel moeten zeggen want nu is alles opgestapeld en ontploft' gaf Cassandra toe en Fred knikte instemmend 'Ik denk dat we wat meer tijd voor elkaar vrij moeten maken en wat vaker praten'

'Is er iets tussen jou en Cedric?' vroeg Fred voorzichtig, 'Nee joh. Hij kwam me troosten toen we ruzie hadden,  hij is gewoon erg aardig en hij gaat met Cho Chang' 'Oké sorry, ik maakte me gewoon een beetje zorgen'
Na nog even gepraat te hebben liep het stelletje samen terug naar de leerlingenkamer, waar iedereen opgelucht leek te zijn dat alles weer normaal was.

De weken erna gebeurde er niet veel, behalve de tweede taak van het toernooi, waar weinig van te zien was en het feest voor  Harry in de leerlingen kamer.

Fred en George waren nog steeds veel bezig met de fopwinkel en Cassandra leerde extra bij voor haar toekomstige baan als lerares toverdranken, maar buiten alles zorgde de twee ervoor dat ze ook nog genoeg tijd met elkaar en hun vrienden doorbrachten.

Eindelijk leek alles mee te zitten, liep alles normaal en Cassandra genoot er van volle teugen van.

Samen met McGonagall keek ze naar welke vakken ze moest volgen het jaar erna en in welke uren ze kon meedraaien met Snape. Als verassing en om te laten zien dat hij haar steunde had Fred een mooi leer gebonden notitieboek voor haar gekocht met haar initialen erop, speciaal voor haar lesstof notities.

Alles leek perfect en rustig, tot dat het lichaam van Barty Crouch werd gevonden en iedereen in rep en roer was.
De geruchten gingen dat de man al maanden verward was en dat het ook daarom was dat Percy zijn werd had over genomen.
Maar na maten de weken verstreken werd het voorval bijna al vergeten in anticipatie van de laatste taak van het toverschool toernooi, de feeststemming op Hogwarts zat er goed in aangezien beide deelnemers de eerste plek deelden.

De dag van het toernooi begaf iedereen zich naar het enorme doolhof wat special was gemaakt, 'Fijn, nu kunnen we weer niks zien' mopperde Fred en iedereen stemde in. De regels werden uitgelegd en de deelnemers verdwenen een voor een het doolhof in.
Na iets wat wel uren leek te duren gebeurde er eindelijk iets, rode vonken werden afgevuurd en al snel bleek het om Fleur te gaan die in alle staten was.

Maar door wat er uiteindelijk gebeurde was iedereen het lange saaie wachten al snel vergeten.
Feest muziek vulde het hele terrein Harry en Cedric waren als eerste terug...

Onsterfelijke waarheid - Fred WeasleyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu