Sister of the Badboy •Dutch• {voltooid}

Deel 20

P.O.V. Fabian
Na 2 minuten rijden is Sammie al in slaap gevallen, waardoor ik een glimlach op mijn gezicht krijg.

Ik ben zo blij dat ik haar heb leren kennen. Als Jackson was overleden zonder dat ik haar had, was ik mezelf denk ik helemaal verloren.

Al snel rijd ik de straat van Sammie in en parkeer ik mijn auto voor haar huis. Ik stap uit en loop naar de bijrijderskant. Ik open voorzichtig de deur, maak de gordel los en til Sammie op.

Ik druk op de bel en al snel wordt de deur opengemaakt door Hans. "Hé jongen, kom binnen." Zegt hij glimlachend. Ik begroet hem ook en loop dan naar binnen. Ik loop meteen door naar de kamer van Sammie en leg haar in haar bed. Ze beweegt even en haar ogen gaan open. "Hey knuffelbeer. Ga maar slapen" zeg ik glimlachend. Ze sluit haar ogen weer. Ik doe snel haar schoenen en jas uit en sla de dekens over haar heen. Ik geef nog snel een kus op haar voorhoofd en ga dan naar beneden.

"Gaat het allemaal goed met je?" Vraagt Charlotte bezorgd. "Ja hoor, ik ben oké" "Als je ooit iets nodig hebt, kan je altijd bij ons terecht" zegt ze glimlachend. "Dankjulliewel. Ik ga maar weer naar huis" zeg ik. "Is goed, tot snel" "Doei!"

Ik stap weer in mijn auto en rijd naar huis toe.

————

P.O.V. Sammie
Ik word wakker door mijn wekker en rek me uit. Ik zucht diep en sta dan op van mijn bed. Ik ben gelukkig weer helemaal uitgerust...

Ik loop naar mijn kledingkast waar ik een outfit uit pak en trek dat aan. Daarna loop ik naar beneden. Ik zie mijn vader al aan de keukentafel zitten, terwijl hij zijn favoriete krant leest. "Goeiemorgen" zeg ik. "Goeiemorgen Sam" zegt hij glimlachend.

Ik maak een ontbijtje voor mezelf klaar en eet het dan op. Ik kijk ondertussen op mijn telefoon en scroll wat door Instagram heen.

Na het eten poets ik nog snel even mijn tanden en dan ga ik nog even op de bank zitten, totdat het tijd is om naar school te gaan.

Na een tijdje gaat de deurbel en ik sta op om open te doen. Fabian staat er met een glimlach en ik geef hem een glimlach terug. "Goeiemorgen" zeg ik. "Slechte morgen" zegt hij grinnikend terug. "Kon je weer niet je bed uitkomen?" Vraag ik. "Nope"

Ik pak mijn schooltas en zeg mijn vader gedag. "Veel plezier schat!" "Dankjewel!" Ik loop achter Fabian aan naar zijn auto. Ik stap in en doe mijn gordel om. "Ben je eigenlijk nog wakker geworden?" "Nee, ik heb tot 7:00u doorgeslapen, dus ik kan deze dag wel weer doorkomen" zeg ik grinnikend. "Gelukkig maar"

Al snel komen we aan bij mijn school. "Veel plezier op school" zegt hij. "Jij ook!" Ik geef hem snel een kus op zijn wang en stap dan uit. Ik zwaai nog even naar hem en dan scheurt hij weg, waardoor ik moet grinniken. Altijd die aandacht pakken...

Ik loop naar binnen ga naar mijn kluisje, waar ik officieel altijd afspreek met Jill. Ik verwissel mijn boeken en al snel zie ik Jill aankomen. "Hey" zegt ze glimlachend. "Hey" zeg ik terug. "Je ziet er een stuk beter uit" zegt ze. "Ik heb echt heel lang geslapen, dus dat mag ook wel" zeg ik grinnikend.

We lopen naar onze eerste les toe en ik plof met een diepe zucht op een stoel neer. "Ik heb geen zin meer in school" "We zijn nog niet eens begonnen" zegt Jill lachend. "Nou en" zeg ik kinderachtig, waardoor Jill nog harder moet lachen en ik toch een glimlach op mijn gezicht krijg.

Als ik Robin binnen zie komen, wenk ik hem naar mij toe. "Hey" zegt hij glimlachend. "Hey" Hij geeft me een snelle kus, waardoor ik moet blozen. "Ik wilde wat zeggen" zeg ik dan, terwijl ik mijn handen op mijn wangen leg. "Wat?" Vraagt hij nieuwsgierig. "Mijn fiets staat nog bij mijn biologische ouders, dus die moet ik eerst ophalen" "Zal ik je brengen?" Vraagt hij. "Als je dat wil doen" "Natuurlijk. Dan kunnen we gelijk door. Ik heb iets gepland" zegt hij met een knipoog, terwijl hij naar zijn plek loopt.

"Oeh, je hebt weer een date" zegt Jill enthousiast. "Nee joh, we gaan gwn afspreken" zeg ik. "Nou, dat denk ik dus niet" zegt ze eigenwijs, waardoor ik moet grinniken.

————

Het is pauze en ik zit samen met Jill aan een van de tafels. "Ik moet Fabian even bellen" zeg ik tegen haar, terwijl ik mijn telefoon uit mijn kontzak tevoorschijn haal. "Is goed"

Ik klik op het FaceTime-icoontje en bel Fabian. Al snel neemt hij op en ik zie hem met een sigaret in zijn mond naar me glimlachen, waardoor ik met mijn ogen rol. "Je moet daar echt mee kappen" zeg ik zuchtend. "Je weet dat ik dat niet kan knuffelbeer." Hij neemt een hijs en kijkt me dan vragend aan. "Waarvoor bel je eigenlijk?" "Mijn fiets staat natuurlijk nog bij jullie. Maar Robin heeft aangeboden om me naar jullie te brengen om mijn fiets te halen, dus je hoeft me niet op te halen" "Oké top." Hij draait zich even naar zijn vrienden die naast hem staan en dan zie ik meer hoofden in beeld komen. "Uhm hoi" zeg ik ongemakkelijk, nadat ze allemaal 'hallo' hebben geroepen. "Je oog ziet er trouwens heel slecht uit" zeg ik grinnikend. "Ja I know. Ach, het komt wel goed" zegt Fabian grinnikend. "Oh, ik moet gaan. M'n vrienden roepen me" "Oké, zie ik je na school nog even bij je thuis?" "Ja komt goed. Bye knuffelbeer" "Doei Fab"

Ik hang op en Jill kijkt mij grijnzend aan. "Wat?" Vraag ik verward. "Knuffelbeer?" Vraagt ze, nog steeds met die grijns. "Ja, ik geef nou eenmaal veel knuffels." Zeg ik schouderophalend. "Ja, dat weet ik" zegt Jill lachend. Ik sla voor de grap mijn armen om haar heen. Ik houd van haar...