ნამჯუნის წყევლა: საღამოს წვეულება ჩვენთან, შვიდზე...
ქვა: მე და ჯიმინს გეგმები გვაქვს, რომელიც უმნიშვნელოვანესია.
თეჰიონი მონა: ეგ გეგმები გადადეთ, მაინც საწოლს არ სცდება თქვენი გეგმები.
ქვა: შენ არავინ გეკითხება, ბავშვო 🙄🙄
ნამჯუნის წყევლა: მადლობა რომ არ მოდიხარ იუნგი, ჩვენი წლისთავია და შენი ნერვები მაინც არ მქონდა 💃💃💃✨
ქვა: მოვდივართ 😈😈😈
პრინცესა კიმი: ეეეე იუნგის ისეთი ემოჯი აქვს, რომელიც მისი ასლია? 😱😱😱
ქვა: თეჰიონ, დაყენდი რაა 🙄🙄
იუნგის ძუკნა: ეს მეტსახელები ვინ დაგაწერათ? 😂😂😂
თეჰიონის მონა: ჩვენ შენმა შეყვარებულმა და შენ ჯინმა, თქვა რომ იუნგიზე შური იძია.
იუნგის ძუკნა: ჯინ! მოიტანე შენი ბებერი ტრაკი აქ!
ჩვენს შორის ძუკნა მხოლოდ შენ ხარ!
ქვა: საყვარელო, ნუ ხარჯავ ემოციას და ხმას ნუ ჩაიხლეჩ, ისედაც გეგმები გვაქვს.
თეჰიონის მონა:
🤢🤮🤮 საძაგლობაა, მოშორდით!
----
ჯინის წვეულება შვიდ კაციანი აღმოჩნდა, მხოლოდ თვითონ იყვნენ, და.... ეს ცოტა სხვანაირი წვეულება აღმოჩნდა.
ნამჯუნი ისე დააბოტებდა სახლში, როგორც მოჩვენება და იუნგის მწარე კომენტარებს არ იმჩნევდა. საქმე ისაა, რომ ჯინმა მოდელად მუშაობა განაახლა, ცოტა სხვა კუთხით და ხელფასის მაგივრად პროდუქცია აჩუქეს. ნამჯუნი დარწმუნებული იყო რომ მსგავს რამეს აღარ დაუშვებდა, რადგან ჯინს დრაკონის ფორმის პიჟამეოები აჩუქეს, რადგან ასეთ პიჟამოებს უკეთებდა რეკლამას. იუნგის ცოტა დიდი მოუვიდა, კაპიშონი ნახევარ სახეს უფარავდა, თუმცა ჯინისთვის კარგი იქნებოდა რომ პირიც დაეფარა. სხვას ყველას ზუსტად მოერგო.
YOU ARE READING
ვარდისფერი და მძიმე
Fanfiction🔞 დასრულებული მომბეზრდა.-„ფულის კეთება მობეზრდა?" გაიფიქრა თეჰიონმა, თავისთვის. როგორ შეიძლება ფულის კეთება მოგბეზრდეს და თან ასეთი ღატაკი იყო? თეჰიონს არ ესმოდა.
