Onsterfelijke waarheid - Fred Weasley

47

hi allemaal, ik hoop dat jullie het een leuk verhaal vinden, ik hoor graag wat jullie ervan denken. tips tricks of misschien zelfs ideetjes zijn altijd welkom

Het gesprek leek wel een eeuwigheid te duren, maar toen Cassandra het kantoortje uitliep kwam ze er ook achter dat het ook meer dan twee uur had geduurd. Ze moest een aantal formulieren invullen, kreeg een stapel boeken mee en liep dan ook weer erg verward de afdeling voor magisch onderwijs weer af.
'Is alles goed gegaan Cassandra?' vroeg een stem, ze keek om de stapel boeken hem en zag dat Percy ook in de lift stond 'Oh hoi Percy, ja het ging zeker goed. We hebben kort gesloten welke vakken ik Newts in moet halen, ik ga er wel iets meer volgen dan dat. Oh en ik krijg naast professor Snape ook begeleiding van iemand uit het ministerie, maar dat krijg ik allemaal pas aan het begin van het schooljaar te horen'

Percy liep al pratend met haar mee terug naar de haardvuren, wenste haar een fijne dag en met haar mond vol tanden en armen vol boeken stapte ze de Burrow in 'Wat is er Cassy, je kijkt verward' begroette Ginny haar 'Ik denk dat ik zojuist bevriend ben geraakt met Percy'
'Klinkt logisch, jullie zijn allebei erg eh leergierig, ambitieus en serieus over jullie toekomst' reageerde Ginny voorzichtig 'je wilde me een nerd noemen of niet Gin' grinnikte Cassandra 'Zoals ik het hoor Cassy heb je de verkeerde Weasley gekozen' grapte Christian en op dat moment kwamen Fred en George binnen gelopen 'Sorry lieverd, ik ga je verlaten voor je broer' lachte Cassandra.
'Je moet iets specifieker zijn schat, ik heb er een paar' 'Percy'

Aan het lachen en dollen kwam al snel een eind toen Dumbledore en Snape de keuken binnenstapten, voor heel even was iedereen vergeten dat ze aan het begin van een oorlog stonden en op dat moment wisten Christian en Cassandra gelijk dat het eindelijk tijd was om bijgepraat te worden over alles.
Ze verschijnselden naar de plek waar het nieuwe hoofdkwartier van de orde zou zijn, maar het zag er uit als een normale dreuzelwijk en voordat ze dit konden zeggen verscheen er een huis 'Welkom op Grimmauld place 12' zei Dumbledore toen hij de deur van het vervallen huis opende, toen Christian en Cassandra nieuwsgierig om hem heen naar binnen keken stonden ze oog in oog met de meest gezochte Death-eater van het land en vuurde ze de eerste spreuk af die ze konden verzinnen 'Misschien hadden we ze van te voren moeten inlichten Albus' zei Snape die ergens zeer geamuseerd klonk.

Dumbledore stapte naar binnen, Cassandra en Christian volgde hem nog steeds met hun staf op hem gericht en keken vol verbazing naar Dumbledore die hun aanval ongedaan maakte 'Christian, Cassandra, Sirius is onschuldig en staat aan onze kant' 'Hoe moesten wij dat weten? Misschien in het begin even waarschuwen, we hadden serieuze permanente schade kunnen aanrichten' reageerde Christian geschrokken. 'Ik betwijfel of twee laatstejaars studenten daar toe in staat zijn' lachte Sirius, Cassandra trok haar wenkbrauw op en nog voor ze iets kon zeggen greep Snape in 'Ik denk dat deze twee laatstejaars een stuk kundiger en ervarener zijn dan jij Black'.

Cassandra en Christian werden bijgepraat over een hoop order zaken en Sirius zijn situatie en Sirius werd op zijn beurt weer op de hoogte gesteld van hun situatie 'Het scheelt gelukkig een berg dat jullie nu ook voor de rest van de wereld van leeftijd zijn om magie te gebruiken buiten Hogwarts' eindigde Dumbledore zijn verhaal en Sirius keek voor ongeloof naar het Amerikaanse tweetal 'Hoe oud zijn jullie dan?' 'ik ben 308' antwoordde Cassandra '309' zei Christian.
'Jullie zijn oud genoeg om de Salem Heksen jachten te hebben meegemaakt' reageerde Sirius geschrokken 'Aangezien we uit Salem komen, hebben we die inderdaad nog meegemaakt' 'van iets te dichtbij' Voegde Christian er aan toe.
Dat stukje was Cassandra ondertussen alweer vergeten, Chris zijn moeder heeft toen de tijd voor een hoop ellende gezorgd.