Nolur yapma çığlıklarım kulağımda çınlıyordu. O gece orayı terk edişim ve gözyaşlarım...Hepsi geçmişimdeki kötü bir anıdan fazlasıydı.Çöküşümdü;yıkımımdı.
Artık her açtığım yeni sayfa eskisinden farklıydı;kirliydi,lekeliydi...Benim beyaz sayfam başkasının karanlığı ile dolmuştu.Kapkaranlık olmuştu.Artık yeni sayfamı kirleten siyah mürekkepler değil beyaz mürekkepler olacaktı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIK
RomanceYapma nolur...Lütfen...Son umuduydu onun bu kelimeler.Belki de son şansı.Artık onu terk ediyordu hayat enerjisi. Son bir umut bağırdı;nolur nolur yardim edin...
