Red and Wine V3

Chapter 21

There comes a time when you have to choose between turning the page and closing the book.

PETER POV

I am making myself comfortable kahit hindi para lang sa kapakanan ng kambal. I wanted to talk to him and ask if he is fucking cheating on me. Pero as much as possible I want to be casual dahil ayaw ko na makita kami ng mga bata na medyo hindi nasa mabuting ayos.

Currently nasa kusina ako ngayon at gumagawa ng sandwich para sa snack ng mga bata na kasalukoyang nasa labas at naglalarong kasama si Yaya merry at ang bago naming yaya na si Astring, habang sila Troy at iba pa ay nasa sala.

Pagkatapos kung gumawa ng sandwich ay agad akong lumabas ng kusina sakto lang din na biglang dumating si yaya Merry at isang balita ang gumimbal sa amin. Halos mawalan ako ng malay dahil sa takot at pangamba para sa kambal.

Mabuti nalamang at agad na nakalapit sa akin si Troy. Hindi parin tumatatak sa isip ko na may kumoha sa anak ko lalo ng bukod sa pamilya ko ay wala ng may alam na may anak ako.

Matapos ang tagpong iyon dahil sa hindi ako makagalaw ay binuhat ako ni Troy papunta sa kwarto namin. Tulala akong nakatinging deritso sa pintuan.

"Hey, mahahanap din natin sila dont worry gagawin ko ang lahat para mahanap natin ang kambal" wika ni Troy habang nakaluhod na nakaharap sa akin. Ramdam ko rin ang pangungulila nito at takot kahit nagpapakatatag ay di parin iyon mawala sa tono ng boses niya.

"Sana o-kay la-lang sila!" mahina kung turan at humagolhol ng iyak. Yinakap naman ako ni Troy para tumahan pero hindi ko talaga kaya lalo pat hindi ako sigurado kung anu ang kalagayan ng kambal.

Pagkaraan lang ng ilang saglit ay nagpaalam din si Troy dahil hihingi siya ng Tulong sa mama niya para hanapin ang kambal.

Tumayo ako sa kama at naglakad papuntang secret door kung saan konektado ito sa kwarto ng kambal na sadyang pinalagyan namin para hindi na kami mahirapan sa tuwing kailangan ng kambal ang katuwang mula sa amin.

Ng makapasok ay inilibot ko ang tingin sa buong paligid at diko maiwasang mapaiyak dahil sa pangungulila. Ilang oras palang pero para sa akin buwan at linggo na ang lumipas ganon ko kamiss ang mga bata.

Dinampot ko ang dalawang damit na nakalatag sa kama at marahan iyong yinakap.

"Au, Ae sana okay lang kayo" wika ko sa aking sarili habang umiiyak. Marahan naman akong umopo sa isang sulok ng kwarto nang kambal habang hawak hawak ang dalawang tela na pagmamay-ari nila.

Hindi parin sa akin tumatatak ang mga nangyayari, una ang kutob na baka may babae si Troy at ngayon naman ay nawawala ang dalawa kong anak.

Yaya Merry can't talk at mukhang na truama ata sa pagkakidnnap ng mga bata si Astring naman ay balisa din.

Darkos, Aunt and Troy move their feet para hanapin na ang kambal.

Pero alam ko magsasayang lang sila ng pawis sa paghahanap dahil hindi naman basta nawala lang ang kambal dahil kinidnap ang mga ito. At hindi lang basta kidnap dahil wala pa kaming natanggap na tawag at mahigit anim na oras na buhat mawala ang mga anak ko.

Yinakap ko ang damit nila ng mahigpit at di maiwasang mapaluha. Ilang buwan palang mula ng magising ako at ilang buwan palang ng nakakasama ko sila. "Lord sana naman nasa ayos lang silang kalagayan" mahina kung turan sa sarili habang umiiyak na nakahalokipkip sa isang gilid.

Ito yong part na ikinakatakot ko. Parang may kolang sa buhay ko na nawala.

NARRATOR's POV

Ng makablas ng kwarto si Troy ay kaagad niyang kinontak ang pamilya ni Peter sa Samar at sinabihang kailangan nilang lumowas ng Manila dahil buhay pa si Peter. Troy didnt know what to do at sa pagkakataong ito ay kailangan ngayon ni Peter ng mas maraming karamay.

Sunod naman niyang kinontak ang Ina at Ama at sinabihang nawawala ang mga bata, gulat naman sila Hannah dahil hindi nila alam na, alam na pala ni Troy na buhay si Peter.

Pero hindi iyon binigyang diim ni Troy dahil sa mga oras na ito ay mas kailangan niya mona mahanap ang kambal bago ang magpaliwanag sa kung sino man.

Napahilot siya sa kanyang noo ng maramdaman ang panginirot dahil sa stress at frustration. Troy want to be strong per di niya iyon maiwasan manghina. Lalo pa ng makita niya si Peter na umiiyak ay mas doble ang sakit na nararadaman niya.

"Hey, You need this to calm yourself" pagaalok ng malamig na tubig ni Darkos kay Troy.

"Thanks, Pare I dont know what to do." mahinang turan ni Troy at naupo siya sa mahabang sofa.

"Mahahanap din natin sila at hindi tayo titigil hanggat di sila naibabalik sa atin okay" mahinahing turan ni Darkos habang tinatapik ang braso ni Troy.

"Sana nga!" wika naman ni Troy at napayuko siya dahil sa hindi niya talaga alam ang gagawin.

Pagkaraan lang din ng ilang minuto ay dumating ang magulang ni Troy at dahil don ay saka lang din umiyak si Troy.

Sa piling ng magulang ay doon lang natin naipapakita kung anu tayo, dahil bukod sa ating sarili ay kilala nila tayo at alam nila kung paano at gaano tayo naghihirap.

"Its Okay mahahanap din natin sila " wika ni Hannah. Naging okay naman si Troy at sinabing pupuntahan lang si Peter sa kwarto nito.

Naiwan naman sina Hanna at Antone kasama si Darkos at Clarise na kadadating lang din na kasama rin si Lakshmana, Kenneth at kasunod lang din nila na dumating si Axel na halata ang pag-iwas kina Kenneth.

"Any lead?" Deritsang tanong ni Lakshamana sa kanilang lahat na nasa sala habang seryoso ang mga ito.

"Yaya Merry ay wala paring malay habang si Astring naman ay binabantayan si Yaya Merry sa kwarto nila" wika ni Clarise.

"How about the plate number?" Tanong naman ni Antone dahil sa tingin niya ay malaking tulong iyon sa kanila.

"Ma'am Sir pasensiya na po sa abala pero hinabol kopo kanina ang van pero diko po na abotan" pagsingit ni Astring sa usapan na siyang ikinakuha naman ng attention ng lahat.

"And nakita moba ang plate number?" mahinahong tanong ni Hannah at ang iba naman ay nagaantay sa kung anu ang sasabihin ni Astring.

"Yon nga po, Wala po silang plate number, Pasensiya na po talaga kung di kami nagpabaya di sila makidnap" umiiyak na turan ni Astring at nakaramdam naman sila ng panglulumo. Tumayo naman si Clarise at niyakap si Astring.

"Wala ka o sino man ang may kasalanan dito mabilis ang mga pangyayari okay, sige na Puntahan mo mona si Yaya Merry at baka nagising na iyon" wika naman ni CLarise na siyang sinunod namn ni Astring.

"CCTV, yes the CCTV" wika ni Kenneth na siyang ikinalungkot naman nina Darkos na siyang ipinagtaka ng iba.

"Sorry pero mukhang planado ang ginawa nila, We already Checked The fotage pero wala kaming nakuha kungdi black lang. It seems like they are been studying this place at tyempo lang ang kailangan nila" wika naman ni Darkos na ikinabuga naman ng hinga nang iba.

Dumating naman sa sala si Troy at kasama si Peter. Umiyak naman ito ng yumakap sa kanya si Hannah at Kenneth.

Nasa ganon silang ayos ng biglang tumonog ang cellphone ni Troy at isang unknown Caller ang nakaregister.

"Hello sino to?" mahinahong tanong ni Troy sa kausap mula sa kabilang linya.

"3 days , I'll give you time to find me at kapag hindi kawawa ang mga anak mo" Wika ng isang Malalim ba boses mula sa kabilang linya at mala demonyo itong tumawa ng malakas.

Nanginginig namang napatingin si Troy sa iba na takot at pangamba din ang reaction dahil sa mga narinig.

"Who the hell are you" tanong ulit ni Troy pero hindi na siya sinagot ng nasa kabilang linya bagkus ay pinatayan siya ng tawag. "Fuck where the fuck is my baby, Who the hell are you?, answer me bullshit" galit at sigaw na turan ni Troy. Pinigilan naman siya nina Darkos at Axel dasil sa nawawala na siya sa kanyang sarili dahil sa galit.

"We need to hurry !" turan ni Clarise at dinig nila ang muling paghagolhol ng iyak ni Peter at pagbukas ng pinto kasabay ng pagpasok ng apat na tao na may bahid ng pananabik at pangamba.

Mr_Nobody
Y.Y

Happy 1k+ Reads para sa final book.