Untitled Part 2

70 5 1
                                    

Κεφάλαιο δέυτερο

Αφού μπήκαν στο σχολέιο πηγαίναν προς τα ντουλαπάκια, << καλημέρες, καλημέρες >> φώναξε ο Τζεϊμς και αγκάλιασε την Λία σφιχτά λεγοντάς της ψιθυριστά στο αυτί << θέλω να σου πώ στο τέλος του σχολείου >> αφού τον αγκάλιασε είπε << άμα θές να έρθω πρέπει πρώτα να ζήσω >> << ναι σορρυ >> είπε ο Τζεϊμς και αγκάλιασε και την Τίνα. Ήρθε και ο Βίκ με τον Έντ λέγοντας πρώτα << καλημέρα >> και αγκάλιασε ο Βίκ την Λία και ο Έντ την Τίνα. Ο Τζεϊμς είχε κοντά καφέ μαλλία και καφέ μάτια, ήταν ένα ογδόντα- έννια και αδύνατος. Ο Βίκ είχε και αυτός καφέ μαλλία και καφέ μάτια, ήταν ένα ογδόντα-εφτά και αδύνατος. Ο Έντ ήταν ξανθός, είχε λαδί μάτια, ήταν ένα ογδόντα-οκτώ, αδύνατος και ήταν ο κολλήτος της Τίνας. Μετά ήρθε και η Άθενς μαζί με την Έβελιν και τον Τζίμι που σαν παρέα ήταν όλοι μαζί, αλλά αυτοί οι τρίς ήταν κολλήτοι μεταξύ τους, όπως και οι κάποιοι από τους άλλους. Η Έβελιν ήταν μια αδύνατη κοπέλα, που είχε καφέ μάτια, καφέ και από κάτω ανοιχτό κάφε χρώμα μαλλίων και ήταν ένα ογδόντα-ένα. Η Άθενς ήταν μια ψηλή κοπέλα γύρο στο ένα ογδόντα-οκτώ, με σγουρά καφέ μαλλία και καστανά μάτια. Και ο Τζίμις ήταν ξανθός με καφέ μάτια και ήταν γύρο στο ένα ογδόντα-εφτά και αδύνατος. Αφού λοιπόν χαιρετηθήκαν όλοι μεταξύ τους χτύπησε το κουδούνι και πήγαν προς την τάξη. Πρώτο θρανίο κάθησε η Έβελιν με την Άθενς, πίσω η Λία με την Τίνα, πίσω τους καθήσαν ο Βίκ με τον Τζίμι και τελευταίο θρανίο ο Έντ με τον Τζέϊμς. << πρώτη ώρα Μαθηματίκα, γιατί μας το κάνουν αυτό? Δεν θα έρθει και ο Χάρυ σημέρα δυστηχώς. Άντε να περάσει η μέρα σήμερα. >> είπε η Λία ξεφυσόντας έφερε τα χέρια της μπροστά της τα έβαλε πάνω στο θρανίο και ξάπλωσε πάνω σε αυτά. << γιατί δεν θα έρθει? >> είπε η Τίνα χαμηλώνοντας προς το μέρος της Λίας << γιατί θα κάνουν κοπάνα τα τέσσερα αγορία μας >>..... ο Χάρυς ήταν το αγόρι της Λίας, είχε καστάνα μαλλία που ήταν μπούκλες και πράσινα μάτια, ήταν αδύνατος και ήταν ένα ογδόντα- οκτώ όπως και οι άλλοι τρίς, ο Ζέϊν ήταν το αγόρι της Άθενς, είχε καφέ μάτια και καφέ κοντά μαλλία, ο Λίαμ ήταν το άγορι της Έβελιν και ο Λούκας είχε μια κοπέλα από την μικρότερη τάξη την Λιάνα. Η ώρα πέρασε βαρετά για όλους. Μέτα την λήξη και της τελευταίας ώρας βγήκαν όλοι μάζι έξω. Αφού χαιρετηθήκαν πήραν όλοι τον δρόμο τους. Ο Τζεϊμς έφυγε μαζί με την Λία προς το σπίτι της. << θές να φάμε μαζί ?? >> τον ρώτησε πρίν ακόμα ξεκινήσουν να λένε το οτιδήποτε και κατευθείαν έγνεψε θετίκα ο Τζεϊμς. Στον δρόμο λέγαν δίαφορα. Φτάσαν μετά από κάποια λεπτά, ανοίγοντας ο Τζεϊμς την μάυρη πόρτα για να μπούν στην είσοδο, η Λία ξεφύσησε λέγοντας << που στο καλό τα έβαλα? >> μικρή πάυση έκανε στα λόγια της << τα βρήκα >> και τα έβγαλε για να ξεκλειδώσει. Αφού εισήλθαν στο σπίτι πήγαν πρός το δωμάτιο της Λίας και άφησαν τις τσάντες, έπλιναν τα χέρια τους και πήγαν στο σαλόνι. Κάθησαν στον κάναπέ και οι δύο << όπου να' ναι θα έρθει και η μητέρα μου με τον μικρό.ο μπαμπάς μου θα έρθει το βράδυ αλλά λέγε γρήγορα γιατί δύομιση θα φύγουμε έχω μαθηματίκα καλά? >> << οκευ >> είπε ο Τζεϊμς και ξεκίνησε << λοιπόν στον χορό το περασμένο Σάββατο σου είπα ότι τα φτίαξαμε με την Ρενέ έτσι? >> << ναι μου τα είπες >> << εεε να αρχίζω και βαριέμαι μωρέ και ήθελα να σε ρωτήσω να της πω ή να αφήσω την κατάσταση έτσι? >> είπε ο Τζέϊμς κουνόντας τα χέρια και όταν τελείωσε έριξε το κεφάλι του πίσω, άνοιξε τα χέρια και τα ακούμπηκε πάνω στον καναπέ και έκλεισε τα μάτια, αλλά με γρήγορη κίνηση τα άνοιξε νιώθοντας την Λία να τον κοιτάει εξεταστίκα και την κοίταξε με απορία << έσυ τι πιστέυεις ότι είναι σωστό? Να την κοροιδέυεις ή να το τελείωνεις έδω?? >> του είπε και σήκωσε το φρίδι της περιμένοντας να την ακούσει μα ο Τζεϊμς είπε γελόντας << εμμμμ .... χμμμμ..... μάλλον το δέυτερο >> είπε και γελούσε εκείνη την ώρα ακούστηκε η πόρτα και Λία σηκώθηκε όρθια πέρνοντας με το ζόρι μπροστά από τα πόδια του Τζεϊμς λέγοντας ειρωνικά δεν συνεννοούμαι έγω μαζί σου σοβαρά >> και συνεχίζοντας ο Τζεϊμς να γελάει δυνατά είπε << χαχαχαχ ποια μιλάει για σοβαρότητα , που γελάει στα καλά του καθουμένου ή όταν έγω της μιλάω σοβαρά γελάει σαν καθυστεριμένο λεγοντάς μου “ είσαι χαζός ρε φίλε” >> και Λία απλά του κούνισε το χέρι της δείχνοντας πως αδιαφορεί και πήγε προς την πόρτα. Μπήκε μέσα πρώτα ο αδερφός της και έτρεξε για να την αγκαλίασει. Η Λία αγαπόυσε πολύ τον αδερφό της. Τον αγαπούσε περισσότερο και από την ζωή της. Καμία φορά όταν ήταν στα κάτω της τον έπαιρνε αγκαλία και καθόταν μαζί στο κρεβάτι. Μια φορά που είχε κλάψει η Λία επειδή ο πατέρας της την είχε μαλώσει άσχημα που δεν πήρε τον αδερφό της από το σχολείο και ο μικρός γύρισε μόνος του ο Τόνη είχε πάει στο δωμάτιο της και της χαϊδευε το μάγουλο και τα μαλλία για να ηρεμίσει. Δεν μπορούσε να φανταστεί την ζώη της χωρίς αυτόν. Αφού τον αγκάλιασε, τον σήκωσε πάνω και τον έκανε μια σβούρα. Τον άφησε κάτω και φίλισε την μαμά της.

--------->> Κορίτσια ελπίζω να σας αρέσει μέχρι στιγμής και μην  ξεχνάτε να κάνετε favorites plzzz<3

All the nice thinks finish in the end!Donde viven las historias. Descúbrelo ahora