SOKAK KAPISI..1.bölüm caresizlik

13 1 0
                                    

Artık yetimhanede günlerim bitmişti son darbeyide yemiştim müdüre anneden bir hayat bir insana ne kadar büyük bir çaresizlik verir bana da onu vermişti ki çıktım o kapıdan dışardaki dünya daha mı güzeldi bilmem ama, burası kadar kötü olamazdı 15 yaşında bir çocuk dışarda ne yapardı onuda bilmiyorum. 

Hayatımdaki son darbeydi bu belki bunuda aşarsam belki mutlu olacaktım onuda bilmiyordum ki umut ettim sadece..

"Neden kaçtın oradan suskun?

Neden mi kaçtım?

"Bunu sana şundan soruyorum katil oldum tamam ama orada yine kalabilirdin kimse bir şey bulamamış
Kimse seni suçlamamiş 
Seni oradan kaçıran ne oldu? "

Kafasını salladı gözlerini bir noktaya dikip başladı anlatmaya.

Ah dostum kader bir kez seni ezdi ise başını bir daha kaldıramıyorsun.yeni kederleri yeni dertlerin oluyor tam kurtuldum diyorsun al sana diyor.
Aynı oynadığın bir oyunda son anda yenilirsin ya öyle tam başardım dersin yine baştan başlamak zorunda kalırsın yine mi dersin ama kabullenir buda böyle olsun dersin.

Aslında kaçmadım müdürenin izniyle sokağa bırakıldım 16 yaşındaydım zaten de hep öyle olur 18 olunca zaten yol verirler sana büyümüş sayılırsın devlet baba seni bı anda evlatlıktan red eder ben biraz erken red edilenlerden oldum.

(Gülümser)

Neyse bir gün müdüre anne beni odasına çağırdı ayaklarım bile anladı kötülüğü sanki gitmek istemeye istemeye girdim odasına 
Kapıyı hemen peşimden kapayıp  
Şöyle dedi 

Bak sessizce dinle 
 
İçimden zaten konuşmuyorum ki dedim oturdum sandalyeye.

Bak oğlum seni buraya dev amca dediğiniz bekçi getirmişti sen hatırlamazsın çok küçüktün şimdi kendisi kayıp biliyorsun dedi

Benden cevap alamayınca etrafımda birkez döndü iflası ah çekti tekrar devam etti.

Senin aslında bir ailen var artık onlara gitmelisin 

Ben öylece suratına bakakaldım 

Karşımdaki sandalyeye oturdu devam etti

Dev amca senin öz babandı maddi durumu olmadığı için seni buraya getirdi ve bizden senden ayrilamadigi
Burda kalmak istediğini istedi bizde haline açıldık ve onu işe aldık çok iyi insandı ve senide çok severdi dedi

Ve ben o an orada öldüm yaşamiyordum artık o sesi çıkmayan çocuk bir anda haykırarak ağlamaya başladım 

Müdüre nin hakkinda iyi cümleler kurduğu adam bir sapik tecavüzcü işkenceci bir sapıktı ve ben onu defalarca bıçaklayarak öldürmüş ve takmıştım üstelik bu canavar birde benim özbe öz babamdı bana hergün piç diyen adam benim babamdı 
Bundan büyük bir utanç varmıydı   

Allah'ım bana daha ne kadar vuractı azımda sigara söndüren kıçıma sopa sokan döven öldüren taciz eden aç koyan bir yarattıktan mı dünyaya geldim ben 

Allah'ım önümde kaç çocuğu kirletmis katletmiş bu adam benim cezam mıydı 

Böyle bir adama birde çocuk mu verdin sen ah beni doğuran o kadın kimdi buna nasıl sebeb olmuştu böyle bir mahlukata birde çocuk mu doğurmuştu 
Onada yazıklar olsun 

O gün orada o canavar ölünce vefa da ölmüştü şimdi ise suskun da bu odada öldü  

Ağladım ağladım bağırdım çağırdım kendimden geçtim

Beni revire götürüp günlerce sakinleştirici ilaçlar vermişler uyandığımda revir doktoru başında sorular soruyordu  günlerce yattım orada kendimi bilmeden 
Kendime geldiğimde gerçek hala aklımdaydı oysa ben silinsin istiyordum yine piç kalmak istiyordum.

KAPI Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin