Love Me Till The End (Complete)

23

"Bistek! Huwag na huwag kang magpapawis ha" Bilin ni mama habang nilalagyan ako ng pulbos sa likod.

Tumungo ako at ngumiti sa kaniya bago ako umalis para makipaglaro sa mga kalaro ko sa labas.

"Hoy! Bistek! Halika na! Laro na tayo." Sigaw ng mga kalaro ko mula sa court namin.

"Nandi-" Bigla akong nahinto nang may makita akong babae na nakaupo sa bench na umiiyak.

A girl wearing pink dress and napaka puti niya kung titignan.

Tumingin ako sa mga kalaro ko ngunit napipigilan ako sa pagpunta at gusto na lamang ako dalhin ng mga paa ko sa babaeng umiiyak.

I chose to walk towards her. Kahit nahihiya ako. Malapit lang pala bahay niya sa amin. Inayos ko ang damit ko pati na rin ang buhok at salamin ko habang papalapit ako sa kaniya.

"Hello." bati ko sa kaniya.

Tinignan niya ako and I saw her eyes na namumula dahil sa pag-iyak.

I grabe my handkerchief and give it to her. Pero tinignan niya lang ito. I sat besides her and pinunasan ko ang luha niya.

"Why are you crying?" tanong ko habang pinupunasan ko ang luha niya. Hindi siya kumkibo at tumitingin lang sa akin.

"Wala na papa ko." Finally I heard her voice. Napahinto ako sa sinabi niya.

"Sorry for seeing me this. I just can't. Malapit na birthday ko pero nawala siya." She said.

"Don't be sorry. Iiyak mo lang. Mawawala rin 'yan. Masakit talaga mawalan ng magulang." I said sabay ngiti sa kaniya. Tinapik ko ang likod niya. "I'm here lang." I said.

She smile at me. Her smile na bigla na lamang ako uminit. Hindi ko malaman kung bakit.

"Dito lang ako nakatira." tinuro ko bahay namin.

tumingin siya at bumalik din ang tingin sa akin.

"Huwag ka na umiyak." I said.

"Thank you." She said sabay ngiti.

Hindi ko matanggal ang mata ko sa mukha niya.

"I'm Kristina Love, btw." pagpapakilala niya sabay abot ng kamay niya.

Ngumiti ako. "I'm H-"

"Ano ba? hindi ka ba makikipaglaro sa amin?" Bigla akong lumingon sa nagsalita. Nakita ko ang kalaro ko.

"Ah, sige. Kristina. Alis na ako. Bye! See youuu!" Paalam ko habang kumakaway sa kaniya. Natalisod pa ako dahil paharap sa kaniya ako nakatingin habang umaatras. I just can't help to look at her.

"Bistek? Sino tinitignan mo sa bintana mo? matulog ka na." My mom said.

Nakadungaw kasi ako sa bintana mula sa kwarto ko para makita si Kristina. Sa kaniya kayang kwarto ito, pink kasi.

"Si Kristina, mama." I said.

Naupo ang mama ko sa kama. "Nako naman, umiibig na anak ko. Binata na." sabay tawa nito.

"Hindi naman po ma." Sabay kamot ko sa ulo ko.

"Pagkatapos mo riyan, matulog ka na ha." She said sabay kiss sa ulo ko at lumabas na ng kwarto.

Patuloy pa rin ako nakadungaw sa bintana habang hinihintay siya.

Bigla akong nabuhayan nang may babaeng long hair na nakatalikod at nag-aayos ng kama.

"Kristina!" sigaw ko.

Ayaw lumingon. hahaha. Hindi ako naririnig kasi sarado bintana hahaha.

Nang lumingon siya. Siya nga. Bigla ako nahinto. Nanliit pa mata niya, sabay ngumiti at binuksan ang bintana.