Dırırırırırı... Lua yine her zaman ki gibi söyleniyor. Peki kime? Tabi ki sevgilisine. Neymiş efendim, kızın birinin 6 tane tweetini üst üste favlamış da, gözünden kaçmazmış da, erkekleri anlamıyormuş da falan filan. İnanın bu kızın çıktığı kişileri saymaya kalksam 4 saatimi kesin alır. Hayır yani ilişkileri de bir boka yarasa bari. Hepsi monoton, hepsi vıcık vıcık...Ve en kötüsü de en yakın arkadaşım olan bu kızın elli kişi için ciddi düşünüyorum dediği halde haftada bir sevgili değiştirmesi. Nasıl yapıyorlar bunu anlamıyorum. Nasıl bu kadar basit onlar için sevgi kelimesi. Ve bu insanlar gerçekten sevmeyi ve sevilmeyi tadamamış insanlar.Acınası bir durum.Seni seviyorum kelimesini sıradanlaştıran bunların aptalca kuruntu ilişkileri işte. Hiç mi gurur diye bir şey yok yüreklerinde, bir parça da olsa bilmiyorlar mı sevmeyi...Neden biteceğini bile bile başlıyorlar bu ilişkilere? Sanırım sonunu düşünmek istemeyerek anı yaşamayı tercih ediyorlar.Neyse, elalemin derdi beni mi gerdi gibisinden bu edebiyat dolu sözlerimi noktalamak istiyorum.Açıkçası kendimden bahsedecek olursam kolay kolay seven bir kız değilim. Olmak da istemem. Çünkü kalbine yerleştirdiğin o insan bir parça da olsa özel olmalı.Gerçekten bir şey hissetmelisin ki ilişkin iyi yürüsün.Ama eğer başından hissedemezsen gerçek sevgiyi, ilerledikçe göze ne kadar herşey lay lay lom gelse de, o başlarda ki belirsizlik mutlaka bir patlak verir. Bana kalırsa aslında güzel olanı da zor sevdadır. Çünkü ne kadar zor girerse o kişi senin kalbine, çıkışı da bir o kadar zor olur. Eskiden aşklar neden bu kadar güzeldi bir düşünün. Çünkü insanlar zor severdi o zamanlar, herşeyiyle severdi ve en önemlisi en kötü halinde bile sevebilirdi. Kusursuz bir insan beklememelisin hiç bir zaman. Çünkü kimse mükemmel değildir, ve sende değilsin. Bu yüzden bazı insanları kusurlarıylada sevebilmelisin. İşte o zaman gerçek sevgiye ulaşabilirsin. Ama birine aşık olmadan önce kendinle yüzleşmelisin. Unutamadığım bir ilişkim var mı diye. Çünkü silsende bazı şeyleri hayatından, bir parça da olsa kalabilir bazen izi. O iz geçene kadar da sevmemelisin birini. Çünkü kalbinde hala başkası için bir parça bir şeyler varken, o yeni insanı da tamı tamına sevemezsin. Yarım yamalak kalır hep. Mutlaka bir kaygı olur içinde. O yüzden birini silebilmeden o kalpten, başka bir insanın gururuyla oynamak aşağılık benim dünyamda.Ha ben sevdim mi de güzel severim bu arada. Tırnak uçlarına, saçının her teline kadar severim. Uzun zamandır hiç aşık olmadım. Bence siz de mecbur kalmadıkça aşık olmayın. Çünkü acısı zor dinen bir şey aşk. Kabuk bağlasada bazen, ordan burdan aldığın darbelerle kanayabiliyor.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gibisinden
ChickLitHatalar yapana kadar hayatın ciddiyetinin farkında olan bir kız değildim. Sanırım hayatımın dönüm noktası bu olsa gerek.