𝟙𝟟, 𝕔𝕠𝕟𝕗𝕖𝕤𝕤

1.4K 168 134
                                    

+15 vote, +75 yorumda yeni bölüm sizlerle!

─── ・ 。゚☆: *.☾ .* :☆゚. ───

     Akina kapıyı tıklattı. Çok geçmeden annesi açtı. 

"Ah, hoş geldin, kızım."

"Hoş buldum, anne." 

     O sırada Akemi, göz ucuyla arkada, köşede duran sarı saçlı oğlana baktı.

"O kim?"

     Akina döndü ve Bakugo'ya baktı.

"Ah, o mu? O şey- Bakugo Katsuki, okuldan arkadaşım. Ben buraya gelirken karşılaştık, okula beraber gideriz diye düşündük."

"Ha, okul hakkında bir şeylerden bahsederken şu yanlışlıkla bahsedip durduğun oğlan mı-"

"ANNE!"

     Akemi güldü.

"Geç içeri," dedi kenara çekilerek. "Kahvaltı ettiniz mi?"

"Ettik," Akina içeri girerken yanıtladı. "Geliyor musun, Bakugo-kun?"

"Hayır, ben burada bekleyeceğim."

"Tamam, on beş dakikaya buradayım. Kaybolma bir yere!"

"Tch, hadi git işine."

     Akina göz devirdi ve annesi de içeri geçince kapıyı kapattı. Koşarak odasına gitti ve buruşmasın diye sandalyesinin üzerine astığı okul formalarını aldı. Üzerindeki sweat ile pantolonu çıkardı ve yerine gömleğini, eteğini giydi. Dizüstü siyah çoraplarını da giydi ve kırmızı kravatını taktı. Üzerine ceketini de giydi ve yerden çantasını aldı. İçine kısaca göz attıktan sonra eksik veya fazla bir şey olmadığına kanaat getirdi. Çalışma masasından her zaman taktığı matarasını aldı ve mutfağa indi.

     Matarayı doldurduktan sonra kapıya gitti ve siyah Converse'lerini geri giydi. Şişeyi hızlıca boynuna geçirdi ve çantasını taktı. "Görüşürüz anneeee!" diye bağırdıktan sonra kapıyı hızlıca kapattı ve koşarak Bakugo'nun yanına gitti. 

"Eee, çok geciktim mi?"

"Hmm, on bir dakikada geldin. Tch, çok gecikmedin."

"Güzel."  Ve birlikte yürümeye başladılar.

     Yaklaşık beş dakikadır yürüyorlardı, ve Akina istemsizce etrafı gözlüyordu sürekli. 

"Katsuki, bir şey soracağım."

"Hı?"

"Dün gece, evde, şey dedin ya hani-"

"Ne dedim?"

"Sevdiğim kızın ne haltlar çevirmek istediğini bilmek istiyorum dedin. Yani bu dediğin-"

"Eee, n'olmuş? Olamaz mısın sevdiğim kız?"

"Of, bir bölmesene! Olamam demedim, sadece şaşırtıcı ve-"

"Ve ne?"

"KATSUKI!"

"AMAN BE!"

"Sadece şaşırtıcı ve- hayır Katsuki, çeneni kapalı tut, açma ağzını. Lafımı bitireceğim. Sadece şaşırtıcı ve ne bileyim... Okulda davranışların pek bu yönde değil gibiydi. Bana bu gözle bakabileceğini düşünmemiştim hiç.. Yani.. Ne zamandır böyle?"

"Hmm, aslına bakarsan birkaç haftadır."

"Ne? Nasıl?"

"Pekâlâ Wakaranai, şöyle diyelim. Okul açıldıktan birkaç hafta sonra, sürekli bana baktığını gördüm. Beni tanımak için hevesliydin, her hâlinden belliydi bu. Özellikle Spor Festivalinden sonra, benim hakkında normalden fazlasını bildiğini fark ettim, ya da hissettim, her neyse. Şu tuvalette- neyse biliyorsun o konuyu, onu bilen yalnızca sensin."

𝐋𝐄𝐓 𝐌𝐄 𝐋𝐎𝐕𝐄 𝐘𝐎𝐔 ↬ bakugo katsukiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin