hayatımın utanç verinci gününden selam olsun hepinize !! !
hayatımda kendimi ilk kez bu kadar aptal ve salak olduğumu düşünmüştüm . çünkü hayatımın en iğrenç günlerinden birisini yaşamıştım . ne mi yaşadım ? hatırlamak bile istemiyorum .
kursum bitmiş evime doğru gidiyordum ve tabikide kulaklığımı telefonuma takıp müzik dinliyordum . bu her genç kızın yaptığı bir alışkanlık . ve bende onlar gibiydim .
o şarkıyı açtığımda kendimi bulutların üstünde hissediyordum . ve bende yine her genç kız gibi şarkıya eşlik ediyordum içimden ve ağzımı oynatarak . ve nakaratı söylerken gözlerimi kapattım .
lanet olsun keşke kapatmasaydım . neden mi ? baklavası olan ve gömleğinden gözüken baklavalarıyla masmavi gözlü takım elbiseli ve göz çarpıcı vücudu sert bir çocuğa çarptım . çarpış o çarpış ...
gözümü açtığımda yanımda ablam vardı ve onun o cılız sesini duymaktansa ölmek daha iyiydi .
" sen naptığını sanıyorsun ? aptal mısın sen ? önüne bakarak yürümeyi bundan tam 20 sene önce öğrenmiş olman gerekiyor ama sen salak saçma yolda kulaklıkla şarkı söyleyerek bi çocuğa çarpıp bayılıyorsun .
seni gerizekalı , aptal . " dediğinde araladığım gözümü iri bir şekilde açtım . ablama cevap vermek isterken elini gözüme sokarak
"sakın cevap verme . şimdi çıkıyorum dinlenmen gerek . burdan çıktığımızda sana yemin ederim o kulaklığını çöpe atıcam ve ceza olarak da bir kaç ay kulaklık kullanamayacağını temin ederim güzelim !"
dedi ve çıktı . ona " benim ablam olabilirsin ama kendini benim annem sanmaktan bıktım . kulaklığımı çöpe atıp ceza olarak bi kaç ay kulaklık kullanmamak mı çıldırdın mı ? evden kaçmamı istemiyorsan susmalısın bence . "
demeyi çok isterdim . ama malesef . ben kime çarpmıştım ? hiç bişey hatırlamıyordum . yolda yürüyordum nakaratı söylerken gözümü kapattım ve !bum! bidahada açamadım . sahiden çocuğu merak ettim . gitmiş midir ? özür dilemeden gitmez bence .
diye düşünürken kapı pat diye açıldı . oha öküz insan bi kapıyı çalar . mavi gözlü siyah saçlı yüzü kusursuz vücüdu muntazam bir çocukla karşılaştım .
" neden önüne bakmıyorsun ? "dediğinde kalbim durucak gibiydi .
"evet iyiyim . asıl önüne bakmayan sensin yolda yürümeyi bilmiyorsun ve bana suç atıyorsun . " dediğimde fazla uzatmadı .
"sesini yükseltmeyi kes ve bir dahada karşıma çıkma ! yoksa bu senin için kötü olabilir aptal sarışın ! " dedi ve kapıyı çarpıp çıktı . bu çocuğun sorunu mu vardı . kafadan üşütük sanırım . kendini bir şey sanıyor salak şey .
2 gün sonra
"oh be hastane odalarından ve doktorlardan nefret ediyorum keşke buraya gelmek yerine ölsem " deyip elimi alnıma koydum ve terimi sildim .
"her defasında şu "ÖLSEM" kelimesini kullanmaktan vazgeçsen olmaz değil mi ?"
"üzgünüm abla . istemeden oluyor ."
"çok konuşma çıkalım hadi . "hastaneden çıktığımda ilk işim beyzayı alıp gezmeye gitmek olucak . ablam tam ağzını açıcakken beni kurtaran beyzaydı . bayılıyorum bu kızın zamanlamalarına . evet onun da bağrışlarına maruz kalıcağımdan emindim .
"vay be sen git bi çocuğa çarp 2 gün boyunca beni arama ve ben seni aradığımda ulaşamıyım hastaneden ne zaman çıktığından haberim olmasın ve hala tek kelime etme ! bravo ! sahiden bravo !
