က်န္းေရွာင္ေဆး႐ုံ ဗြီအိုင္ပီအခန္းနံပါတ္(၅၀၁)......
လူနာကုတင္ေပၚတြင္ အသက္သုံးဆယ္ခန့္အ႐ြယ္ၾကည့္ေကာင္းသည့္ လူတစ္ေယာက္
အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္။သတိေမ့ေနသည္ဆိုလွ်င္ပိုမွန္မည္ထင္သည္။
ထိုလူ႕ေဘးတြင္ေတာ့ ေရဆြတ္ထားေသာ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါကိုကိုင္၍
ေဆးပိုက္သြင္းထားေသာ လက္ကို ညင္သာစြာကိုင္ၿပီး ေရပတ္တိုက္ေနတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရွိေနသည္။
ထိုအခ်ိန္တြင္ အခန္းတံခါးကိုဖြင့္ကာ ဝင္လာေသာလူငယ္တစ္ေယာက္....
ဝင္လာေသာလူငယ္က ဘာစကားမွမေျပာဘဲ ဧည့္သည္မ်ားထိုင္ရန္ထားထားေသာ ဆိုဖာေပၚေက်ာမွီထိုင္လိုက္ၿပီး မ်က္ႏွာကို မ်က္ႏွာက်က္ေပၚသို႔ ေမာ့ၾကည့္ေနဟန္။ဒါေပမဲ့
ထိုသူ၏မ်က္လုံးမ်ားကေတာ့ မွိတ္ထားကာ ပါးစပ္ကေတာ့ တစ္ခုခုကိုစားေနသည့္ဟန္ လႈပ္ေနေလသည္။
ဆယ္မိနစ္ခန့္ၾကာသြားခ်ိန္မွာေတာ့ ေရပတ္တိုက္ေပးေနသူက လူနာဝတ္စုံကိုေသခ်ာျပန္ဝတ္ေပးၿပီး ေရဇလုံထဲသို႔ ေရပတ္တိုက္ထားေသာမ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါကိုထည့္ကာ ေရဇလုံကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္မယူလာၿပီး ဆိုဖာေပၚတြင္ထိုင္ေနေသာသူရဲ႕ေရွ႕က စားပြဲေပၚတြင္တင္လိုက္ရင္း သူကိုယ္တိုင္လည္းမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ကထိုင္ခုံမွာပါ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။
"ေဂဟာမႉးကိစၥကို ေနာက္ထပ္ေရာက္လာတဲ့ရဲမႉးက ျပန္စုံစမ္းေနတယ္ မင္းနယ္သြားၿပီး ခဏေရွာင္ေနလိုက္....."
"က်စ္....."
စကားသံေၾကာင့္ မွိတ္ထားေသာမ်က္လုံးအစုံက..ပြင့္လာၿပီး တစ္ခုခုကိုဝါးေနဟန္ရွိေသာပါးစပ္ကလည္း မေက်နပ္သလို က်စ္ကနဲစုတ္သပ္လိုက္သည္။
"အဲ့ဒီရဲကိုပါ ငါရွင္းလိုက္မယ္....."
"အပိုကိစၥေတြမလုပ္စမ္းနဲ႕..... ငါမင္းရႈပ္သမွ်ကို လိုက္မရွင္းနိုင္ဘူး......
"လူတစ္ေယာက္ထပ္သတ္႐ုံေလးပဲကို ဘာမွမခက္ပါဘူး မဟုတ္ဘူးလား မုန့္ေယာင္...."
"႐ြယ္...ယမ္......"
မုန့္ေယာင္ ေရွ႕မွာထိုင္ေနတဲ့သူကို ေဒါသထြက္ထြက္ျဖင့္ေအာ္ၿပီးကာမွ လူနာကုတင္ေပၚတြင္ လွဲေနေသာသူကို တစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္ၿပီး ေလသံကိုေလွ်ာ့လိုက္ကာ........
YOU ARE READING
I really need you(Completed)
Fanfictionတစ်ယောက်ရဲ့ဘဝမှာ တစ်ယောက်မရှိရင် မဖြစ်တဲ့ ပတ်သတ်မှုမျိုးနဲ့ တည်ရှိနေတဲ့ ဖြစ်တည်မှုမျိုး...........။ အဲ့ဒါကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ပတ်သတ်မှုကံကြမ္မာပါပဲ.....။ ရိပေါ်+ရှောင်းကျန့် တစ္ေယာက္ရဲ႕ဘဝမွာ တစ္ေ...
