Unconditional Love

CHAPTER 44

ASH POV

Kinuwento ko kila mommy ang nangyari kila zander halos di pa sila makapaniwala magkahalong emotion ang pinakita nila.

"Dress up pupunta tayo sa burol ng daddy niya and i want to know if okay lang si dianne at anak niya" sabi ni mommy kaya agad agad akong nagbihis sa kuwarto si kuya naman kararating lang

"Kuya, san ka galing??" takang tanong ko

"Diyan lang" tipid na sagot niya napansin naman ata niyang bihis na bihis kami kaya bakas sa mukha niya ang pagtataka

"Sasama ka ba?" tanong ni dad sa kanya

"Where?"

"Burol ng dad ni zander"nagulat naman siya sa nalaman niya at napaiwas ng tingin

"Magbibibis lang ako" sabi nito at umakyat ng kuwarto niya.

"Nakakaawa ang nangyari sa ama ni zander" kinuha ni mama ang bag niya at nagpaalam na mauuna na sa kotse

"Ash sumunod ka na sa mommy mo" utos ni daddy kaya sumunod ako sa kanya

tahimik lang kami ni mommy sa loob ng kotse pero alam kong nalulungkot siya

"Alfredo is a good person. He was just hurt..." bigkas ni mommy na parang naiiyak.

"Mom?" pagtawag ko sa kanya dahil tumutulo na ang luha sa mga mata niya.

"He's a good guy ash, he became my friend before i met your dad"

agad na pinunasan ni mommy ang mga luha niya dahil papalapit na sila daddy sa kotse hinawakan niya ang kamay ko at ngumiti kaya nginitian ko siya pabalik kahit na naguguluhan ako.

tahimik lang kami sa loob ng kotse hanggang sa makarating na kami may humarang sa amin na dalawang pormado at armado na nagbabantay familiar sila parang nakita ko na dati...
TAMA! SA HOSPITAL!

"Kaibigan ako ni zander" sabi ko at tinanggal nito ang shades niya at tinignan ako ng mabuti saka tumango tango.

Hinayaan na nila kaming pumasok at dun ko nakita na pareho silang nakatitig sa harap at halos walang katao tao.

tumikhim ako kaya naagaw ko ang atensyon nila parang nagulat pa siya nang makita kami lumapit naman agad si mommy kay tita at di ko lubos akalain na pagkayakap pa lang niya ay humagulgol na agad ito.

"Hi tito" bati ni zander kay papa na nakangiti

"I was saddened to hear that your grandfather passed away." sabi ni papa at inakap si zander ganun din kay kuya

"We are so sorry for your loss"

pagtapos nun ay lumapit siya sakin at biglang yumakap napansin ko namang parang nagiba ang awra ni kuya para siyang galit.

"z-zander" di na ako makahinga sa higpit ng yakap niya

"oh sorry namiss lang kita" sabi niya pag namiss ba dapat halos patayin mo na sa higpit ng yakap?gusto ko yun sabihin pero wag na baka ma beastmode ko siya respect na rin sa namayapa niyang ama.

"Are you okay?" yun lang ang lumabas sa bibig ko kahit na obvious namang hindi siya okay.

"I don't wan to lie. I'm not okay i'm hurt, i'm in pain..." tumagos sa puso ko ang sinabi niya parang naramdaman ko lahat ng sinabi niya ang sakit pala makitang ganito ang sinasapit ng mga taong mahalaga sa'yo.

"Hey, zander be strong okay?but don't stop your tears from falling it's okay just let it out" nginitian niya lang ako psh fake smile.

di ako umalis sa tabi niya hanggang gumabi nagpaalam na rin si daddy na uuwi na kaya kami na lang ni mommy at kuya kasama si zander at mommy niya.