Prologue

31 5 2
                                    

Nandirito kami ngayon sa garden ng bahay ng kaibigan ko kakagaling namin sa hospital dahil sinamahan ko siyang nagpa-ultrasound nagkwekwentuhan kami about sa kasal kasal dahil naisipan na din nila magpakasal ng boyfriend niya dahil nabuntis siya nagbunga ang pagmamahalan nila,sanaol Yung sakin kasi wala na e haha

"Nagkita kami ni kurt kanina sa hospital sinamahan niya din si ate magpa-ultrasound"singit ko sa usapan namin ng kaibigan ko

"oh anong nangyare?nag-usap naba kayo?"

"hmm yes,malapit na pala ang kasal ni Kurt at ate Miles" pilit ngiti kong saad

"Ano plano mo?pupunta kaba?" tanong nito saakin

"Hindi kopa nga alam e may parte ng isip ko na nagsasabing wag na ako pumunta dahil masasaktan lang ako sa makikita ko pero kailangan kong pumunta dahil yun ang araw na sasaya na ang taong mahal ko sa pinsan ko" at kusa nang nag-unahang tumulo ang mga luha ko.

Agad naman akong dinaluhan nito at niyakap,siya ang isa kong laging kasama simula ng mawala ang mga magulang ko,isa siya sa napagsasabihan ko ng problema isa siya sa iniiyakan ko sa tuwing hindi kona kaya isa din siya sa laging nasa tabi ko at nagpapalakas ng loob ko.

"shh tahan na hayaan mona sila,alam kong hindi madali dahil mahal na mahal mo si kurt pero kailangan mo tanggapin dahil ikakasal na siya sa pinsan mo"

Mas lalo lang akong naiyak sa sinabi nito dahil naalala ko yung mga araw na masaya pa kaming dalawa yung unang araw na pagkakakilala namin ansakit lang kasi sa dinami-rami ng pwedeng babae sa mundo pinsan ko pa yung tinuring ko pang isang tunay na kapatid.

Natapos ang araw na wala akong ginawa kundi ang umiyak lang ng umiyak sa kwarto,sumapit ang gabi na puro katanungan lang ang nasa isip ko na walang sagot pero bakit nga ba?bakit nagagawa nilang magloko?binigay ko naman lahat e halos wala na ngang matira para sa sarili ko.

Sobrang hirap.

Magpapaubaya ako para sa taong mahal ko

PAUBAYA Where stories live. Discover now