Can't help it •Tom Holland•

~1

Pov Emma
Ik trek de wc door en laat me tegen de muur op de grond zakken. Voor de derde keer vandaag sta ik hier, bezweet met een gore smaak in m'n bek, en ik begin het echt zat te raken. "Hier." Zegt Marit die me een glas water aangeeft. Marit is mijn beste vriendin, en ze is vandaag bij me om voor me te zorgen. Ik ben op het moment namelijk ziek, nouja, alleen maar misselijk eigenlijk. "Thanks." Bedank ik haar waarna ik dankbaar een paar slokjes neem. "Wat is dit toch? Dit gaat nou al twee dagen zo." Zucht ze waarna ze naast me neer ploft. Ik haal mijn schouders op. "Geen idee, vast iets verkeerds gegeten ofzo." Mompel ik, waarna ik een hand door mijn haar haal. "Kom, we gaan even naar de woonkamer." Zegt Marit na een tijdje en staat op. Ze steekt haar hand naar me uit en trekt me omhoog wanneer ik hem vast pak. Ik klik het licht in de badkamer uit en volg Marit naar de woonkamer.

We zijn in mijn appartement, wat redelijk groot is. Ik studeer rechten, maar ben al bijna klaar. Ik zit dan ook al een tijdje bij een advocatenkantoor, waar ik goed betaald krijg. Hoewel ik nog geen gespecialiseerd advocaat ben, mag ik daar vooral helpen, en sommige zaken voor mezelf uitzoeken. Ik heb het dan ook erg naar mijn zin en kan niet wachten om zelf echt grote zaken aan te nemen. Ik heb Marit daar ontmoet, en vanaf dag 1 waren we onafscheidelijk. Ze heeft een appartement in hetzelfde gebouw als ik, waardoor we vaak bij elkaar zijn. In deze stad zijn heel veel studies die je kunt volgen, waardoor er heel veel studenten wonen. Maar aangezien onze appartementen aan de iets prijzerige kant zijn, zitten er niet veel studenten in dit gebouw, wat wel chill is. We hoeven niet echt te stressen of we mensen zien die we kennen in dit gebouw, omdat de meeste mensen hier een gezinnetje hebben en ons toch niet echt opmerken. De meeste studenten die in ons gebouw wonen studeren rechten, dus met een aantal zijn we toch al bevriend. Voor huisfeestjes is het ook heel chill, die worden altijd ergens anders gegeven omdat het hier sneller voor geluidsoverlast zorgt, wat betekend dat wij nooit iets moeten opruimen.

Ik gooi mezelf op de bank en zet de tv aan. Marit neemt naast me plaats en drukt de tv gelijk weer uit. Ik kijk haar vragend aan en wil de afstandsbediening weer van haar afpakken als ze het uit mijn bereik houdt en me serieus aankijkt. "Em, wat als het iets anders is dan een voedselvergiftiging." Zegt ze terwijl ze me in mijn ogen aankijkt. "Hoe bedoel je? Wat zou het anders moeten zijn." Vraag ik haar terwijl ik iets ga verzitten en haar raar aankijk. "Nou, kan het niet zijn dat je misschien zwanger bent?" Vraagt ze, waardoor ik begin te lachen. Maar als ze me serieus aan blijft kijken besef ik dat ze geen grapje maakte en verdwijnt mijn glimlach. "Meen je dit nou? Wtf Marit." Zeg ik, redelijk geïrriteerd. "Ja wat nou, het kan toch?" Zegt zij weer, waardoor ik haar boos aankijk. "Nee, tuurlijk niet." Zeg ik en wend me van haar af. Het is even stil en na een tijdje sta ik op en loop naar de keuken. Ik schenk wat te drinken in en rol met mijn ogen als ik hoor dat Marit achter me aan is gelopen. "Wat nou? Wat wil je dat ik zeg?" Vraag ik zuchtend. "Ik wil niet dat je iets zegt, ik wil dat je een test neemt." Zegt ze terwijl ze mijn glas uit mijn handen pakt en het op het aanrecht zet.

"Je maakt een grapje hoop ik?" Zeg ik verontwaardigd terwijl mijn stem wat harder wordt. "Nee Emma, ik maak geen grapje. Ik wil dat je er een neemt. Als je het zelf niet wilt kopen dan doe ik het voor je." Zegt ze vastberaden terwijl ze de keuken uitloopt en haar jas van de kapstok af haalt. "Jij gaat helemaal niks halen, want ik ben niet zwanger." Protesteer ik terwijl ik haar voorbij loop en voor de deur ga staan. "Doe niet zo kinderachtig Emma, laat me er langs." Zegt ze, waarna ik mijn hoofd schud. "Het kan toch geen kwaad om er eentje te nemen? Waarschijnlijk heb je gewoon gelijk en is het niks, maar dan weet je dat zeker." Zegt ze op een kalme toon, waardoor ik toch begin te twijfelen. "Maar ik ben het niet, echt niet." Verdedig ik mezelf. "Je hebt vast gelijk, maar dan weten we het zeker." Zegt ze terwijl ze een hand op mijn schouder legt. "Wacht hier, ik ga er eentje voor je halen." Zegt ze, waarna ze een kus op mijn wang drukt en langs me loopt en achter de deur verschijnt.

Hey hey, nieuw boek! Laat me maar weten wat je ervan vindt en of je nog een bepaald iets wilt zien! Berichten staan altijd open.
xxx