Hiphop Ve Sokaklar

21. Bölüm

Sabah babam aradı, sesi üzgündü:

-Rebbeca...

-Duydum.

-Evet. Nina, benim yardıma ihtiyacım var.

-Yeterince zenginsin.

-Benden sürekli para aldığından-

-Yapma, aldığım sadece üç beş kuruştu!

-Bin dolar üç beş kuruş sayılmaz!

-O sadece ilaçlarım ve kargo içindi. Başka ne zaman o kadar çok istedim?

-Tamam.

-Ne tamam?

-Görüşürüz kapatıyorum.

Babam benden para mı istemişti? Babamda para bitse bile dedemlerin serveti vardı. Kimi kandırıyordu?

Az sonra röportajımız vardı. Kıyafetlere fazla önem vermiyordum ama olmazsa olmazım bol lacivert ceketim ve ince zincirden kolyem.

Şu röportajlarda sorulan sorular kadar saçma şey yok. Bu yüzden çoğuna net cevap vermiyordum.

Bana daha az eleştiri yapmam gerektiğini söylüyorlardı ama ne olursa olsun hep kendim gibi davrandım. Ayrıca kimsenin kuklası da olamam.

---

Ceketimi giydim ve arabama bindim. Stüdyodan çok bunalmıştım. Yolda giderken kaldırımda oturan Nikki'yi gördüm, duraksadım. Kıyafetleri eskimiş ve yıpranmıştı.Bir yere park edip yanına gittim. Beni görünce ayağa kalktı:

-Nina!

-Burda ne işin var?

-Yardımın için teşekkürler.

-Lütfen, unut şunu.

-Ben..

Söylemeye çekiniyordu, başını başka bir tarafa çevirdi. Yüzüne baktım:

-Tamam, herneyse söyleme.

-Sana çok kötülük ettik ama sen hâlâ yardım ediyorsun. Bu olanlardan sonra yüzümüze bakmazsın diye düşünüyordum.

-Öyle olmalıydı, değil mi?

-Çok pişmanım.

-Aklını başına toplaman için evsiz kalman mı gerekiyordu?

-Evsiz olduğumu kim söyledi? Ben sadece geziyordum.

-Gerçeği ikimiz de biliyoruz.

Nikki gökyüzüne baktı ve:

-Pekala, sadece daha çok paraya ihtiyaç vardı ve olmadı.

-Üzgünüm.

-Nina, bizi yanına al! Sussie şuan nerede bilmiyorum. Lütfen Nina bizim evimiz yok!

-Sana iyi davranmamam gerekiyordu unuttun mu?

Arkamı döndüm, arabaya doğru yürürken Nikki seslendi:

-Yaşadığın villada bize yer yok mu? Evini büyük sanırdım.

-Tahminindeki kadar olduğunu sanmıyorum, dedim ve yürümeye devam ettim.