Sokucu Tayfa | Skz (yenılenıcek Insallah)

00

@younowleeknow kitaba devam etmediği için ben devraldım, umarım iyi anlaşırız ! :)

Eski bölümlerin hepsini bu gün içerisinde düzenleyip atmayı düşünüyorum. Yeni bölüm de yarın gelecek.

---------------

Adam karşısında oturanlara bakarken oldukça rahattı.  Hepsi kendisine umutsuz bir şekilde bakarken o kendinden oldukça emindi.

"Ne yani, sana bu çocukların mı yardımcı olabileceğini düşünüyorsun?" dedi masadakilerden biri.

Luhan gülümseyerek kafasını salladı. Gülümsemesi samimi değildi, aksine karşısındaki adamı aşağıladığını belli eder gibiydi.

"Düşünmüyorum, buna eminim. Sizin burada gördüğünüz çocuklar gördüklerinizden çok daha fazlası."

Kendinden emindi, senelerdir izlediği bu çocukları çok iyi tanıyordu.

"Bak Luhan düşüncelerini ve acını anlayabiliyorum, sana bu yolda yardım edeceğimi de söyledim ama bu çocukları işin içine karıştırmak doğru değil, onlar daha çok genç," dedi Yujun, arkadaşının bu saçma düşünceden vazgeçmesini istiyordu.

Luhan arkadaşının endişeli ifadesini gördüğünde  gülümsedi.

"Onları ölüme gönderecekmişim gibi konuşuyorsun Yujun, onlardan sadece bana yardım etmesini isteyeceğim."

Yujun masaya doğru eğilip başını ellerinin arasına aldı. Saçlarını sinirli bir şekilde karıştırdıktan sonra kafasını kaldırıp Luhan'a baktı.

"Onlar daha genç, yaşayacak  hayatları var. Senin yüzünden hayatlarına sürekli engel olacak bir sabıkayla mı gezmek zorunda kalacaklar Luhan?  Sikeyim bunun neresinde adalet? Adalet istiyorum, intikam istiyorum diyen sen değil misin? Kendi adaletin yüzünden zaten hayatı kararmış insanları iyice bataklığın içine mi çekeceksin?"

Yujun hep sakinliğiyle bilinen bir adamdı, onu sınamazsanız size sinirlenmezdi.  Ama şuan kafasından alevler çıktığını hissediyordu.  İnsanların bencil olmasını sevmiyordu, kendi iyilikleri için başkasının hayatını önemsemeyen insanlardan nefret ediyordu. Derin bir nefes alarak rahatlamaya çalıştı. Sinirin ona bir şey kazandırmayacağunın farkındaydı.

"Planın ne?" dedi bir kez daha sessizliğini bozarak.

Luhan gülümsedi, arkadaşının ona asla hayır demeyeceğini biliyordu.

"Misafirlerimiz de geldiğinde, planı anlatmaya başlayacağım. "

Yujun kafasını iki yana sallayarak sessiz kaldı.

Bang Chan -

Chan kendisine sinirli bir şekilde bakan arkadaşına gülümsedi.

"Şöyle bakmayı kes Mingi seni ciddiye alamıyorum," dedi bir yandan yarım ağız gülerken.

Mingi ona küsmüştü, sebebi ise Chan'in onun pastasını yemesiydi. Üstünden üç saat geçmesine rağmen hâlâ da barışmamıştı.

Onun bu hali Chan'i daha da keyiflendirirken belli etmemeye çalışarak suratındaki ifadeyi düzeltti.

"Tamam... özür dilerim, ben sana yenisini alırım tamam mı?" Chan normalde böyle bir insan değildi, ama Mingi dış görünüşünün zıttı, aşırı kırılgan bir insandı.

"İyi peki. Neyse lafa tutma beni, eve gitmem lazım... daha sonra görüşürüz?" Çekinerek sorduğu soruya olumlu cevap verdi  Chan.

"Görüşürüz."