Zümra -BAŞLANGIÇ

8

Sınav haftası bitmişti. Ömer'le yarın buluşmam lazımdı. Babamı nasıl ikna edicektim bilmiyorum. En iyisi Yıldız ablaya danışmaktı. Babam evde yokken yanına gittim.

"Yıldız abla, ben yarın arkadaşımla buluşmak istiyorum. Babamdan nasıl izin alıcam?" dedim.

"Sen babana direk söyle. İzin vermiycek tabikide. Duygu sömürüsü yap, ağlayarak yada sızlanarak odana git. Sen gittikten sonra bende Emin'le konuşurum. Olmadı sonra ikimiz beraber de konuşuruz " dedi

"Yıldız abla sen varya mükemmelsin" dedim

"Yinede izin vermezse şey yaparız, bende gelirim seninle. Benle izin verir." dedi

"Ama öyle olmaz" dedim

"Ne olucak işte kız kıza gezeriz. Ben karışmam size" dedi

"Ama şey arkadaşım kız değil" dedim

Gözlerini büyütüp, yandan bir gülümseme atarak bana döndü. Çok şaşırmıştı

"Yavaş olun Zümra Hanım, olay öyleyse ne kadar yardım edebilirim bilmiyorum" dedi

"Gerçekten sadece arkadaşız." dedim

"Söz veriyorum sen odana gittikten sonra babanla baya konuşucağım. İkna etmek için çok uğraşacağım." dedi

"Ya böyle babama oyun oynamak içime sinmiyor." dedim

"Çok ayrıntılı düşünme sen. Sonunda üzülen olursun" dedi

Akşam babam gelince hep suyuna gittim. Yemekten sonra kahve yaptım ona. O kahve içerken karşısına geçtim.

"Baba senden bir şey istiyceğim" dedim

"İste bakalım" dedi

"Yarın arkadaşımla buluşabilir miyim? Lütfen sadece birkaç saat." dedim

Babam itirazına başlamadan önce hep yaptığı gibi doğruldu

"İlayda'yla mı?" dedi

Kafamı olumlu anlamda salladım. Yıldız abla bana kötü kötü bakıyordu o sıra.

"Tamam olur " dedi

Yıldız abla ile birbirimize baka kaldı. Kabul etmişti. Hemde daha yalvarmamıştım bile.

"Ama tek başıma gidicem. Sen gelemiyceksin" dedim

"Tamam" dedi

"Baba iyi misin?" diyerek yanına oturdum.

"İyiyim. Peşinden kimsenin gelemiyceğine eminim. Gelseler bile sana dokunmazlar. Sadece sen dikkatli ol diğer insanlardan. İlayda yakın arkadaşın. Arada bir onunla buluşman lazım zaten. Ben de hep isterdim istediğin gibi gezebilceğin bir hayat sağlamak. Sık sık olmasada buluşup güvenli yerlerde vakit geçirebilirsiniz"dedi babam

"Baba seni çok seviyorum" diyip sıkıca sarıldım ona.

-2002-

Kapıdan girdi. Yanıma oturdu. Bana hiç bakmıyordu. Bana bakmaya yüzü de yoktu zaten

"Çocuğumu benden ayırıcak mısınız?" dedim

"Öyle yapmam lazım. Bak Tuğba istersen çocuğunla beraber olabilirsin ama tüm hayatını bir evde kapalı uzakta yaşıyarak geçireceksin. Tüm ihtiyaçlarınızla ben ilgilenicem" dedi

"Ben bir eve tıkılmak istemiyorum. Zaten bu yaşta anne olmak hayatımı çok zorluyacak birde tüm hayatımdan mı vazgeçiyim Emin? Ben daha 18 yaşındayım." dedim ağlamaklı bir tonda.

"Özür dilerim. Ya hayatın birkaç metrekareye sığdırcaksın. Yada çocuğunsuz özgür olucaksın"dedi

"Neden böyle bir seçim yapma zorundayım?" dedim