Yeni başlangıçlar, yeni hayatlar, yeni hikayeler ve yeni acılar. İnsanların benliğine bu denli yakın olmanın ne derce tehlikeli olduğunu henüz anlamamış ben yeni iş yerime girmek üzereydim. Uzun yıllar hayalini kurduğum bu meslekte ilk günümdü. Bu yüzden olsa gerek yola çıktığımdan beri kalbim sıkışıyor ve ellerim terliyordu. Heyecanımı ne kadar bastırmak istesemde asla yapamıyordum. Çalışacağım iş yerime sonunda geldiğimde arabamı otoparka park edip binaya doğru yürümeye başladım. Burası çalışabileceğim en iyi yerlerden birisiydi. Üniversite çok çalışmam sonu iyi bir ortalama yapıp derece ile mezun olmuşum. Dolayısıyla iyi bir yerde çalışmam pek de tesadüf sayılmazdı. Binan kapısına geldiğimde önce derin bir nefes aldım. Artık heyecanımı bastırıp işime odaklanmam gerekiyordu. Binanın soluk yeşil kapısını açıp içeri girdim. İçerisi fena değildi. Oldukça soft renklerle döşenmişti. Kapının hemen çaprazında danışma yazan yere doğru yürüp "Merhaba, ben Cemre Solmaz. Selin Hanım'ın yeni asistanıyım." dedim. Karşımdaki kız yüzüne samimi bir gülümseme yerleştirdi ve "Hoşgeldiniz Cemre Hanım. Selin Hanım'ın odası üçüncü katta koridorun sonundaki oda." dedi. Bende teşekkür edip söylediği yere doğru ilerlemeye başladım. Asansöre binip üçüncü kata çıktım. Burası aşağısına göre çok daha sessizdi. Hatta nerdeyse kimse yoktu. Koridor boyunca bir sürü oda vardı. Koridorun sonuna doğru ilerlerken sağ taraftaki odadan aniden birisi çıktı. Odadan çıkan kişi hıçkıra hıçkıra ağlayan bir kızdı. Kapıyı çarpıp üstüne birde kapıya vura vura "Yeter artık dayanamıyorum. Hayatımı mahvediyorsun." diye bağırmaya başladı. Hemen kızın yanına doğru yürüdüm ve onu kenardaki sandalyelerden birine oturttum. Kızın ağlaması asla durmuyordu. Birden çıktığı odadan şiddetli kahkaha sesleri gelmeye başladı. İçerideki adam sanki kızın bu hali dünyanın en eğlenceli şeyiymiş gibi gür sesiyle gür kahkahalar atıyordu. Çantamdaki suyu açıp kıza uzattım. Suyu hemen alıp içti ve biraz daha sakinleşti. "O tam bir ruh hastası. Asla düzeltilemiycek bir ruh hastası. Ben artık katlanamıyorum gidicem burdan." dedi ve bana söz hakkı bile tanımadan koridorun sonundaki odaya doğru hızlı adımlarla yürü. Bende orasının Selin Hanım'ın odası olduğunu düşünerek ilerlerledim. "Aslıcım bence senin biraz dinlenmeye ihtiyacın var. Sen bir doktorsun ne bırakmasından bahsediyorsun." "Hayır Selin Hanım benim kararım kesin o adamın olduğu yerde daha fazla çalışamam benden bu kadar. Aşağıya istifa dilekçemi bırakırım." Kapı yine birden açıldı adının Aslı olduğunu öğrendiğim kız hışımla odadan çıkıp gitti. O gittikten sonra ben de kapıyı tıklatıp odaya girdim. "Merhana Selin Hanım ben Cemre yeni asiatanınızım." dedim. Selin Hanım bana gülümseyerek " Merhaba Cemrecim çok memnun oldum geç otur." dedi masasının karşısındaki koltuğa oturdum. " İlk iş günün hayırlı olsun. Demek artık birlikte çalışıyoruz. Heyecanlı mısın bakalım." diye sordu. Aslında çok heyecanlıydım ama o kadar da belli etmeye gerek yoktu. "Yani biraz heyecanlıyım. İlk iş günüm sonuçta. Ne zaman başlayabilirim?" "Bakıyorum da çok hızlısın o zaman şöyle yapalım. Senin için aslında başka bir hasta bulmuştum ama hasta henüz buraya transfer edilmedi. Onun yerine Aslı'nın hastasını sen devral. Bakalım işini ne kadar iyi yapabiliyorsun. Başlamak için zor bir vaka ama kendini kanıtlamak istiyorsan üstesinden gelmelisin." " Benim için hiç sorun değil. Sonuçta işimiz bu zor veya kolay diye ayır edemem." "Peki o zaman al bu hastanın dosyası kendi odana geçip başlayabilirsin." dedi bende hemen dosyayı alıp Selin Hanım'a iyi günler diledim ve odama geçip dosyayı incelemeye başladım.
Özgür Deniz Cellat.
26 yaşında Karslı. Psikopat ve bipolar teşhisi konulmuş ve üç yıldır bu klinikte kalıyor. Kliniğe yatmadan önce yer altında adını duyurmuş birisi. Lakabı Cellatmış. Buraya yatışı amcası sayesinde olmuş. Yedi doktor değiştirmiş. Değiştirdiği doktorların hepsi tedaviyi bırakıp burdan ayrılmış.
Son okuduğumla sabahki kız gelmişti aklıma ama ben onun gibi olmayacaktım ben bu adamı normala çevirebileceğime inanıyordum. Tabi bunu için önce gidip görmem ve tanışmam gerekiyordu. Odamdan çıktım ve Özgür Deniz Cellatın odasına doğru yola koyuldum.
