Κεφάλαιο έκτο
<< Καλημέρα παιδία >> είπε η Λία καθώς άνοιξε το ντουλαπάκι της. Πήρε τα βιβλία της και το έκλεισε. Προχώρισε προς αυτούς και της είπαν “καλημέρα” αφού χαιρέτησαι κάποιους μιλούσαν για το Σαββάτο που θα γινόταν το σχολικό πάρτυ για την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου σε ένα μπαρ. Τα κορίτσια πήγαν λίγο πιο' κει για να πουν τα δικά τους μα πριν ξεκινήσουν ακούγεται από τα μεγάφωνα “παιδία λόγο συνέλευσης η Γ' λυκειου θα μπει στις αίθουσες την τρίτη ώρα” κραυγές ακουστήκαν από τον δίαδρομο και όλοι ήταν χαρούμενοι. Τώρα συνέχισαν τα κορίτσια << λοιπόν τι θα πάρετε έσεις ?? >> είπε η Λία << σοκολατάκια και ένα αρκουδάκι >> πετάχτηκε η Έβελιν, << εμμμ εγώ μάλλον κανένα εισητήριο για την συναυλία των 1D >> είπε η Άθενς << έγω δεν ξέρω τι θα μου πάρω ακόμα χαχαχα >> είπε η Τίνα καθώς γελούσε << εσύ? Τι θα του πάρεις Λία? >> είπε η Άθενς στην Λία << εμμμ δεν ξέρω άκομα ... >> είπε και έσκυψε το κεφάλι προς κάτω σκεπτόμενη. Και μετά έλεγαν δίαφορα όπως το να πάνε για ψώνια σήμερα το απόγευμα γιατί ήταν Παρασκευή. Ένω τα αγόρια έλεγαν και αυτά....<< ρε βλάκα έσυ τι θα την πάρεις την δικία σου?? >> είπε ο Χάρυ στον Τζεϊμς << δεν ξέρω ρε, δεν έχω όρεξη μάλλον για κανά φίκι φίκι, ξές εσύ.... >> είπε και του έκλεισε το μάτι πονηρεμένα. << έγω μάλλον σοκολατάκια και αρκουδάκι θα της πάρω >> είπε ο Λίαμ και συμφώνησε μαζί του ο Έντ, ο Ζεϊν και ο Λούκας, << έγω θα την πάω κάπου έξω >> είπε ο Τζίμις και έκανε μια μικρή πάυση << που όμως? Πείτε. >> << στο Porto-coffeείναι ωραία ρε >> είπε ο Χάρυ καθώς σκεφτόταν κάτι το ξεχωρίστο για την Λία. μιας και που δεν έχουν έρθει ποτέ σε πιο στενή επαφή μα το σκεφτόταν πολύ δεν ήθελε να κάνει κάτι που δεν θα ήθελε αυτή. Την αγαπούσε πολύ και δεν ήθελε να την χάσει και όλα αυτά τα αρκουδάκια και τις σοκολάτες τα έβρισκε ανοϊσιες μπροστά σε αυτό που ήθελε να κάνεις αυτός για την Λία. << εεε ψιτ >> ..... << εεε γιουχουυυυ >> ...... << Χάρυυυυ ρεεεε, ξύπνα ρε βλάκα που ταξιδευείς? >> είπε ο Βίκ στον Χάρυ καθώς είχε κολλήσει το βλέμμα του στο πάτωμα. Ήταν χαμένος στις δικές του σκέψεις. << ναι έλα >> κούνισε το κεφάλι του τρίς φορές για να έρθει σε επαφή με την πραγματικότητα. << λέγε ρε τι είναι? >> είπε ξανα ο Χάρυ μιας και την προϊγουμενη φορά δεν πήρε απάντηση. << τι δώρο θα κάνεις εσύ? >> είπε ο Βίκ << εμμμ.....χμμμ... εμμμ... δεν ξέρω >> είπε ο Χάρυ κοφτά στα λόγια του. Η μέρα πέρασε ήρεμα άφου χτύπησε η λήξη του σχολείου τα έφτα ζευγαράκια προχώρισαν μαζί λέγοντας τι θα κάνουν μετά το χορό που θα γινόταν άυριο. Ο Βικ περπατούσε μπρόστα με την Τίνα καθώς έλεγαν δίαφορα και εντελώς άσχετα με αυτά που έλεγαν οι άλλοι. Ο Βίκ ήθελε να ήταν μόνος του άρεσε να έχει πολλές , αλλά καμία συγκεκριμένη και η Τίνα είχε ένα μήνα που είχε χωρίσει όποτε δεν καιγόταν και τόσο να βρεί κάποιον ακόμα. Ο Χάρυ γύρισε την Λία προς την μερία του << σ'αγαπάω μικρη μου >> της είπε μα ανταποκρύθηκε κατευθειάν << δεν είμαι μικρή >> είπε χαϊδεμένα η Λία << είσαι >> απάντησε ξανά ο Χάρυ γελώντας << δεν είμαι ρε βλάκα άντε >> είπε η Λία και στάυρωσε τα χέρια από πείσμα << είσαι και μάλιστα η μικρή ΜΟΥ >> είπε ο Χάρυ και τόνισε το "μου" τότε η Λία γέλασε και είπε << είμαι είμαι τότε >> ένιωθε τόσο ευτυχισμένη. Την φίλισε στο μέτωπο και την χαιρέτησε. Ο Τζεϊμς πάλι απλά φίλισε την Ρένε και την χαιρέτησε. Οι υπόλιποι αγκάλιασαν τις κοπέλες τους τις φίλισαν και της χαιρέτησαν γλυκά. Αφού χαιρετηθηκάν μεταξύ τους ο καθένας πήρε τον δικό τους δρόμο. Το απόγευμα ήρθε γρήγορα. Η Λία άνοιξε την ντουλάπα πήρε μια μάυρη φούστα με ροζ κύκλους και την έβαλε, από κάτω έβαλε ένα διάφανο καλσόν και από πάνω μια μάυρη μπλόυζα με κάτι άσπρα γράμματα που την πέρασε μέσα από την φούστα. Πήρε μια μάυρη τσάντα έβαλε μέσα το κινητό της, το πορτοφόλι της, τα κλειδία της και τα ακουστικά της, βάφτηκε ελαφρώς, έβαλε ένα μάυρο σακάκι και χτένισε τα μαλλία της και τα άφησε στο φυσικό της. Βγήκε από το δωμάτιο της χαιρέτησε τον αδερφό της και την μαμά της και έφυγε κάτω στην είσοδο την περίμενε η Τίνα που φορούσε ένα μπλε τζιν κολλητό, μια γκρι ζακέτα, τα μάυρα βάνς και μια τσάντα από αυτές τις μικρές που τις βάζεις στην πλάτη σε μάυρο χρώμα. Την αγκαλίασε σφιχτά και στον δρόμο της είπε τι σκεφτοτόταν για την αυριανή μέρα να κάνει.
Μιας και που η ημερα σημερα είναι τέτοια είπα να το ταιριάξω, πως σας φαίνεται?
