Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
HantaSero (Gifin olduğu sahne çok havalıydı)
Ayaklarını boşlukta sallandırmaya devam ettin. Bir yandan elindeki dondurmayı yerken bir yandan da düşmemek için ağacın dalına tutunuyordun.
Ayaklarını temkinli şekilde sallamaya devam ederken Sero'yu beklemeye devam ettin. Bir randevuya çıkmıştınız ancak verdiği saatin üstünden yarım saat geçmişti. Unutmuş olmamasını umarak dondurmanı yemeye devam ettin. (Burada yalamak ya da emmek yazmadım. Yazarın aklı fena yerlere gidiyor.)
Ellerinde eriyen ve bitirmeye çalıştığın dondurmaya son bir bakış attın. Kendini ağacın gövdesine kaydırarak aşağı inmeye başladın. Birkaç sıyrık ile yere iniş yaptığında sana doğru koşan kişiye gözlerini kısarak baktın.
Etrafta deli gibi koşan Sero'yu görmezden gelerek dondurma külahını çöpe attın. Elini bir mendil ile sildikten sonra sana yaklaşan Sero'ya döndün bu sefer. Elleri dizlerine yaslandı yanına gelince iç çektin ve biraz soluklanması için bekledin.
Kollarını göğsünde birleştirip vücut ağırlığını sol bacağına yükledin. "Neden bu kadar geç kaldın?"
"Ne kadar oldu? Çocuklar saatim ile oynamışlar fark edemedim."
Kaşlarını havaya kaldırdın. Bir nefes bıraktın, omuzların çöktü. "Pekâlâ... Bu bizim ilk randevumuz Sero. Yarım saati aşkın bir süredir ortada yoksun. Ve lanet olsun ki sana kızmayacağım."
"Heh." Yüzünde bir gülümseme ile sana baktı. Ellerini giydiği siyah pantolonun ceplerine soktu. Beraber yavaşça yürümeye başladınız. Yan yan birbirinize bakarken konuştunuz.
"Nereye gitmek istersin?"
"Lunapark olsun."
____
Kararan havaya bakıp iç çektin. Bugünün erkenden biteceğini hiç tahmin etmemiştin. Yüzünde uyuşuk bir gülümseme ile evinin kapısına bakıp tekrar Sero'ya döndün.
"Teşekkürler."
"Oh hey, teşekküre gerek yok. Sonuçta bu bizim randevumuzdu değil mi?"
Kafanı aşağı yukarı sallayıp küçük bir mırıltı ile onayladın. Ellerini cebinden çıkarıp çantandan anahtarını çıkardın.
Bir kaç adım atıp evine yönelmişken bir anda durdun ve geri dönüp Sero'nun yanağına bir öpücük kondurdun. Kızaran yüzünü saklayan havaya teşekkür ettin.
"Pekâlâ... Okulda görüşürüz."
Arkanda donmuş bir Sero bırakıp sekerek eve gittin.
___
Heyyo! İki bölüm atmak için uygulamayı indirdim. Ve böyle saçma bir şey ortaya çıktı.
20 dakikadır bu bölümü yazıyorum. Ve eminim ki berbat. Kısa sürede bu kadar düşünebildim. Affedin.
Neyse sonraki bölüm kim hiç bilmiyorum. Yazınca anlarım.
