Κεφάλαιο 17

86 8 3
                                    

Οι μαθητές ντυμένοι στα μαύρα. Δύο μέρες έχουν περάσει από την αυτοκτονία της Emma. Το φέρετρο της κλειστό στη μεγάλη αίθουσα, ο Dumbledore βγάζει λόγο όσο μπορεί. Όλοι κλαίνε, κανένας δε πιστεύει αυτό που έγινε. Ο Draco κοιτάει το φέρετρο χλωμός, δεν κλαίει, δεν του επέμειναν δάκρυα. Κατηγορεί τον εαυτό του για ότι έγινε "εγώ τη σκότωσα" λέει από μέσα του. Η τελευταία μέρα της φετινής σχολικής χρόνια τελειώνει με κηδεία. Ο Draco κάθε μέρα πηγαίνει στον πύργο και κάθεται στην άκρη και κλαίει. Η Hermione έχασε την καλύτερη της φίλη, δεν γέλασε από τότε. Κανένας από την παρέα. Μέχρι και τα δίδυμα σταμάτησαν τις πλάκες, δεν έχουν όρεξη. Όλοι αναρωτιουνται αν μπορούσαν να κάνουν κάτι για να προλάβουν την κατάσταση. Την έβλεπαν,δεν ήταν καλά 2 μήνες και δεν έκαναν τίποτα. Πόνος, αυτό κυριαρχεί στις καρδιές τους. Πίστευαν ότι στις διακοπές θα ξεχνιοντουσαν λίγο αλλά είναι μάταιο.
O Draco κλαίει κάθε βράδυ στον ύπνο του, τη βλέπει στα όνειρα του.

Ένα βράδυ την ξανά είδε όπως κάθε βράδυ. Βλέπει τις στιγμές που έζησε μαζί της, όλες τις όμορφες στιγμές και μετά βλέπει την νύχτα που αυτοκτόνησε, τη νύχτα που την έχασε για πάντα. Ξυπνάει ιδρωμένος και αναστατωμενος.
Η μητέρα του μπαίνει γρήγορα στα δωμάτιο.

Narcissa : Τι έπαθες Draco μου!

Draco : μαμά...

Narcissa : εδώ είμαι!

Πηγαίνει κοντά του και κάθεται στο κρεβάτι του.

Draco : μπορείς να κρατήσεις το χέρι μου...?

Narcissa: φυσικά αγάπη μου!

Τον αγκαλιάζει σφιχτά και του κρατάει το χέρι.

Draco : ΠΟΝΆΩ ΜΑΜΆ!

Κλαίει και φωνάζει. Η μητέρα του πο αεί να τον βλέπει έτσι, δάκρυα κυλάνε και από τα δικά της ματιά.

Narcissa: το ξέρω καρδιά μου ηρέμησε, θα περάσει θα δεις.

Draco : εγώ φταίω μαμά, εγώ φταίω που το έκανε αυτό. Αν την είχα μιλήσει....
ΕΓΏ ΤΗ ΣΚΌΤΩΣΑ!

Narcissa: όχι μην το λες αυτό ψυχή μου, εσύ την αγαπούσε, δε φταις εσύ!

Βάζει τα χέρια της στα μάγουλα του και του σκουπίσει τα δάκρυα, του χαμογελάει συμπονετικα. Ο πατέρας του, Lucius τους παρακολουθεί από τη πόρτα, μέχρι και αυτός λύγισε.

Narcissa: θες να κοιμηθώ εδώ?

O Draco κουνάει καταφατικά το κεφάλι του. Η Narcissa μπαίνει κάτω από τα παπλώματα και ξαπλώνει. Ο Draco ακουμπάει το κεφάλι του στο στήθος της και αυτή του χαϊδεύει απαλά το κεφάλι.
Σιγά σιγά τον παίρνει ο ύπνος και θυμάται την Emma που έκανε το ίδιο πράγμα όταν είχε εφιάλτες.

Η κόρη του ακατανόμαστου! Donde viven las historias. Descúbrelo ahora