Bakugou Katsuki x Reader

6. Bölüm ~Biraz Daha~

Merhabaa! Yeniden buradayım, sizler sayesinde. Son bölüm beklediğimden daha fazla istatistik geldi ve hemen yeni bölüm atmak istedim. Bu ara benim içinde çok iyi oldu çünkü kafamdaki senaryoyu topladım ve ortaya cidden çok güzel bir şey çıktı. Aranın telafisi olarak daha uzun bir bölüm olucak. İyi okumalar!

*Bakugou'nun Ağzından*

Tüm kuralar çekildikten sonra ilk talim başlamıştı. Merodi ile aynı takıma düşmüştük. Bağırmamıştım ya da sinirlenmemiştim. Ben bile kendi halime şaşırmış bir şekilde kalakaldım. Kafamı kaldırdım ve merodiyi aramaya başladım. Hemen içeri gidip talime başlamalıydık. Merodiyi gördüm. Öylece dikiliyordu.

-Hey! Merodi, içeri girmemiz ge-

Kafasını bana doğru çevirdi. Yüzü bembeyazdı. Neden öyleydi? Bir yerine bir şey mi olmuştu? 

-Merodi iyi misin?

-E-evet iyiyim galiba...

-Hadi içeri geçelim.

O anki telaşla ne yaptığımı bilemedim ve onu elinden tutup talim binasına doğru yönlendirdim. HASSİKTİR! Napıyordum ben?? Yüzümün tamamının kızardığını hissetmiştim. Ona bakmaya korkmuştum ama yüz ifadesini merak ediyordum. Göz ucuyla baktım. O da kızarmıştı. o-o çok tatlı. Ama onun için endişelenmiştim. Neden bu kadar korkmuş ve karamsar gözüküyordu?

*Merodi'nin Ağzından*

Tanrım! Zaten aşırı kötüyüm bir de bakugou kafamı karıştırıyor. Yüzüne hiç bakamadım. Hızlı bir şekilde binaya doğru gidiyorduk. Elimi çekebilirdim ama istemedim... galiba.

Binaya girdik ve kötülerin silahının olduğu yere gittik. Hala kötü kahraman olduğuma inanamamıştım. AYRICA BAKUGOU HALA ELİMİ BIRAKMAMIŞTI. Her kafamı karıştıran şey üst üste geliyordu. Silahın olduğu yerde durduk. Elimi bıraktı. Hafif kızarmış gibiydi.

-Noldu? Kafanı karıştıran bir şey mi var? Çok kötü gözüküyorsun.

SİKTİR! Ne dememi bekliyordu. Kötü kahramanı canlandırcak olmam bir yana elimi tutmuştu! 

- Yok iyiyim sadece kötü kahraman olma işi hoşuma gitmedi.

-Anladım. Ama sadece bu talim için. (yumuşak bir gülüşle) Gerçekte iyi bir kahraman olacaksın inan bana. 

NE, Bakugou bana bunları mı diyordu? Ota boka bağıran o çocuğun yerine geçmiş bu kibar adamda kim?

-T-teşekkürler Bakugou. Yanımda olduğum için biraz daha iyi hissediyorum. Bu kadar tepki vermememin nedeni biraz da geçmişime dayanıyor galiba.

-Oh anladım. İstersen anlatabilirsin.

-Teşekkürler yeniden.

*TALİM BAŞLADI*

-Merodi sen burada bekle ve silahı koru. Biri gelirse bana haber ver ve onunla dövüş. Tamam mı?

Ve bakugou koşmaya başladı. benden uzaklaşıyordu. Hayır, hayır o varken daha iyi hissediyordum. Yanlız başıma kalamam.

-B-bekle bakug-

Ne faydası vardı ki. O bana bir şey ima etmedi. Sadece bu aptal kızı teselli etti. 

*Bakugounun Ağzından*

Haha.. şimdi o siktiğimin midoriyasını bir güzel benzeteceğim. Tanrım... yıllardır bu an için yaşıyormuş gibiydim. O-o velet asla 1 numaralı kahraman olmayacak....olamayacak.... Umarım Merodi orayı korur. Kafası karışmıştı. Onu anlıyordum. Geçmişte kötü şeyler yaşamış olmalı. Oh onu gördüm işte orada...

*Savaş başlar ve Uraraka silahın olduğu yere yaklaşır*

*Merodinin Ağzından*

......SEN BİR KAHRAMAN OLAMAZSIN.....ANNE BAK O BİR KÖTÜ KAHRAMAN OLUCAK.....KAÇALIM MERODİ BURADA.....BİZE KARANLIK GÜCÜNÜ KULLANMASIN HIZLI OLUN.......İLERDE KÖTÜ KAHRAMAN OLDUĞUNDA SENİ YENECEĞİM.........

Kafayı yemiş bir şekilde kafamdaki seslerle uğraşıyordum. Şu an bakugou ne yapıyordu Hiç bir fikrim yoktu. Aklıma onun dediği şey geldi. "Gerçekten iyi bir kahraman olacaksın" ve ardından o gülüş. Evet olmak zorundaydım. En azından bu talimi bakugou için kazanmak zorundaydım. Galiba deku ile bakugonun arasında iyi bir bağ yoktu. Umarım bakugou kendini kaybetmezdi.

Silkelendim. Kendime geldim. Urarakanın gücü uçurmaktı. Eğer ortalıkta bir şey olmazsa özgünlüğü işey yaramazdı. Ortalıktaki her şeyi kaldırdım. İşim bitmişti. Kendime güzel bir plan yapmıştım. Elimi kulağıma götürdüm.

-Hey bakugou beni duyuyor musun? Her şey iyi gidiyor mu?

-GÜZELLİK ŞU AN SENİNLE KONUŞMAMIN ZAMANI DEĞİL. SADECE ORDA DUR VE SİKTİĞİMİN SİLAHINI KORU.

-Hey bakugou! O gürülütde ne? BENİ DUYUYORMUSUN?

Güzellik mi? Tanrım konu şu an bu değil. O kendini kaybetmişti. İş başa düşüyordu. Bakugou kendini kaybettiğine göre deku ile savaşıyor olmalıydı. Bu da demek oluyor ki uraraka buraya geliyor. Tetikteydim. Kafamdaki plan işe yarayacak gibi duruyordu. Sütünların arkasından bir ses geldi. AH İŞTE URARAKA GELMİŞTİ.

-VAY. Burada kimler varmış uraraka-san.

-B-ben

Yakalanmamayı düşündüğü belliydi. Karanlık gücümü kullanmaya başladım. İçimdeki iblis uyanıyordu. İnsanlar bana bu yüzden korkunç diyordu. Evet içimde bir iblis vardı. İblis uyanmıştı. Artık onu kontrol edebiliyordum. Bu yüzden sıkıntı yoktu. 

Yavaşca havalandım. Tam o sırada aşağıdan bir patlama geldi. Bu-bu dekunun özgünlüğü müydü? Uraraka kopmuş sütuna yapıştı ve havadaki taşlara vurdu. Karanlık gücüm ile onları yok ettım. Aydınlık kısımın ile büyük bir ışık hüzmesi yarattım. Bu urarakanın görmesine engel oldu. Ve süre bitti....

                                                          *Biz kazanmıştık*

Bakugouya ulaşmaya çalışıyordum ama bağlantı kopmuş olmalıydı. Urarakaya kalkması için yardım ettim ve ondan özür diledim. Suçlu hissediyordum. O bunu sorun olmadığını söyledi ve birlikte aşağıya indik tabii merdiven kaldıysa. Her yer darmadağandı. Aşağıya indiğimde bakugou yıpranmış bir şekilde duruyordu. Bu sefer o karamsardı.

Uraraka dekunun yanına koştu. O TANRIM! O ÇOK KÖTÜ YARALANMIŞTI. Bunu ona bakugou mu yapmıştı yoksa özgünlüğü yüzünden miydi. Gerçi aynı şey giriş sınavında da olmuştu. Onu sedye ile götürdüler. Bakugou'ya endişeli bir ifade ile sordum.

-İyi misin?

Ani bir hareketle beni kolları arasına aldı. Donup kalmıştım. Bana sarılıyordu.. Bende yavaşca kollarımı ona doladım. Bu çok tuhaf hissettiriyordu. Orada kimse kalmadığı için de sarılmış olabilirdi. Yoksa herkesin içinde bana sarılıcağını zannetmem.

-Umm- Bakug-

-Merodi sadece biraz daha böyle durmak istiyorum. Bu, bu çok iyi hissetiriyor...

Evett. bence bomba gibi bir bölümle geriye döndüm. Umarım hoşunuza gitmiştir.. Yeni bölüm yakında.