Pierced Hearts

Chapter 3

The ride was silent on the way home. Pierce was seated beside me, while mom was on the passenger seat. Paminsan minsan ay naririnig ko ang tikhim ni mommy pag kinukulit ako ni Pierce. 

Nang makarating na kami sa garahe ay binuklas niya ang aking seatbelt.

 "Paa lang yung na injured ko hindi ang kamay." napataas naman ang kaniyang kilay na tila ay nawiwili sa sinasabi ko.

"Alam ko." Pilosopo niyang sabi at naunang bumaba sa saksakyan, agad naman niya akong hinila upang nasa dulo ako ng car seat bago binuhat.

Tila nawalan ako ng hininga sa mga nangyayari,  masyado kasi niya akong nabuhat kaya ay napalapit yung mukha ko sa mukha niya, dahilan ng nahalikan ko siya sa pisnge. Nanigas naman siya sa kanyang kinatatayoan.

"Let's get inside, they're already inside."  Sabi ni mommy hawak-hawak ang kanyang bag. I pouted my lips, at sinundot ang mukha ni Pierce."Pasok na daw tayo sa loob, bilisan mo." Utos ko sa kaniya. Agad naman siyang sumunod kay mommy at hindi na nagsalita pa. 

Pagkapasok namin sa loob ay nakita kong napa-awang ang bibig ni Tita Shanon at Tito Maximo. "Pierce! Anong ginawa mo kay Euphie!" She shouted, magkaibigan talaga sila ni mommy pareho silang grabi makapag react.

"Tita na out of balance lang po ako. Buti at nandun siya kaya ay tinulungan niya ako." I glared at him as I can see a  ghost smile escaping his lips. 

"Yun naman pala Hon, no need to over react." Sabi ni Tito sa kaniya. He smiled at me at binalingan niya si Pierce, tumango naman ito. 

"How can I not over react Maximo! Look what at happened before!" napayuko naman ako, ayoko talaga na pinag-uusapan ang nangyari noon. I just feel so pathetic. 

"It's fine na po tita, Pierce paki baba ako sa sofa." Agad naman nag lakad si Pierce papuntang sofa, nabibigatan ata siya dahil kanina niya pa ako karga-karga, kung hindi sana nag over react si Tita shanon ay malamang naibaba na ako ni Pierce. 

Naka-upo na ako at itinuwid niya ang aking paa at dahang-dahan hinihilot. Nakatingin lang ako sa kaniya, my younger self would've been so beyond ecstasy if he did this before. Pero iba na ngayon, ibang-iba na.

Nang magtagpo ang mga mata naming dalawa ay nauna niyang inalis ang tingin niya sa akin. "May kukunin lang ako sa kusina, wag kang malikot." tumango ako sa kaniyang sinabi, I don't have a plan in torturing myself kaya ay hindi ko talaga gagalawin ang paa ko.

Wala na sila Tita at sila mommy sa sala, baka ay nandoon sa garden dahil doon din naman kami mag didinner pag may bisita kami.

Nakabalik si Pierce na hawak-hawak ang isang Ice pack. Kaya ay binaling ko ang ulo ko. Nakita niya naman kaya ay napabuntong hinga siya. "It's for your feet, cold compress." after saying that ay umupo siya sa paanan ko at dahan dahan itong dinampi kung saan yung namumula sa ankle ko.

"Akin na, ako na" pilit kong inabot ang ice bag pero ay nilayo niya ito sa akin. Bumusangot naman ang pagmumukha ko sa kaniyang ginawa.

"Let me." yung lang ang sinabi niya pero hindi na ako makapag salita. He has always been so authoritative at kahit kailan ay hindi ko siya mapilit, masyado din akong nagkagusto sa kaniya kaya ay kahit anong gawin niya ay palagi kong sinusunod.

"Don't wear heels tomorrow."

"As if naman ay makakalakad ako ng maayos pagnakatakong no? Ambobo mo." napaitim baga siya sa sinabi ko. 

"Pikon kana niyan Pierce?" I said taunting him. 

"Ang kulit mo talaga. You're still the same as before" He flicked his finger on my forehead kaya ay sinapak ko ang kaniyang braso. 

" I'm way different than before Pierce. Totally different." binaba ko ang aking ulo dahil medyo naiiyak ako sa nangyari noon. 

"I'm sorry." Binaba niya ang kaniyang hawa na ice pack at inangat ang mukha ko. 

"You don't have to say sorry for my unrequited love for you. " Ngumiti ako ng mahina.  People shouldn't feel sorry for not reciprocating what you feel for them. I'm thankful for him though, he was vocal about what he felt for me and didn't get my hopes up. 

"Ma'am, Sir kakain na daw po." Pareho kaming napalingon kay Manang. Agad naman tumayo si Pierce sa pagkaupo. Naalarma ako dahil alam ko na naman na bubuhatin niya ako. 

"STOP!" Natigilan siya sa sigaw ko kaya ngumiti ako. He crossed both of his arms across his chest and sigh. Tila naintindihan ang pinahiwatig ko . 

"Sure, I wont carry you but if I saw you struggling. I won't hesitate in carrying you." Tumango ako at dahan-dahang tumayo. Napangiwi ako ng sumakit ang paa ko, huminga ako ng malalim at tumingin sa kaniya. Nakita ko siyang ngumiti kaya ay lumapit siya sa akin at binuhat ako. 

Walang nagsalita sa aming dalawa papuntang garden. Agad niya akong binaba sa upuan gilid kay mommy at umupo siya sa right side ko. Nakita kong sinundot ni Tita Sharon si Tito kaya ay napabaling din ako kay mommy at daddy na todo ngiti din. 

"Why My?" takang tanong ko, she shook her head and puts food on her plate. Agad naman akong bumaling kay Pierce at nakita ko siyang nilalagyan ng food ang aking pinggan. 

"I can do that, you know?" 

"Alam ko."  tumango nalang ako dahil baka mapunta na naman sa bangayan. It's bad to fight when there is food on the table. 

During the dinner, we were all silent in devouring our food not until when desert was already served. I heard daddy cleared his throat and wipe his mouth with the napkin. It was like a sign to look at him which I did. All eyes were on him, medyo ay nagtaka din ako because when he clears his throat over dinner ay may sasabihin siyang importante. Kabado ako konti pero di ko pinahalata.   

"Euphie, we want to say something to you." My heart doubled its beat as I stare at my father. Ngumiti siya kaya ay nahimasmasan ako.

"Dad? What is it?"

"This may sounds unbelievable, but  I want you to know that we want what's the best for you. Yes, you're successful already. But I want you to marry someone who is worthy of you." Tumawa ako kaya ay napalingon si Tita sa akin. 

"Dad, I don't have a plan of getting married. Not right now." I saw mom's worried expression kaya ay hinawakan ko ang kamay niya.  

"Yes, but I want a man worthy of you-" naputol ang sasabihin ni Daddy ng biglang sumabat si Pierce sa usapan.

"Which is why you're marrying me."

Napaawang ang labi ko sa sinasabi niya. Marry? Him? Oh My God! If he asked my hand in marriage way back before baka ay nagpaparty na ako! Ngayon? A big NO!