Gene her zamanki gibi okuldan çıkmış eve doğru yürüyordum.Aklımda tek bir soru vardı.Bugün yaşadığımız kavga...Evet kavga etmiştik.Ama önce kendimi size tanıtmalıyım değil mi?
Adım İzuku Midoriya.UA Lisesinde okuyorum.Bana Deku da diyebilirsiniz.Zaten bana Deku denmesine alışığım.Neyse devam edebiliriz artık☺️.
Kavgayı hatırlayınca bir anda durdum.Yüreğim burkulmuştu.Çünkü yaşadığımız bu kavgada oldukça kötü birşey yapmıştım ve şuan kendimden utanıyorum.En iyisi size bu sabah yaşadıklarımı anlatmak.
Her sabah olduğu gibi okula erkenden geldim sınıfta sadece 3 kişiydik.Lida,Kacchan ve ben.Kacchan benim çocukluk arkadaşım olur.Ama gerçek adı Katsuki Bakugou.
Kacchan her zamanki yerine oturmuş,kulaklıklarını takmış müzik dinliyordu.Luda ise test çözmekle meşguldü.Sırama yöneldim ve oturdum.İçerisi oldukça sessizdi.Konuşmak istiyordum ama nereden başlayacağını bilmiyordum.Bir anda bir çığlık duyuldu.O kadar yüksekti ki son ses müzik dinleyen Kacchan bile bunu duymuştu.Biraz sonra yüzü kanlar içinde olan Uraraka kapıda belirdi arkasında Kirishima ve Todoroki vardı.Hemen yanına koştum.
Midoriya: Uraraka sen iyi misin ne oldu sana?!
Todoroki: Midoriya Bakugou sınıfta mı?
Midoriya: Evet sırasında müzik dinliyor.
Uraraka: Bunu bana o yaptı Bakugou!
Şok olmuştum.Cidden bunu Kacchan mı yapmıştı.Tamam dürüst olucam yapmasını beklerdim.Ama o an yapmadığını düşünmüştüm işte.Ama o an yaptığım şeyi asla unutmayacağım...
Hızlıca Kacchan'nın sırasına vurdum.Müziğe kendini kaptırdığı için duyunca bir anda irkildi.Ve kulaklıklarını çıkarıp öfke ile bana baktı.
Katsuki: Senin amacın ne Deku!Ne oldu gene!
Midoriya: Cidden mi? Uraraka'ya yaptığın şeyden sonra mı!
Katsuki: Ben birşey yapmadım!
Midoriya: Yalan söyleme!
O an ne yaptığımın farkında değildim.Kendimde değildim desem daha iyi olur.Asla kavga sevmeyen biri olarak onunla yani Kacchanla kavga ediyordum.Ama dediğim şey...
Katsuki: Olm benden ne istiyorsunuz!Birşey yapmadım ben!
Midoriya: SENİN GİBİ BİR CANAVARDAN HERŞEY BEKLENİR!APTALIN TEKİSİN TEK DERDİN İNSANLARI ÜZMEK!APTAL UCUBE!!!KEŞKE SENİNLE HİÇ TANIŞMASAYDIM!
Bunları dedikten sonra ona baktım.Gözünden yaşlar akıyordu.Onu ilk defa ağlarken görüyordum.Elimi uzattım ama elime vurup koşarak sınıftan çıktı.Sonra aslını öğrendim ki,Uraraka yüzüne kırmızı boya sürüp Kacchan'a suç atmış.Bir anda sinirlerim bozuldu.Kacchandan özür dilemek istedim.Ama ondan sonraki derslere de girmemişti.Ve hala pişmanlık duyuyordum.
İşte eve giderken bunları düşünüyordum.Kacchan neredeydi?çok mu üzülmüştü?Soruları ard arda kendime soruyordum.Hava iyice karamıştı.Tam eve yaklaşmışken bir ses duydum.Bu karanlık olan arka sokaktan gelmişti.Merak etmiştim,Ve bir anda oraya yürümeye başladım.Gittikçe haykırma,bağırma ve öfke dolu söylenmeler artıyordu.Ve bu ses bana çok tanıdık gelmişti.Bu kacchandı.Sesin geldiği yöne koşmaya başladım.Ve Dehşet verici bi manzara ile karşılaştım.Kacchan ağlıyordu ve elleri kan içindeydi.Duvara yumruklar atmıştı.Panikle yanına koştum.Yere uzanmıştı ve hiç gücü yoktu.
Midoriya: Kacchan!Beni duyuyor musun!Kacchan ben çok üzgünüm lütfen...Ama sen hiç ağlamazdın hep insanlar aöfke ile bakardın.
Katsuki: Demek ki insanlar göründükleri gibi değilmiş...
Bende ağlamaya başlamıştım.Ne yapmalıyım hiç bir fikrim yoktu.Sonra Kacchan ayağa kalktı.Ve yürüyüp gitti.Ben orada kala kalmıştım.Yarın okulda onunla konuşacaktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
