Red and Wine V3

Chapter 24

Peter POV

Dugo isang baha ng dugo para akong nalulunod, di ako makahinga pero bigla akong napunta sa ibang Lugar. Isang bahay at nasa kusina kami. Hindi pamilyar ang bahay at ang mga tao ay malalabo, dalawang nasa sahig habang nababalot na ng dugo at ang iba ay mistulang nagiiyakan kahit hindi naman naririnig. Tanging malinaw lang ay ang dugo. Napa atras ako ng mapansing papalapit sa akin ang dugo hanngang sa wala na akong maatrasan dahil pader na ang nasa likod ko.

Lumapit sa akin ang dugo at dahan dahang umakyat pataas hanggang sa mabalot na nito ang bou kung katawan, mainit napapaso ako para akong nasusunog, gusto ko sumigaw pero walang boses na lumalabas sa bibig ko.

Nabalotan na ang buo kung katawan g dugo at umaakyat na ito sa mukha ko. Mainit napapaso ang mukha ko, subrang init, tulong tulong, wala akong mabigkas hanggang sa isip lang ako sumisigaw hanngang sa matabonan na nito ang isa kung mata at bago paman ako tuloyan balotin ng dugo ay isang babae na walang mukha at na aagnas ang nakaharap sa akin at may hawak itong baril sa kamay nakatotok sa akin. KINALAbit nito ang gatilyo at

Nagising ako dahil isang masamang panaginip at sa ilaw na nanggagaling mula sa labas at ng tuloyan ko ng buksan ang aking mata ay tumambad sa akin ang isang tao na nakatalikod at nakaharap patalikod sa akin na kahit di nito sabihin kung sino siya ay alam kona agad.

Marahan akong napangiti habang pinagmamasdan ang likuran niya. How i miss this guy, turan ko sa aking sarili habang pinagmamasdan siya.

"Ilang oras ba ako nakatulog?" pagtatanong ko sa kanya. Ng magising sa pagmumunimuni.

"Boung gabi" wika nito at tumango naman ako, Siguro dahil sa subrang stress at pagud ay di na kinaya ng katawan ko kaya nahimatay ako kahapon.

Napatingin naman ako sa paligid at parang may hinahanap ang mga mata ko. Naputol lamang ang ginagawa ko ng magsalita ang lalaking nasa harapan ko.

"How are you?" bungad na tanong sa akin ni Arjyay ng magising ako.

I just look at him, with an asking question. Do I look like okay? pero sa malungkot na face reaction, nakatingjn ito sa akin kaya bigla din ito nag iwas ng tingin ng mapansin ang reaction ko..

"I guess I'm fine" matipid kung turan at umopo sa kama. Tiningnan ko uli siya habang nasa labas ang tingin. He is looking outside the house dahil sa glass wall na tanging kurtina lang ang maaaring pangtakip sa kwarto namin.

"I think you're not kasi basi diyan sa lukot mong noo at hindi ka okay at alam at ramdam ko yon" ani nito at yumoko nalang ako at hindi pinansin ang sinabi niya.

"Where is Troy?" tanong ko sa kanya at saka lang siya tumingin sa akin.

Suddey my heart soften upon seeing his face parang ilang saglit lang ay tutulo na ang luha ko.

"Umalis" matipid nitong turan habang nakatingin parin ako sa kanya, hindi ako nakaramdam ng hiya bagkus nakaramdam ako ng pangungulila.

"Per-

"Dont worry he needs fresh air at kailangan niyang makapag isip ng mabuti," pagpuputol nito sasabihin ko at umopo sa harapan ko sabay abot ng kamay ko.

"I miss you Pete, we miss you at walang araw na lumipas na hindi ka namin kinalimutan at hindi kami napadaig sa sabi sabing baka patay kana dahil ramdam at alam naming buhay kapa" ani nito at yumoko sa harap ko. Naramdaman ko ang panginginig ng kamay nito habang hawak hawak ang kamay ko.

Hindi man nito ipakita alam ko na umiiyak siya.

"Sorry sa pagkakataon pang ito tayo nagkita kita muli, miss na din kita kuya Arjay" wika ko naman at niyakap siya ng mahigpit.