IT'S BEEN three days, pilit kong iniiwasang lumabas ng kwarto o bumaba manlang para sana mag-libot.
When i first saw him,tila naestatwa ako dahil sa presensya nya lalo na sa mga mata niya. Para bang sya lang ang nandun sa lugar na iyon na parang kami lang dalawa ang tao dun.
My eyes got locked into him and from that moment, i remembers him clearly.
He's the nurse who was assigned in me nung minsan akong na hospital. I chuckled, how could i forget him when i fill my whole new diary with my spoken words and poetry for him.
Kakaiba talaga maglaro ang tadhana dahil sya pala ang papalit kay sanya sa mga susunod na buwan dahil buntis pala si sanya at pinapatigil sya ng boyfriend nya sa pagtatrabaho para maalagaan ng husto ang pagbubuntis niya.
I don't know what to feel.
"How i wish..wala akong sakit",mahinang usal ko. I sighed. Hindi ko ginusto at gugustuhin ang magkasakit ng ganito pero anong magagawa ko kung ito ang gusto ng tadhana?. when hell throws fire at you it's either iiwasan mo o sasaluhin mo.
pero sa sitwason ko ngayon, kahit iwasan ko pa, mapapaso at mapapaso parin talaga ako.
i sighed. binuksan ko ang pinto ng balkonahe ko at lumabas ako para lumanghap ng sariwang hangin when someone caught my eyes. Nakatitig din pala sya saakin ng ibalin ko dito ang atensyon ko. he was a lil' bit far pero abot ang tingin nya saakin. para bang gahibla nalang ang distansya naming dalawa.
hindi ko pinahalatang kinakabahan ako ng pumihit ako patalikod at kagat-labing naglakad papasok muli sa loob ng kwarto. i don't know why i felt so nervous whenever he's here, baka epekto ng pananakit ni daddy saakin kaya ayoko ng mga lalaki sa paligid ko. but how about my bodyguards? isang batalyon sila pero hindi naman ako nakaramdam ng ganitong klaseng kaba nung magpakilala sila.
i sighed again. Nandito ako para guminhawa ng kaunti kahit pa nagtatago ako laban sa mga kalaban ng pamilya ko, pero sa ginagawa ko, para kong ikinukulong ang sarili ko sa isang hawla at kahit gustuhin mang makawala ay hindi ko magawa-gawa.
Lumakad ako papunta sa closet ko at kumuha ng isang dolphin shorts duon na kulang cream at isang oversized mint green shirt. inutusan ko si sanya at ang mga bodyguards na bilhan ako ng mga ganitong damit para pambahay lang dahil nakaka buryo din naman kaseng puro ako pants at dress or formal attire. well, i usually wear these kind of outfits kapag wala sina mommy at daddy sa bahay at nasa ibang bansa, para walang sagabal.
naligo ulit ako at nagbihis. i blow dry my hair and curl it a bit. i wore my black flipflops slippers and decided to go down.
YOU ARE READING
Hidden Glimpse of Goodnight (ON-GOING)
De TodoKevin WARNING: THIS STORY IS UNEDITED. COVERS NOT MINE CREDITS TO THE RIGHTFUL OWNERS. #NS02 Ranked 78: longings