,,Moce AFO'' Bakudeku/Kirideku

25)

CZAS: 15 minut później

Miejsce, do którego zostałem wezwany, okazało się być dużym placem pomiędzy starymi ruinami. Odbywała się tam strzelanina. Bohaterowie nie mieli jak podejść do napastników, dlatego byłem im potrzebny. A konkretniej moja moc. Mogłem atakować na odległość. Postanowiłem zrobić to, co oczekiwali ode mnie inni. Zacząłem robić wybuchy w kierunku napastników.

Jednak nie był to taki dobry pomysł jak mi się wydawało. Na nasze głowy zaczęły spadać duże odłamki ścian.

Próbowałem je niszczyć przed upadkiem na nas. To tylko pogarszało naszą beznadziejną sytuację.

Jeden z napastników dostał sporym odłamkiem w głowę, przez co stracił przytomność. Niektórzy napastnicy przestali strzelać, gdyż zauważyli powagę sytuacji. Parę z nich nadal strzelało w naszą stronę.

Banda debili.

Ich szef to już w ogóle... Wytrzeszczał te swoje gały i strzelał gdzie popadnie mając nadzieję, że choć jeden z pocisków trafi w któregoś z nas.

Furiat.

Hawks próbował powstrzymywać zawalające się ściany swoimi piórami. Jednak one na niewiele się zdały. Może i były mocne, no ale bez przesady. To tylko małe piórka.

Że też nie ma tego gravitybum gdy jest potrzebny. Jego moc naprawdę by się tu przydała.

Strzał.

Gdyby nie mój dobry refleks, nie uszedłbym z tego cało.

K- Debile! Nie widzicie, że wszystko siętu wali?!? Zaraz wszyscy tu zginiemy!

Pokazałem im pękające ściany.

Zdawali się zrozumieć powagę sytuacji. No może oprócz ich przywódcy. Mężczyzna zrobił wściekłą minę i wycelował we mnie.

W tej chwili zauważyłem spadające odłamy ścian. Leciały wprost na celującego mężczyznę.

Biegiem ruszyłem w jego stronę.

To był impuls.

Wszystko działo się tak szybko.

Odepchnąłem mężczyznę.

Gruzy spadły na ziemię jednocześnie przygniatając moją rękę. 

Syknąłem.

Hawks pomógł mi wydostać kończynę spod gruzów. Reszta bohaterów złapała napastników i zaczęła ich szybko ewakuować. Ostrożnie wyszliśmy z miejsca zagrożenia

CZAS I MIEJESCE: parę godzin później, szpital

Okazało się, że moja ręka jest zmiażdżona. Gdyby nie moje kontakty, nie mógłbym pracować przez przynajmniej 3 miesiące. Umówiłem się na jutro z Recovery Girl. Ma mi uzdrowić rękę. Jeden dzień przeżyję z tym gipsem.

Podpisałem papiery i wyszedłem ze szpitala. Kiedy tylko wyłoniłem się zza progu, rzuciła się na mnie mała zielona kulka.

K-Tsk...