|Benim Babam|

|Benim Babam|Bölüm:10 "Hoş geldin birtanem."

Eve gelince parayı ödeyip indim. Uzaktan baktım. Üç katlı devasa eve baktım.

"Işıl hanım hoş geldiniz." Beyaz önlükleriyle elimdekileri aldılar.

"Hazır mı takımım?"

"Hazır efendim odanızda." Merdivenlerden çıkıp odama girdim. Kenarda duran çerçeveyi elime aldım. Babamla benim ilk fotoğrafımdı.

"Işıl?" Gelen sesle arkamı döndüm.

"Rümeysa anne." Gidip sarıldım.

"Prensesim hoş geldin."saçlarımı okşayıp yanaklarımdan öptü.

"Hoş bulduk Rümeysa anne."

"Deri ceketin yıkamadan geldi." Motorcu ceketime baktım. Kıyaktı.

"Sağol. Ben hazırlanıp çıkarım." Başımdan öpünce çekildim.

"Aç mısın? Yemek yapayım mı sana?"

"Yok aç değilim. Akşama gelirim ben." Başını sallayıp gitti. Odanın kapısını kilitledim. Siyah gömleğimi giydim. Siyah dar pantolonu da bacaklarımdan geçirip aynaya baktım. Deri ceketimi giyip saçlarımı dışarı çıkardım. Ayağıma da siyah postallarımı giydikten sonra çekmeceyi açtım. Baş harflerimin yazılı olduğu silahı belime yerleştirdim. Çakıyı da cebime koydum. Eski telefonumu da çekmeceden aldım. Her şey siyahtı. Odam, duvarlarım,karakterim bile siyahtı. Ama gerçekti.

"Motorun anahtarları nerde?"

"Babanın odasında geliyim mi?"

"Yok ben bulurum." Kendi odamdan çıkıp yan taraftaki babamın odasına girdim. Cemre ile yaşadığımız evin salonu kadar büyüktü. Telefonum çalmaya başladı. Ama diğeri.

Can arıyor..

"Evet?"

"Maya iyi misin?"

"Işıl, gayet iyiyim."

"Biraz konuşalım mı?"

"Şu an olmaz babamın yanına gidicem."

"Seni almaya gelsem."

"Gerek yok ben kendim gelirim."

"Alaçatı'da kafede buluşalım."

"Çeşme'ye gel."

"Tamam görüşürüz."

"İki saat sonra." Telefonu kapatıp onu da diğer cebime koydum. Babamın çekmecesinden motorun anahtarını aldım. Aşağı indim.

"Ben çıktım. Arkadaşım gelirse salona al ben gelince konuşurum." Garaja indim. Motor nerde ya?

"Mehmet abi motor nerde?"

"Arka tarafta." Bahçeden dolaştım.

"Uff babe I'm very miss you." Kaskımı kafama takıp sağ bacağımı atarak kuruldum. Ara gaz verdim.