Bugun sana yazisimin ama silisimin ucuncu gunu hasan. Bugun oyle sacma hayaller kurup aglamadim, ya da ne bileyim kendimi kotusune hazirlamadigim bi gundu. Simdi su an mumumu yaktim ve isiginda sana yine yaziyorum. Kirmizi odayi izledim az once. Sana anlatmayi cok istedigim seyleri farkettim. Burdan ne kadar anlatabilirim ne kadar sabrim yeter bilmiyorum. Oncelikle gunumu anlatmak istiyorum sana. Seven insan hep merak eder, sorar gunun nasil gecti diye. Bende sana anlatmak istiyorum biraz. Seninle sohbet ediyor gibi olmak istiyorum. Bu sabah kalktigimda anksiyeteme puan verecek olsaydim on uzerinden bes olurdu. Her sabah cekiyorum bu izdirabi maalesef. Bundan haberin yok tabi nerden olsun. Konusmuyoruz ki. Neyse bu sabah ne yedigimi hatirlamiyorum ama buyuk ihtimalle recelli ekmek yemisimdir. Suyumu bitirdim sayilir tam bir bucuk litre. Sonra biraz kaslarimi falan temizledim. Banyo eddim acele acele. Guzelyurta gittik bizimkilerle. Kumsali yanimiza aldik. Cok ciddiyim, hayatinda gorup gorebilecegin en zeki kiz. Bugun bi kac isimiz vardi arabada biraktik onu. Geri dondugumuzde kapiyi icerden kilitlemisti. Geldigimizde acti kapiyi. Neden diye sordugumuzda "kimse iceri girmesin diye" dedi. Dusunsene daha 3 yasinda ve kendini korumasi gerektigini ne guzel de ogretmis ona halam. Kendi cocugumu da boyle buyutucegim diye soz verdim kendime. Kizima, belki kizimiza, sahil milaya. Ogretebilir miyim acaba? Ogretiriz bence. Ben inaniyorum. Baska bi kac isimiz daha vardi, ben de kumsali aldim guzelyurtta geze geze halamin dukkanina gittik. Orda biraz telefonumda biseyler izleyerek gununu gecirdi. Halamda otururken orda calisan kizi, gelip oturup kahve icen 40 li yaslardaki kadini izledim. Kendilerine nasilda guveniyorlardi. Ozguvenleri vardi. Benim hic ozguvenim yok diye dusundum. Oysa onlar kuaforden cikmiyor, kocalariyla cocuklariyla yasadiklari problemlerden sikayet ediyorlardi. Halbuki sikayet edecek ne var. keske sahip olsam da, hic sikayet etmem diye dusundum. Sanirim hayal kurmadim diyerek biraz yalan soylemis olabilirim. Orda otururken beni almaya gelecegini, senden telefon bekledigimi, nisanli falan oldugumuzu da hayal edmistim. Ama ne fayda. Gerceklesebileceklerinden bile emin degilim. Eger gerceklesirse bir gun, sen bunlari okudugunda umarim biz bunlari zaten yasamis oluruz. Senin yerine annem ve babam geldi tabiki. Eve donduk ve neler oldu neler. Eve dondugumuzde tarcin havliyordu. Soyledim mi bilmiyorum, tarcin havlamaz genelde. Eger kedi gorduyse iste o zaman susmak bilmez, öldurene kadar havlar. Yakalarsa boynundan tuttugu gibi kirar boynunu. Sonra birakir. Onu boyle yetistirmemek icin ne kadar da ugrassak o hep boyleydi. Sanirim dogustan gelen bisey dedikleri bu. Babamla annem tarcini tutmak icin yanlarina gittiler. Ama babam tarcini tutacagina, gitti kediye supurgeyle mudahele etti. Kedi de can havliyle kacmak isterken tarcin yakaladi onu. Birbirlerini hirpaladilar baya. Tarcin isirdi, kedi tirmikladi. Kediye bisey olmadi da, tarcin baya kan kaybetti. Insan gibi baya kan akti sagindan solundan. Ben de insan gibi tenturdiyotla pansuman ettim onu. Bagladiktan sonra kedinin yanina gittim. Baya helak olmustu yavrucak. Kucagima aldim, oksadim, sakinlestirdim. Bi kac yarasina ilac bile surdum. Sonra tarcinin goremeyecegi bi yere goturup biraktim. Sanki on kisi dovmus gibi sallana sallana uzaklasti. Daha sonra tarcinin caninin acisindan yaptigi bi kac hareketini gorunce bi agri kesici icirdim rahat uyusun diye. Yemeginide verdim.
Ben sana asil olayi anlatmayi unuttum tabi ne unuttum diyorum ben de. Babam kediyi durttukten sonra kedi kacmak icin hamle yapinca, babamda tarcini tutmak icin hamle yapti. Ama ayagi yerde duran kesere takilinca arkasina devrildi. Maalesef arkasinda duran annem, yere yuzustu dustu. Dudagi patladi ama en kotusu ameliyatli yerine de denk geldi dustugu tarafi. Cok bagirdi, öluyor sandik. Ya da en azindan bi kac dikisi patladi kesin dedik. Babam pansuman yapti yaralanan dizine koluna. Bi kac saat dogrulamadi annem yerinden. Yemek isi bana kaldi anlayacagin. Bende tarif ettigi sekilde yaptim basit sebzeli tavuklu bi corba. Yemedim ama aksam yemegi, canim cekmedi. Babamin aksam kahvesini de yapip verdikten sonra, odama cekildim. Bugun en sevdigim dizilerden biri vardi. Kirmizi oda. Diziyi izlerken hastalarin yerinde ben oluyorum, ben dertlerimi anlatiyorum, doktorda benimle konusuyormus gibi hissediyorum ve bu bana terapi gibi geliyor. Insanlar haftada bir gidip herseylerini anlatiyor istediklerinde ama ben diziyi izlerken terapiden cok daha etkili bi sekilde tedavi oluyorum sanki. Agliyorum, kendimi dusunuyorum, hayatimi, yasadiklarimi, seni, herseyi dusunuyorum. Iyi geliyor bana. Bazi konularda gozumu acmami sagliyor. Bugun bu diziden ogrendigim uc aci gercegi anlatmak istiyorum. Ve bunlari detaylica aciklamak sana. Birincisi, ölum diye bisey var. hemen her an herkesin kapisini calabilecek bi sey. Bi anda nefesimiz kesilirse elimizden hic bisey gelmez. Allah bi anda alsa canimizi, yapmadigimiz onca sey yuzunden binbir pismanlikla öluruz. Bu cok aci bi gercek bence. Bi gun herkes olecek ve yasadigimiz, gordugumuz yaptigimiz herseyde bizimle beraber topragin altina girecek. O yuzden anlamsiz geliyor bazen bana yasamak. Ben taa 4 yasimdaydim ölumle tanistigimda ve o zamandan bugune hala sorguluyorum neden ölum varsa biz yasiyoruz. Beni biraz da depresiflestiren bu sanirim. Ama bende boyle bi insanim. Sonumu biliyorum ve bu belkide sacma bi sekilde sorguladigim bu hayati daha degerli yasamama neden oluyor. Ikinci ogrendigim cok uzucu aslinda. Tek bi cumleyle anlatmaya calisacagim simdi. Ilerde mutlu olacagimi dusunmem yalanmis. Yani benim istediklerim gerceklesse, bi evim, arabam, dolap dolap elbisem ne bileyim, hic aklina gelmeyecek seylere sahip bile olsam, mutlu olamayacagim. Cunki icimde bi bosluk olacak hep. Yasayamadigim yillarimin, boslugu olacak hep icimde. Cunki kendimi doyuramadim guzel seylerle, o aclik hep icimde kalacak. Duygu olarak, dusunce olarak, kisilik olarak yeri dolmayacak hicbi zaman. Bu yuzden de ilerde her ne kadar sahip de olsam biseylere o hep orda aklimin veya kalbimin en derin koselerinde hep gizli kalacak. Arasira onume cikip beni gecmise goturup, yaralayip birakacak. Yarim bi hayatim olacak hep. Bu cok aci verici bence. O bosluklardan birinde de sen varsin maalesef. Yerin sen geri gelmedikce asla dolmayacak ve belkide ben olene dek icimde tutacagim bu boslugu. Belki hayallerimdekj gibi en azindan ölurken huzurlu olmek icin yanimda olmani isteyecegim. Gelelim ucuncu kotu gercege. Korkularimiz. Pesimizi asla ama asla birakmayacakmis korkularimiz. Bu biraz da ikinci maddeye benziyor. Neye sahip olursam olayim icimde bi bosluk olacak evet ama bu bosluga korkum yerlesecek. Korku bosluklari cok severmis. Anksiyetem, depresyonum, kaybetme korkularim hep kalacak benimle. Bunu zaten en basindan beri biliyordum ama hep icimde tutuyordum. Bugun yuzume karsi soylenince dizi de, biraz canimi acitti. Oysa ben de isterdim herkes gibi normal bi hayat surmeyi, huzurlu. Ne kadar uzak bi kelime bana. Asla ayse, dilek gibi kizlardan olamayacagim. Olmakda istemiyorum zaten ama demek istedigim ruhsal saglik. Yoksa kisilik, dusunce yapisi falan bos is. Sende benim gibi degil, onlar gibi olan kizlari seviyorsun. Bunu biliyorum. Beni zaten hic sevmedinki. Eger sevseydin su an ucuncu yilimizi kutluyor olurduk eminim. Sen hic sevmedin, hep onu sevdin, deger verdin, kendinden sakindin, korudun. Bu durum beni ne kadar yordu, ne kadar canimi acitti, beni ne kadar derinden yaralayip sarsti tahmin bile edemezsin. Tahmin etmeyi gectim senin aklina bile gelmiyorum ben. Keske biraz empati kurma yetenegin olsaydi da, onu savunmak yerine biraz beni anlardin. Seni ne kadar sevdigimi biraz olsun hissederdin. Bana hic acimadin, sokakta gordugun o kopege bile merhamet ettin de, bana gelince hep durdun. Saclarimi oksardin ya hani, dizlerinde yatardim, ne salakmisim. Sevdigine inanirdim o zamanlar. Sonumuzun boyle bitecegini bilseydim inan o ellerine asla izin vermezdim. Simdi cevrimici olup cikiyorsun ya, belkide mesaj bekliyorsundur birilerinden, girip girip kontrol ediyorsun. Benim olmadigim kesin ondan eminim. Sen beni beklemezsin. Sevseydin beklerdin. Beklemedin. Ben de gittim.
