The Incubus' Heart - Short Story [COMPLETED]

Part 9

◉◉◉

Kale's P.O.V

"T-trauco?"

N-nananaginip lang ba ako?

"They're trying me. So, I'll show them what an Incubus can do when it comes to you. They can't dictate me when to do it but when they're already trying to play me using you, then I'll also show them on how to playback .. with you too."

Hindi ko alam kung ano ang dapat kong ipakitang reaksyon sa lahat ng nalaman at nakikita ko ngayon sa harapan ko. Kung dapat ba akong matakot, magalit o malungkot.

Matakot na sa kadahilanang hindi ordinaryo ang ngayo'y may hawak sa akin kundi isang nakamamatay na nilalang na maaaring sa isang pitik lang ng daliri ko ay isa na ako sa makikita nilang binawian na ng buhay pagsapit ng liwanag. Magalit dahil sa nalaman kong isa siyang tinatawag na incubus at alam kong sila rin ang dahilan ng lahat ng mga patayan rito sa school .. lalo na ang pagkawala ni Elliot; o ang malungkot dahil ang taong pinaghinalaan ko ay naging totoo. Taong akala ko ay hindi parte, kasali o miyembro ng mga halimaw na yun, yun pala ay nagkamali ako.

Pero, anong silbi ng lahat ng ipapakita kong emosyon kung sa huli ay papatayin lang din niya ako? Do they have mercy to mortals? No, because they are known as the heartless demons. They do nothing but to make people suffer by the way of sex they like.

Succubi and incubi are parasites. They feed off our life force. They cause nightmares! They're not trustworthy! They're harmful! They aren’t nice spirits! They take our souls. They kill people .. multiple times.

Pero hindi ko hahayaan iyong mangyari sa akin. Evil will always be defeated by good.

Kahit na nakakakilabot ang mga pula niyang matang nakatitig sa akin ay parang hindi ko ramdam ang matakot mula roon. Bagkus ay mabilis akong napapikit at nagsimulang magdasal. Wala akong ibang magagawa kundi ang manalangin na lang. I can't start a fight with him because he was holding my arms tightly around my body using his long tail. I am too weak when compared to him. I know he can break my arms into pieces in just a snap.

Sa huli'y taimtim akong nanalangin at napalunok.

"Hail Mary, full of grace, the Lord is with thee. Blessed art thou amongst women, and blessed is the fruit of thy womb, Jesus. Holy Mary, Mother of God, pray for us sinners, now and at the hour of our death. Amen," bulong ko habang nakapikit pa rin.

Kinabahan ako ng maramdaman kong umangat ang paa ko sa lupa.

"Tch," rinig kong sagot dahilan para mapamulat ako. Nakita ko ang nakakatakot na ngising gumuhit sa labi niya. "Do you think you can push me away because of your praying?"

I can't believe this--!

"AHHH!" biglang sigaw ko na napangiwi nang humigpit ang pagkakapulupot niya sa braso ko. "Fuck! Bitawan mo na kasi ako! Halimaw ka, Trauco! Ano bang kailangan mo sa akin?" sigaw ko pa na nagpumiglas sa kaniya pero mas lalo lang niyang hinigpitan para mapasigaw ako ulit.

Holy shit! Mahirap palang galitin ang demonyo!

"No, no, no," pag-iling ko nang mas lalong umangat ang paa ko at dahan dahang pinalapit sa kaniya. Shit! "In the name of Jesus Christ I command you to leave!" sigaw ko na nang magsimula na akong matakot. Para kasing nag-aapoy ang mga mata niya at pakiramdam ko unti unti niyang hinihigop ang lakas ko.

"Pray all you can, Kale. That won't work for me."

'Ngina!

"Ano bang kasalanan namin sa iyo? Bakit gusto mo akong patayin?"

"You owe your life to me. I'm just taking it back from you," casual na sagot niya pero nag-iba na ang boses niya. Kakaiba iyon mula sa nakagawian kong naririnig sa kaniya.