Merhaba hasan. Bugun sana yazisimin ama silisimin dorduncu gunu. Yanlis degilsem tabi. Bugun oyle cok bisey yazmak istemiyorum. Tek yazabilecegim bugun neler yaptigim. Seni dusunup ne kadar agladigim. Oyle cok dusundum ki seni bugun. Ne yapiyor acaba simdi dedim. Ne yiyor annesi bugun oglen ne pisirdi, hala sigara iciyor musun merak ettim. Ben hala iciyorum cunki. Icerken yine seni dusunuyorum salak gibi. Hani bana demistin ya bi keresinde, ustum basim sen kokunca birakacagim sigarayi, bu cumleyi dusunup durdum her sigara icerken. Acaba ustum basim sen kokacak mi ilerde? Umarim kokar.
Sen gibi koktugum gunleri hatirladim bugun. Her huzunlu ayrilisimizdan sonra parfum sikardim eve giderken. Hic yapmak istemezdim de bunu yapmayi, ogrensinler istemedim. Ogrenirlerse biterdi cunki hersey. Seni kaybetmeyi goze alamazdim. Simdiyse iki yabanciyiz, ne aci.
Bugun sana acaba bi sarki yollasam mi diye cok dusundum. Ne olacakdi ki en fazla. Goruldu atardin en kotu ihtimalle. Ölumu dusunup dururken bunu yapmisim cok mu?
Oyle cok dusundum ki ölumu... olsem aglar miydin? Belki biraz. Uzulur muydun? Bi kac gun. Sonra hayatina devam ederdin. Sahi olsem kim uzulurdu benim icin. Allahim bu soru o kadar canimi yakiyor ki bi an once olmek istiorum. Biliyorum saglikli bi insan dusunmez bile boyle seyleri ama ben saglikli oldugumu dusunmuyorum da cok fazla. Hastayim ben. Hem de cok. Kendime zarar vermeyi dusundum bi ara. Sonra seni hatirladim. Jiletledigim kollarimi tutup opmustun. O guz soz verdirtmistin bana bi daha yapmayacagim diye. Sozumu tutuyorum hasan. Ama bazen dayanamayacak gibi oluyorum. Birazcik kessem, birazcik o hissi hissetsem ne guzel olurdu. Bu kadar hissizken ne kadar ihtiyacim var oysaki biseyler hissetmeye. Gulseren budayicioglunun da dedigi gibi, canim o kadar yaniyor ki, kendimi oyalamak istiyorum boyle seylerle. Ama elden ne gelir. Seni bu kadar severken sozumu tutmamak ihanet gibi geliyor bana. Oyle de zaten.
Neyse gelelim bugunume. Bu sabah anksiyeteme on uzerinden 2 veriyorum. Idare edebilecegim bi atakdi. Babamla beraber kahvalti yaptiktan sonra bahceyi ilaclamasina yardim ettim. Makinenin benzini bittigi icin zumrutkoyden benzin alip geri geldim. Ustumu degistirip serada oturdum oylece. Biraz bahceyle ilgilendim. Sonra da pijamalarimi giyip yatagima girdim ve burdayim. Mumumu yaktim, lambami sondurdum, ilacimi ictim ve uyku vermeden once sacmaliyorum burada iste boyle. Gunum kocaman bi bosluktu ve o boslukta biraz anilarimiza, biraz hayallerimize biraz da sana tutundum. Aklima deniz kenarinda elini tutup gozlerimi kapattigim gun geldi. O ani iyice kaydetmisim bellegime. Her dakikasini hapsetmisim kalbime. Arada bi cikarip agliyorum ama sonra geri koyuyorum oraya. Ne zaman cikar ordan, ne zaman baskasi atar cope bilmiyorum ama umarim gerek kalmaz. Diger bosluklarda senle dolar.
Arada bir cevrimici oluyorsun, kalbime iniyor sanki. Sonrada yerini anksiyeteme birakiyor. Hani bi keresinde demistim ya sana, vucudum icin toxic gibisin diye, sanirim hala oylesin. Bu yuzden bu yazip silmelerim, hic mesaj atamayisim. Dedigin gibi hayatinda bir hicim ben. Atsam sadece kendimi rezil ederim, hem de vucudum kaldirmaz. Atmayi kaldirir da, senden gelebilecek en ufak kotu mesaji kaldirmaz.
Az konusacagim dedim ama bak yine uzadikca uzadi bu konusma. Ne yapayim? Yazmayinca kotu hisseder oldum. En azindan bununla avutuyorum kendimi. Cevrimici olusunu goruyorum, belki bana bakiyorsundur diye seviniyorum da arada. Boyle boyle avutuyorum kendimi. Icimi sogutuyorum bi nebze. Kalbim sen cevrimiciyken panik atak gecirse de seviyorum. Seni de seviyorum. Bugunluk baska bi sey anlatmak gelmiyor icimden. Zaten her gun her gun ne anlatirki insan kendi kendine onu hic dinleyemeyecek birine.
Uykum geliyor, gidiyorum ben. Iyi kal, saglikli ol. Optum.
