Chapter 28: Harassment And Accident

16 2 1
                                    

Tumingin ako sa orasan at nakitang lagpas nine na ng gabi. Mula sa kwarto ko, sumilip ako sa labas pero wala pa din si Ate.

I checked my phone but I got no messages or calls from her. Napabuntong hininga na lang ako at nagpatuloy sa pagbabasa.

After some minutes, I checked the clock once again. And I was stunned to see that it's already past ten in the evening.

Natigilan ako. Bakit parang ang bilis naman yata ng oras?

Binaba ko iyong librong hawak ko at lumabas ng kwarto. Paulit-ulit akong sumisilip sa labas, hoping to see my sister walking toward our house.

But after almost an hour and she's still not home, nagsimula na akong mag-alala. Siguradong magte-text sa akin iyon o tatawag kung sakali mang late siyang makakauwi.

Sinubukan kong tawagan iyong phone niya pero hindi siya sumasagot. At the end, napagdesisyunan kong sunduin na lang siya sa sobrang pag-aalala.

I wore a simple t-shirt and pants. Nagsuot din ako ng jacket at binulsa iyong wallet ko habang hawak-hawak iyong phone ko. I left our house and ran toward the bus station.

Malalim na ang gabi ngayon at medyo wala ng tao. Iilan na lang din ang mga sasakyan but I know that there are still buses in this hour.

Pero nang lumipas ang ilang minuto at wala pang dumadaan na bus, pakiramdam ko maiiyak na ako. I'm so worried about my sister and I don't know Kuya Lewis' number.

Naghanap ako sa contacts ko nang pwede kong tawagan at napatigil ang kamay ko sa pangalan ni Zeus. I suddenly remembered how I burdened them for the past days.

Guilt arose inside me. But I don't have any time to let that swallow me.

I called him and immediately put it against my right ear. Pero nakakailang ring na ay hindi pa din siya sumasagot. Tinawagan ko siya nang tinawagan pero hindi talaga siya sumasagot. His phone just keeps ringing.

I decided to call Slade too but just like Zeus, he's also not answering his phone. Sabrina and Anna, too. And that made me think that maybe the four of them are together right at this moment.

Sinubukan ko namang tawagan sila Annie pero biglang nag-off ang phone ko. I can't help but to curse because my phone ran out of battery.

Napaupo na lang ako at napaiyak. Hindi na ako mapakali at pakiramdam ko may masamang nangyayari. Wala ding sumagot sa mga tawag ko at ngayon, wala na akong matatawagan.

Maybe this is my karma for all of my drama for the past days.

Napaangat naman ang tingin ko nang may bumusina sa harapan ko. I saw a bus coming so I immediately wiped my tears and stood up.

Kaagad akong tumakbo pasakay sa bus at sinabihan pa ang driver na bilisan niya. Pinigilan kong maiyak sa sobrang pag-aalala.

Ate, where are you?

Bumaba ako kaagad nang tumigil ang bus sa bus station malapit sa building nila Ate. I saw some people coming in and out of the building.

I immediately approached the guard who seems to remember me.

"Good evening po. Kapatid po ako ni Gloria Espiritu. Nandito po ba siya?" I asked.

Napakunot naman siya. "Si Ria ba?"

I immediately nodded.

"Umalis na siya kanina pa. Kasama niya iyong mga katrabaho niya pati boss nila. Pumunta yata sa isang bar."

Natahimik ako at napakunot noo. Bar? Ate Ria never went to a bar before. And I know that she'll never go there unless needed.

"Kasama po ba nila si Kuya Lewis? I mean, Lewis Hernandez?"

Officially Meeting YouTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon