YAŞAM A TUTUNMAK

105 8 0
                                    

Yine oturup yaşadığım acılar yüzünden ağamaya başlamıştım. Son yıllarda gerçekten çok yorulmuş ve yıpranmıştım. Önce annem ve babamın ayrılıgı, sonra amcamın trafik kazası , sonra kuzenimin kanser olmasi , sonra da en yakın arkadaşımın fözlerimim içine baka baka kollarımın arasından kayıp gitmesi... Kucağımda kaybetmiştim ben kardeşim dediğim adamı . Çok stresli yıllar ve olaylar yaşamıştım ve ağlamamak elimde değildi . Liseye daha yeni başlayacaktım ... Yarın asıl kayıt işlemlerini yaptırmak için okula gidecektik annemle birlikte ... Zaten annemle birlikte yaşıyordum ... Hayat belki de bana verebileceği en güzel şeyi lisede vermişti ... Onu ilk gördügümde kalp ritmimde hızlanma olduğunu fark ettim ... Bilmediğim bir sebepten mutluydum sanki ... Gözlerimim içi gülüyordu sanki ... Ancak okul üzerime geliyordu sanki ... Abdulkadirin ölümünden beri okuldan  nefret ediyordum ... Daralıyordum ve sürekli lavaboya gitmek zorunda kalıyordum ... Okula ve hayata beni bağlayan şey SEZEN oldu ... o yumuşacık sesi insanı rahatlatıyordu ve çok iyi bir dert ortağıydı ... Dinlemeyi biliyor ve çok iyi moral veriyordu ... Ama ben onu sadece arkadaş olarak görmüyordum ... Ona aşık olmuştum ...

Merhaba arkadaşlar ... hikayemin ilk bölümüyle sizlerleyim ... bu hikayedeki beğenmediğiniz yada şoyle.olsun dediğiniz yerleri bana mesaj yoluyla yada yorumlarınızla söyleyebilirsiniz .... Şimdilik bölümlerime media elemiyorum . Ancak daha sonraki bölümlerime ekleyeceğim ... İyi okumalar ...

MİNİK PAŞAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin