Ayrılığın Ertesi

O an

Tam göğsünüzün ortasında bir yeriniz acıyacak

Evinin seni icine sigdiramayacak kadar dar oldugunu

fark edeceksin...

Sokaga firlayacaksin...

Sokaklar da dar gelecek...

Tipki vucudunun yuregine dar geldigi gibi...

Ne denizin mavisi acacak icini, ne piril piril

gokyuzu...

Kendini tasiyamayacak kadar cok buyuyecek, bir yandan

da kaybolacak kadar

kuculeceksin...

Birileri sana bir seyler anlatacak durmadan...

"Onemli olan saglik."

"Yasamak guzel."

"Bos ver, her sey unutulur."

Sen hicbirini duymayacaksin...

Goz yaslarindan etrafi goremez hale geleceksin...

Ondan olmesini isteyecek kadar nefret edecek, az sonra

kollarinda olmek

isteyecek kadar cok seveceksin...

Hep ondan bahsetmek isteyeceksin...

"Olume care bulundu" ya da "Yarin kiyamet kopacakmis"

deseler basini kaldirip Ne

dedin?" diye sormayacaksin...

Yalniz kalmak isteyeceksin...

Hem de kalabaliklarin arasinda kaybolmak...

Ikisi de yetmeyecek...

Gecmisi dusuneceksin...

Neredeyse dakika dakika...

Ama kotuleri atlayarak...

Onunla gectigin yerlerden gecmek isteyeceksin...

Gittigin yerlere gitmek...

Bu sana hic iyi gelmeyecek...

Ama bile bile yapacaksin...

Biri sana icindeki aciyi sokup atabilecegini

soylese,kacacaksin...

Aslinda kurtulmak istedigin halde, o aciyi yasamak

icin direneceksin...

Hayatinin geri kalanini onu dusunerek gecirmek

isteyeceksin....

Aksini iddia edenlerden nefret edeceksin...

Herkesi ona benzetip...

Kimseyi onun yerine koyamayacaksin...

Hicbir sey oyalamayacak seni...

Ilaclara siginacaksin...

Birkac saat kafani bulandiran ama asla onu

unutturmayan...

Sadece bir muddet buzlu camin arkasindan

seyrettiren...

Butun sarkilar sizin icin yazilmis gibi gelecek...

Bogazin dugumlenecek, dinleyemeyeceksin...

Uyumak zor, uyanmak kolay olacak...

Sabahi iple cekeceksin...

Bazen de "Hic gunes dogmasa" diyeceksin...

Ne geceler rahatlatacak seni ne gunduzler...

Olmeyi isteyip, olemeyeceksin...

Belki civi civiyi soker diye can havliyle onune cikana

sarilmak isteyeceksin

Nafile...

Dusuncesi bile tahammul edilmez gelecek...

Ruyalar goreceksin, gercek olmasini istedigin...

Her sicrayarak uyandiginda onun adini soyledigini fark

edeceksin...

Telefonun calmasini bekleyeceksin...

Aramayacagini bile bile...

Her caldiginda yuregin agzina gelecek...

Aglamakli konusacaksin arayanlarla...

Yuregin burkulacak...

Canin yanacak...

Bir daha sevmemeye yemin edeceksin...

Hayata dair hicbir sey yapmak gelmeyecek icinden...

Onun sesini bir kez daha duymak icin yani

tutusacaksin...

Defalarca aradigi gunlerin kiymetini bilmedigin icin

nefret edeceksin...

Yasadigin sehri terk etmek isteyeceksin...

Onunla hicbir aninin olmadigi bir yerlere gidip

yerlesmek...

Ama bir umut...

Onunla bir gun bir yerde karsilasma umudu...

Bu umut seni gitmekten alikoyacak...

Gel gitler icinde yasayacaksin...

Buna yasamak denirse...